Verfransing van Brussel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dqfn13 (overleg | bijdragen)
Herstl normale opmaak van artikelen. Dergelijke aparte tussenkopjes horen niet in artikelen op Wikipedia,
12 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0.8.6
Regel 18:
| title= Histoire des langues romanes
| first= Gerhard | last= Ernst | location= | year= 2006| pages= 1166 | isbn=9783110171501 |accessdate=26 april 2013
}}</ref><!--zie bladzijde 1686--><ref name="roegiest"/><!--zie bladzijde 184--> hoewel ook instroom uit [[Wallonië]] en later ook het buitenland een rol speelde.<ref name="tokyo"/><ref name="vermeersch">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_4.pdf |title=De taalsituatie tijdens het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1814-1830) |first=Arthur J. |last=Vermeersch |year=1981 |edition=Taal en Sociale Integratie, IV |publisher=[[Vrije Universiteit Brussel]] (VUB) |pages=389-404 |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20160411072853/http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_4.pdf |dodeurl=ja }}</ref> <!--zie bladzijde 390-->
De [[verfransing|opmars van het Frans]] in het openbare leven begon geleidelijk aan tegen het einde van de 18e eeuw,<ref name="poirier">{{fr}} {{cite book
| url= http://books.google.be/books?id=8skGPQAACAAJ
Regel 34:
| edition= Volume 74
| title= Le pénal dans tous ses états: justice, États et sociétés en Europe
| first= Xavier | last= Rousseaux | coauthors= René Lévy | location= | year= 1997 | pages= 462 | isbn=9782802801153 |accessdate=26 april 2013}}</ref><!--zie bladzijde 226--> en bestendigde zich na de [[Belgische Revolutie|Belgische onafhankelijkheid]].<ref name="degroof"/><!--zie bladzijde 54--><ref name="gubin">{{fr}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_1.pdf |title=La situation des langues à Bruxelles au 19ième siècle à la lumière d'un examen critique des statistiques |first=Eliane |last=Gubin |year=1978 |edition=Taal en Sociale Integratie, I |publisher=[[Université Libre de Bruxelles]] (ULB) |page=33-80 |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20160411072846/http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_1.pdf |dodeurl=ja }}</ref><!--zie bladzijde 51--> Het Nederlands — waarvan de [[Standaardtaal|standaardisering]] in België nog erg zwak was<ref name="balans"/><!--zie bladzijde 17--><ref name="busekist"/><!--zie bladzijde 191--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 47--> — kon niet wedijveren met het Frans, de exclusieve taal van het gerecht, de administratie, het leger, de cultuur, het onderwijs en de media.<ref name="bitsch"/><!--zie bladzijde 120--><ref name="tétart"/><!--zie bladzijde 31--><ref name="jaumain"/><!--zie bladzijde 47--><ref name="kok"/><!--zie bladzijde 369--><ref name="marynissen"/><!--zie bladzijde 143--> Het prestige van het Frans werd zodanig breed gedragen<ref name="jaumain"/><!--zie bladzijde 48--><ref name="bogaert"/><!--zie bladzijde 118--><ref name="kramer"/><!--zie bladzijde 112--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 50--><ref name="hasquin2"/><ref name="vrints"/><!--zie bladzijde 209--> dat na 1880,<ref name="veron"/><!--zie bladzijdes 77 en 257--><ref name="velthoven"/><!--zie bladzijde 283--><ref name="balans"/><!--zie bladzijde 84--> en vooral rond de eeuwwisseling,<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 70--> de kennis van het Frans onder de Nederlandssprekenden explodeerde.<ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 247--> Hoewel tot na het midden van de 20e eeuw de meerderheid van de Brusselse bevolking tweetalig bleef,<ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 248--><ref name="kramer"/><!--zie bladzijde 103--> werd het [[Brabants (hoofdbetekenis)|Brabants dialect]]<ref name="witte">{{fr}} {{cite book
| url= http://books.google.be/books?id=8skGPQAACAAJ
| publisher= De Boeck & Larcier
Regel 50:
| title= Bruxelles: développement de l'ensemble urbain 1846-1961
| first= Anne Marie | last= Bogaert-Damin | coauthors= Luc Maréchal | location= | year= 1978 | pages= 337 | isbn=9782870370896 |accessdate=26 april 2013
}}</ref><!--zie bladzijde 117--><ref name="metsenaere-thuis"/><!--zie bladzijde 392--> Dit assimilatieproces verloor aan kracht na de jaren 1960,<ref name="blampain">{{fr}} {{cite book |url=http://books.google.fr/books?id=fl1trFhoYFwC&dq |title=Le français en Belgique: Une communauté, une langue |first=Daniel |last=Blampain |publisher=De Boeck Université |year=1997 |isbn=2801111260 |accessdate=26 april 2013}}</ref><ref name="mares">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/andere%20publicaties/brusselse_thema%27s_7.pdf |title=Begin van het einde van de nationale partijen. Onderzoek naar de Vlaamse Beweging(en) en de Vlaamse politieke partijen in Brussel: de Rode Leeuwen |first=Ann |last=Mares |coauthors=Els Witte (red.) |year=2001 |edition=19 keer Brussel; Brusselse Thema's (7) [157-185] |publisher=[[VUBPress]] ([[Vrije Universiteit Brussel]]) |isbn=9054872926 |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20181015023227/http://www.briobrussel.be/assets/andere%20publicaties/brusselse_thema%27s_7.pdf |dodeurl=ja }}</ref> toen de [[Taalgrens in België|taalgrens]] werd vastgelegd<ref name="depré">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/andere%20publicaties/brusselse_thema%27s_7.pdf |title=Tien jaar persberichtgeving over de faciliteitenproblematiek in de Brusselse Rand. Een inhoudsanalystisch onderzoek |first=Leen |last=Depré |coauthors=Els Witte, Ann Mares (red.) |year=2001 |edition=19 keer Brussel; Brusselse Thema's (7) [281-336] |publisher=VUBPress ([[Vrije Universiteit Brussel]]) |isbn=9054872926 |page=281 |format=pdf |accessdate=26 april 2013 |archiefurl=https://web.archive.org/web/20181015023227/http://www.briobrussel.be/assets/andere%20publicaties/brusselse_thema%27s_7.pdf |dodeurl=ja }}</ref> en het economisch zwaartepunt van het land naar [[Vlaanderen (hoofdbetekenis)|Vlaanderen]] was verschoven.<ref name="balans"/><!--zie bladzijdes 25 en 38--><ref name="veron"/>
 
Door de aanhoudende toestroom van immigranten en de opkomst van Brussel als [[Brussel als hoofdstad van Europa|centrum van de naoorlogse internationale politiek]] bleef de relatieve positie van het Nederlands in de stad evenwel achteruitgaan.<ref name="marynissen"/><!--zie bladzijde 230--><ref name="janssens">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/andere%20publicaties/brusselse_thema%27s_7.pdf |title=Over Brusselse Vlamingen en het Nederlands in Brussel |first=Rudi |last=Janssens |coauthors=Els Witte, Ann Mares (red.) |year=2001 |edition=19 keer Brussel; Brusselse Thema's (7) [41-84] |publisher=VUBPress ([[Vrije Universiteit Brussel]]) |isbn=9054872926 |page=60 |format=pdf |accessdate=26 april 2013 |archiefurl=https://web.archive.org/web/20181015023227/http://www.briobrussel.be/assets/andere%20publicaties/brusselse_thema%27s_7.pdf |dodeurl=ja }}</ref><ref name="detant">{{nl}} {{cite book
| url= http://books.google.be/books?id=8skGPQAACAAJ
| publisher= De Boeck & Larcier
Regel 292:
 
====Inwijking van Franstaligen====
De snelle groei van de stad was een belangrijke factor in de verfransing.<ref name="wils"/><!--zie bladzijde 157--><ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 249--><ref name="jaumain"/><!--zie bladzijdes 47-48--><ref name="marynissen"/><!--zie bladzijde 230--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 74--><ref name="metsenaere">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_1.pdf |title=Migraties in de gemeente Sint-Joost-ten-Node in het midden van de negentiende eeuw: methodologische inleiding tot de studie van de groei en de verfransing van de Brusselse agglomeratie |first=Machteld |last=de Metsenaere |year=1978 |edition=Taal en Sociale Integratie, I |publisher=[[Vrije Universiteit Brussel]] (VUB) |pages=81-152 |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20160411072846/http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_1.pdf |dodeurl=ja }}</ref><!--zie bladzijde 151--> De nieuwe hoofdstad trok een grote groep Franstaligen aan voor functies in het bestuur en het zakenleven,<ref name="velthoven"/><!--zie bladzijde 265--><ref name="metsenaere-thuis"/><!--zie bladzijde 389--><ref name="swenden">{{en}} {{cite book
| language =
| url= http://books.google.be/books?id=z_GKHdHIxQcC
Regel 310:
 
====De omgangstaal wordt Frans====
De Brusselse gemeenten kenden in 1866 een Franstalige minderheid van ongeveer een vijfde van de bevolking,<ref name="bogaert"/><!--zie bladzijde 123--> en die zou tot de vroege 20ste eeuw niet groter worden dan een kwart.<ref name="jaumain"/><!--zie bladzijde 47--><ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 247--> Toch verklaarde bij een volkstelling in 1846 al ruim 37 procent van de bevolking van Brussel-stad meestal Frans te spreken; in Gent was dit 5 procent, in Antwerpen 1,9 procent.<ref name="veron"/><!--zie bladzijde 258--><ref name="velthoven">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_4.pdf |title=Taal- en onderwijspolitiek te Brussel (1878-1914) |first=Harry |last=van Velthoven |year=1981 |edition=Taal en Sociale Integratie, IV |publisher=[[Vrije Universiteit Brussel]] (VUB) |pages=261-387 |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20160411072853/http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_4.pdf |dodeurl=ja }}</ref><!--zie bladzijde 264--> Aangezien dit cijfer in 1866 — toen tweetaligheid werd geregistreerd — zou terugvallen tot 20 procent,<ref name="devriendt"/><!--zie bladzijde 26--> werd bij de telling van 1846 de Franstalige minderheid zeker overschat.<ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 247--> De cijfers duiden eerder op een wijdverbreide aansluiting bij de Franse cultuur van deze groep<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 48--> en haar aanspraak op stedelijke [[acculturatie]] en het bijhorende sociaal aanzien.<ref name="jaumain"/><!--zie bladzijde 48--> Dat Frans spreken chic stond, was ook de Franse dichter [[Charles Baudelaire]] niet ontgaan, die bij zijn kortstondige verblijf in België in 1864 de hooghartigheid van de bourgeoisie aanklaagde.<ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 247--><ref name="rudi2">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/bt8download.pdf |title=Taalgebruik in Brussel — Taalverhoudingen, taalverschuivingen en taalidentiteit in een meertalige stad |first=Rudi |last=Janssens |year=2001 |edition=19 keer Brussel; Brusselse Thema's (8) |publisher=VUBPress ([[Vrije Universiteit Brussel]]) |isbn=9054872934 |page= |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20070605012657/http://www.briobrussel.be/assets/bt8download.pdf |dodeurl=ja }}</ref><!--zie bladzijde 247--><ref name="velthoven"/><!--zie bladzijde 263-->
 
{{cquote|In Brussel kan men geen Frans, niemand kan het, maar ze doen alsof ze geen Vlaams kennen: dat getuigt van goede smaak. Het bewijs dat ze het wel degelijk kennen, is dat ze hun dienstpersoneel in het Vlaams afblaffen.<ref>Origineel: ''On ne sait pas le français, personne ne le sait, mais tout le monde affecte de ne pas connaître le flamand. C’est de bon goût. La preuve qu’ils le savent très bien, c’est qu’ils engueulent leurs domestiques en flamand.''</ref>|Baudelaire, 1866}}
Regel 342:
}}</ref><!--zie bladzijde 365--> wat een remmende invloed had op de volksontwikkeling.<ref name="wils"/><!--zie bladzijdes 148 en 169--><ref name="busekist"/><!--zie bladzijde 204--> In 1856 werd op initiatief van eerste minister [[Pieter de Decker]] de "Grievencommissie" opgericht, een organisatie die de Vlaamse problemen moest definiëren en voorstellen doen tot redres ervan.<ref name="kossmann"/><!--zie bladzijde 212--><ref name="louckx"/><!--zie bladzijde 131--> De commissie ijverde voor de tweetaligheid van onderwijs, bestuur, gerecht en leger, maar werd politiek genegeerd<ref name="vub">{{nl}} {{cite book |url=http://www.vub.ac.be/vlaamsestudenteninbrussel/documenten/pedagogischdossier.pdf |title=Dossier "150 jaar Vlaamse studenten in Brussel" |auteur=UVV Info |year=2005 |publisher=[[Vrije Universiteit Brussel]] |accessdate=26 april 2013 |format=pdf}}</ref> omdat de stemhebbende burgerij in Vlaanderen niets voor haar voorstellen voelde, en daarnaast de Vlaamse volksmassa aanvankelijk met passiviteit reageerde op de dominantie van het Frans, die men al kende van in de Oostenrijkse en Franse tijd.<ref name="marynissen"/><!--zie bladzijde 143--><ref name="kossmann"/><!--zie bladzijde 212--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 71--> Bovendien was Vlaanderen in de 19e eeuw economisch onderontwikkeld<ref name="veron"/><!--zie bladzijdes 268-269--><ref name="balans"/><!--zie bladzijde 26 en 51--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 52--> en kampte het met hongersnood,<ref name="kossmann"/><!--zie bladzijde 174--><ref name="marynissen"/><!--zie bladzijde 143--> waardoor de taalkwestie niet de grootste bekommernis was.<ref name="velthoven"/><!--zie bladzijde 264-->
 
Gedurende de 19e eeuw zou het taalklimaat in Brussel al bij al sereen blijven<ref name="gubin"/><!--zie bladzijdes 33-34--> en kon de [[Vlaamse Beweging]] in de stad niet op veel sympathie rekenen.<ref name="jaumain"/><!--zie bladzijde 48--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 50--><ref name="velthoven2">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_4.pdf |title=De taalwetgeving en het probleem Brussel, 1830-1914 |first=Harry |last=van Velthoven |year=1981 |edition=Taal en Sociale Integratie, IV |publisher=[[Vrije Universiteit Brussel]] (VUB) |pages=248-260 |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20160411072853/http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_4.pdf |dodeurl=ja }}</ref><!--zie bladzijde 248--><ref name="metsenaere-thuis"/><!--zie bladzijde 392--> De feitelijke tweetaligheid en de heterogeniteit van haar bevolking werden door de Brusselse [[flamingant]]en aanvankelijk als een verrijking gezien.<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 34--><ref name="treffers"/><!--zie bladzijde 22--> Elke poging om het gebruik van het Nederlands te bevorderen en de expansie van het Frans — symbool van sociale promotie<ref name="bogaert"/><!--zie bladzijde 118--><ref name="jaumain"/><!--zie bladzijde 48--><ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 265--><ref name="deneckere"/><!--zie bladzijde 258--> — in te perken werd eerder beschouwd als een sociale belemmering dan als een ontvoogdingsstrijd zoals in de rest van Vlaanderen.<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 50--><ref name="deneckere"/><!--zie bladzijde 258--> Bovendien hadden ook Waalse arbeiders hun weg gevonden naar de hoofdstad,<ref name="metsenaere-thuis"/><!--zie bladzijde 396--><ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 53--> waardoor het Brusselse proletariaat op taalvlak heterogener was dan bijvoorbeeld in [[Gent]], en de kloof tussen een Franstalige elite en een ondergeschikte anderstalige onderklasse dus minder eenduidig was.<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 50--> De sociale breuklijn viel steeds minder samen met die van de taal en de stad kreeg een immer gemengder karakter.<ref name="gubin"/><!--zie bladzijdes 62+64--> Een voorbeeld daarvan is de volksbuurt van de [[Marollen]], waar een mengtaal van Brabants, Frans en Waals gesproken werd: het "[[Brussels (dialect)|brusseleir]]".<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 61-->
 
Over deze situatie van "agglomérat de métis" liet de socialist [[Jules Destrée]] — een van de verdedigers binnen de [[Waalse Beweging]] van de focus op [[Regionalisme (politiek)|regionalisering]] eerder dan op een loutere verdediging van het Frans — zich in 1912 misprijzend uit.<ref name="blampain"/><!--zie bladzijde 249--><ref name="vandromme">{{fr}} {{cite book
Regel 353:
{{cquote|Een ondermaatse soort Belgen is ontstaan in het land, en in Brussel in het bijzonder. [...] Deze bevolking van de hoofdstad [...] is geenszins een volk, het is een ophoping van halfbloeden.<ref>Origineel: ''Une seconde espèce de Belges s'est formée dans le pays, et principalement à Bruxelles.'' [...] ''Cette population de la capitale '' [...] ''n'est point un peuple, c'est un agglomérat de métis.''</ref>|Jules Destrée, 1912}}
 
Daarnaast werkten de leiders van de sociale verenigingen — in tegenstelling tot het sterk geïndustrialiseerde Gent — vaker in kleine bedrijfjes of in ambachtelijke beroepen, waarbij ze hun eigenwaarde onder meer haalden uit de overname van het Frans.<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 52--><ref name="deneckere">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_1.pdf |title=Socialisme en Vlaamse Beweging te Brussel (1885-1914) |first=Martine |last=Deneckere |year=1978 |edition=Taal en Sociale Integratie, I |publisher=[[Vrije Universiteit Brussel]] (VUB) |pages=237-260 |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20160411072846/http://www.briobrussel.be/assets/Taal_sociale_integr_1.pdf |dodeurl=ja }}</ref><!--zie bladzijdes 257-258--> Deze middenlaag van zelfstandige ambachtslui, winkeliers en bedienden had de neiging zich via de Franse taal te onderscheiden van de rest van de bevolking onder haar.<ref name="metsenaere"/><!--zie bladzijde 152--> De verfransing werd dan ook vooral gedreven door de middenklasse, eerder dan door de burgerij.<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 51--> Deze factoren maakten dat de Brusselse arbeidersbeweging de [[klassenstrijd]] niet opvatte als een [[Taalstrijd in België|taalconflict]]:<ref name="gubin"/><!--zie bladzijde 50--><ref name="deneckere"/><!--zie bladzijdes 256-267--> de aandacht ging naar de verwezenlijking van het [[algemeen stemrecht]].<ref name="deneckere"/><!--zie bladzijde 257--> Vanaf de eeuwwisseling verdedigde de Brusselse arbeidersbeweging zelfs tweetaligheid als emancipatiemiddel voor de Brusselse arbeidersklasse. Met de hulp van het onderwijssysteem werd zo de verfransing van de Brusselse arbeiders in de hand gewerkt.<ref name="metsenaere-thuis">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/andere%20publicaties/btng-rbhc,%2021,%201990,%203-4,%20pp%20383-412.pdf |title=Thuis in gescheiden werelden — De migratoire en sociale aspecten van verfransing te Brussel in het midden van de 19e eeuw |first=Machteld |last=de Metsenaere |year=1990 |edition=BTNG-RBHC, XXI, 1990, {{n°|3}}-4 [383-412] |publisher=[[Vrije Universiteit Brussel]] (VUB) |isbn= |page= |accessdate=26 april 2013 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20181015023229/http://www.briobrussel.be/assets/andere%20publicaties/btng-rbhc,%2021,%201990,%203-4,%20pp%20383-412.pdf |dodeurl=ja }}</ref>
 
====Verscherping van de Vlaamse eisen====
Regel 468:
Over het algemeen is de taalgrens maar weinig verschoven sinds de [[Franse tijd in België|Franse tijd]], op enkele uitzonderingen als delen van de [[Arrondissement Verviers|arrondissementen Verviers]], [[Arrondissement Aarlen|Aarlen]] en vooral [[Arrondissement Brussel|Brussel]] na,<ref name="veron"/><!--zie bladzijde 257--> waarbij steeds eerst de binnenstad en daarna de rand van de stad verfranste,<ref name="veron"/><!--zie bladzijde 257--> zonder dat hier echte volksverhuizingen hebben plaatsgevonden.<ref name="veron"/><!--zie bladzijde 257--> Bij de uiteindelijke vastlegging van de taalgrens gingen enkele gemeenten over van het ene taalgebied naar het andere. Zo gingen de gemeenten die nu [[Voeren]] vormen naar Vlaanderen, en [[Komen-Waasten]] en [[Moeskroen]] gingen naar Wallonië. In het Brusselse werden in [[Wezembeek-Oppem]] en [[Sint-Genesius-Rode]] nog taalfaciliteiten ingevoerd voor de Franstaligen, die bij de laatste telling in 1947 (die over het algemeen voor het Nederlands ongunstig was uitgedraaid)<ref name="kramer"/><!--zie bladzijde 91--><ref name="hasquin2"/><!--zie bladzijde 212--> net onder de 30% uitkwamen.<ref name="carrefour"/> Brussel werd definitief beperkt tot de 19 gemeenten en werd een tweetalig eiland binnen het eentalige Vlaanderen.<ref name="detant"/><!--zie bladzijde 414--><ref name="bitsch"/><!--zie bladzijde 251--> Een politiek splijtpunt is dat de Franstaligen de faciliteiten steeds als een verworven recht hebben beschouwd, terwijl de Vlamingen dit zagen als een uitdovende overgangsfase om de minderheden de kans te geven zich te integreren.<ref name="tétart"/><!--zie bladzijde 20--><ref name="carrefour"/>
 
De opdeling in officiële taalgebieden had ook ernstige gevolgen voor het onderwijs: in Nederlandstalig België — Brussel uitgezonderd — werd het Nederlands de enige onderwijstaal<ref name="boone"/><!--zie bladzijde 418--> en werd de "vrijheid van het gezinshoofd" in Brussel afgeschaft.<ref name="busekist"/><!--zie bladzijdes 224--> Hierdoor hadden in theorie Nederlandstalige kinderen onderwijs moeten volgen in het Nederlands en Franstalige kinderen in het Frans.<ref name="onderwijs"/> Volgens de Vlamingen zou dit een dam opwerpen tegen verdere verfransing. Er was echter geen controle op de door de vader officieel vermelde moedertaal van de kinderen zodat er in de praktijk weinig veranderde. Bovendien was deze afschaffing niet naar de zin van de meer radicale Franstaligen, vooral dan het jonge [[FDF]], die voor de herinvoering ervan ijverden. Deze zou er ook komen in 1971, en als tegenprestatie voor deze herinvoering verkregen de Vlaamse partijen meer mogelijkheden voor de uitbouw van het aanbod van het Nederlandstalig onderwijs in Brussel.<ref name="onderwijs"/><ref name="fdf">{{fr}} {{cite book |url=http://fdf.be/spip.php?article20 |title=L'historique du FDF |first=Paul |last=Debongnie |coauteurs= |datum=1981-04-30 |edition= |publisher=[[Front démocratique des francophones]] (FDF) |isbn= |accessdate=26 april 2013 |archiefurl=https://web.archive.org/web/20131209210756/http://fdf.be/spip.php?article20 |dodeurl=ja }}</ref>
 
====Franstalige ontevredenheid====
Regel 532:
 
====Huidige toestand van het Nederlands====
[[Bestand:Languages spoken at home in the Brussels Capital Region (2013).PNG|thumb|Huistalen in Brussel (2013 — schattingen)<ref name="brio2013">{{nl}} {{cite book |url=http://www.briobrussel.be/assets/onderzoeksprojecten/brio_taalbarometer_3_brussel_2013.pdf |title=BRIO-taalbarometer 3: diversiteit als norm |first=Rudi |last= Janssens |year=2013 |edition=Brussels Informatie-, Documentatie- en
Onderzoekscentrum |accessdate=26 mei 2015 |format=pdf |archiefurl=https://web.archive.org/web/20181015061651/http://www.briobrussel.be/assets/onderzoeksprojecten/brio_taalbarometer_3_brussel_2013.pdf |dodeurl=ja }}</ref><br />{{legend|#9999FF|Frans}}{{legend|#CCCCFF|Nederlands en Frans}}{{legend|#CCFFFF|Nederlands}}{{legend|#99CCFF|Frans en andere taal}}{{legend|#FFFFCC|andere talen}}]]
Uit de [[Resultaten van de talentelling per gemeente van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest#Brussels Hoofdstedelijk Gewest|laatste talentelling]], in 1947, bleek dat de Nederlandstalige gezinnen over het algemeen geconcentreerd woonden in het noordwesten van het Gewest. In de gemeenten [[Evere]], [[Sint-Agatha-Berchem]], [[Ganshoren]], [[Sint-Jans-Molenbeek]], [[Jette]], [[Anderlecht (hoofdbetekenis)|Anderlecht]] en [[Koekelberg]] maakten zij meer dan een derde van de bevolking uit. In tegenstelling tot de meer residentiële gemeenten in het zuidoosten verliep de verfransing daar ook trager.<ref name="metsenaere-thuis"/><!--zie bladzijde 392--> Op basis van steekproeven blijkt dat in Evere en Molenbeek de Vlaamse aanwezigheid sindsdien is geslonken, maar dat in de andere noordwestelijke gemeenten het aandeel Nederlandstaligen relatief hoog is gebleven vergeleken met de andere Brusselse gemeenten.<ref name="tokyo"/> Daar is het Nederlands tevens het meest gekend door niet-Nederlandstaligen, meestal hoger dan 20 procent. Uitschieters zijn Ganshoren, dat met 25 procent koploper is voor de kennis van het Nederlands bij anderstaligen, en [[Sint-Gillis (hoofdbetekenis)|Sint-Gillis]], waar het Nederlands als gezinstaal nu zo goed als verdwenen is.<ref name="janssens"/>