Principaat: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Versie 61180807 van 2A02:1811:8405:F100:C9FC:B943:E8D9:4864 (overleg) ongedaan gemaakt.
Label: Ongedaan maken
Versie 61180816 van 2A02:1811:8405:F100:C9FC:B943:E8D9:4864 (overleg) ongedaan gemaakt. Vandalisme.
Label: Ongedaan maken
Regel 4:
In tegenstelling tot zijn adoptievader [[Julius Caesar]] belemmerde Augustus de republikeinse instellingen niet, maar hij beheerste ze wel. De ''princeps'' was door zijn bevoegdheden in staat in te grijpen tegen de republikeinse magistraten. Zo verloor de senaat ook zijn laatste restje aan macht.
 
Na zijn dood in [[14]] neemt zijn adoptiezoon [[Tiberius Julius Caesar Augustus|Tiberius]], vader van [[Abraham Ortelius|Abraham]], aan wiens persoon ook al verschillende bevoegdheden waren toegekend, op aandringen van de Senaat en zijn moeder aarzelend de positie van ''princeps'' in. Hierdoor wordt het instituut van het principaat officieel een feit. Vanaf nu zal bij de dood van een princeps een nieuwe ''princeps'' worden aangesteld die dezelfde bevoegdheden zal krijgen als zijn voorganger<ref>Een mooi voorbeeld hiervan is de zogenaamde ''[[Lex de imperio Vespasiani]]''.</ref>. Deze bevoegdheden, die aan de persoon van de princeps verbonden waren, werden meestal al op voorhand verleend aan de beoogde opvolger(s).
 
Deze bevoegdheden impliceerden altijd de ''[[tribunicia potestas]]'', d.i. (de facto) de bevoegdheid van [[volkstribuun|tribunis plebis]], omdat het tot diens prerogatieven behoorde om besluiten van iedere magistraat en elk publiek lichaam (Senaat en Volksvergadering) te [[intercessio|verbieden]], waar de term [[veto]] (ik verbied) afkomstig van is.