Wolter te Riele: verschil tussen versies

'''Wolter te Riele''' ([[Deventer]], [[8 augustus]] [[1867]] - [[Utrecht (stad)|Utrecht]], [[13 februari]] [[1937]]) was een Nederlands architect die vooral [[kerk (gebouw)|kerkgebouwen]] ontwierp. De meeste gebouwen die Te Riele ontwierp worden gerekend tot de [[neogotiek]]. Hij geldt als een van de meest vernieuwende architecten van deze stijl in Nederland.

 

Hij was de zoon van G. te Riele, zelf in Gelderland en Overijssel een belangrijk architect van kerken. De jonge Te Riele werd aanvankelijk opgeleid door zijn vader maar werd later een leerling van [[P.J.H. Cuypers]]. Hij studeerde ook in Engeland en [[Gent]]. Zijn werk, overigens net als dat van zijn vader, was aanvankelijk sterk beïnvloed door dat van [[Alfred Tepe]], met een sterke gerichtheid op de [[Nederrijnse gotiek]] en een vrijwel uitsluitend gebruik van baksteen. In 1905 nam Te Riele Tepe's positie als belangrijkste architect van het aartsbisdom Utrecht over. In 1918 verruilde hij zijn woonplaats Deventer voor Utrecht. Hoewel de invloed van Tepe nooit helemaal verdween kenmerkt Te Riele's latere werk zich door een moderne interpretatie van de neogotiek. Veel van zijn kerken hebben een centraliserende plattegrond.

 

 

[[Categorie:Nederlands architect|Riele, Wolter te]]