Gebruiker:Benedict Wydooghe/Evoluties in het welzijns- en veiligheidsdenken deel2: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 25:
.
= '''WAT AAN MENSEN VOORAF GAAT''' =
Regel 196 ⟶ 133:
♣ [https://www.youtube.com/watch?v=vJybfmbrOCE The Remains Of The Oldest Human Ancestor Ever Found | First Human | Timeline]
.
.
= '''♣ EEN SCHEPPINGSVERHAAL''' =
.
== Zes dagen ==
.
God schept de wereld in zes dagen. De zevende dag is een rustdag. Op één of andere wijze hangt deze cyclus samen met wat de maan doet. De Romeinen hebben een week van acht dagen en gaan bij de bekering van Constantijn over naar de zevendaagse cyclus. Inca's van Perualso kennen een achtdaagse week en China kent een tiendaagse week. Vijfdaagse weken komen voor bij de Mongolen en de Hittieten. Andere volkeren zoals die van Bali, Indonesië, Colombia en Bogota kennen driedaagse weken, sommige West-Afrikanen kennen een vierdaagse week.
.
== Eden of evolutie? ==
.
[[Bestand:Albrecht_Dürer_-_Adam_and_Eve_-_Google_Art_Project.jpg|thumb|550px|De eerste mensen, Adam en Eva door Albrecht Dürer. Adam is de ideale man, aldus de Joodse legenden. Zijn lichaam is een weerspiegeling van de wereld, zijn haar vergelijkt men met bossen, zijn mond is een oceaan, zijn tranen een rivier. Eva is ons aller moeder. Beiden staan bij de boom der kennis met de slang.]]
In dit wetenschappelijke tijdperk kan de bijbel ons niet langer bekoren. Toch heeft het boek dat duizenden jaren gedaan. En een scheppingsverhaal, ook dat is geschiedenis. Het is interessant om te zien hoe godsdiensten, religies en sekten net zoals wetenschappers het ontstaan van de wereld begrijpen, verklaren of duiden. De verhalen of verklaringen - zowel van wetenschappers als van religieuzen - zijn niet zinloos. Ze hebben betekenis, vertellen iets over het denkkader, de gehanteerde begrippen, mentaliteiten en culturen... Doorgaans nemen twee kampen het tegen elkaar op met voor en tegenstanders waarbij het [[creationisme]] overtuigd is dat het universum, planten, dieren en mens geschapen zijn door een schepper bij een plotse, eenmalige interventie. Hier tegenover staat de [[evolutietheorie]] van de doorgaans onbekende [[Alfred Russel Wallace]] en de wereldberoemde [[Charles Darwin]]. In hun verklaring en de bijstellingen die er op volgden, ligt de klemtoon op evolutie, variatie en verandering van erfelijk materiaal en natuurlijke selectie. Maar wat dan te denken van de Joodse interpretatie van de heilige schriften - de [[Midrasj]] die ons vertelt dat Adam een staart had, die God hem afnam? Komt Darwin hier niet aardig in de nabijheid?<ref>HERBERT HAAG, JOE H. KIRCHBERGER & DOROTHEE SÖLLE. ''Vrouwen in de bijbel''. Davidsfonds, Leuven, 1993, p. 25-26.</ref> 'Een onvolmaakt bijgehouden geschiedenis van de wereld' zo noemt Darwin de fossielen of het onderzoeksmateriaal dat ons in staat stelt het verleden te reconstrueren.
.
== Paradijsverhaal ==
[[Bestand:Queen_of_the_Night_(Babylon).jpg|thumb|550px|Eva is geen uitvinding van het Christendom. De vrouw als oorsprong van het leven vindt zijn oorsprong in veel oudere culturen. De [[Sumer|Soemeriërs]] kennen '[[Inanna]]' (afbeelding), de [[Babylonië|Babyloniërs]] '[[Tiamat (godin)|Tiamat]]' en de [[Egyptenaren]] hebben '[[Isis (godin)|Isis]]'.]]
.
In de ontstaansmythen van de mensheid, zowel voor de joden en de christenen, krijgen de tuin, de hof van Eden, het Paradijs en het zonlicht een bijzondere rol. 'De aarde was woest en doods en duisternis lag over de oervloed' zo staat in het boek Genesis. De christelijke mens ontspruit in een paradijselijke omgeving waarin die zich geplaatst ziet als een [[Mr. Bean|Mister Bean]] die uit de donkere nacht op de aarde valt: Adam en Eva, de eerste schepping van Jahwe God. Dit oud-bijbelse beginverhaal speelt zich af in een tuin en in de parabel van Mattheus vertelt Jezus over het onkruid tussen het graan. De landheer gebiedt zijn werkvolk het kruid niet te trekken, om te vermijden dat ze de vruchtbare tarwe zouden ontwortelen. Het hele oerverhaal eindigt in het [[Nieuwe Testament]] met Christus' dood in de tuin van [[Golgotha]], waar hij na zijn kruisiging begraven wordt. Het verhaal dat vele eeuwen eerder [[Oude Testament|Oud Testamentisch]] in een tuin begon eindigt hier als een cyclus: alles kan nu herbeginnen.
.
Het boek [[Genesis (boek)|Genesis]] beschrijft in hoofdstuk twee van vers 8 tot 25 uit hoe de schepping tot stand kwam.
.
{{Cquote|'''8_Daarna legde Jahwe God een tuin aan in Eden, ergens in het oosten, en daarin plaatste hij de mens die Hij geboetseerd had. 9_Jahwe God liet uit de grond allerlei bomen opschieten, aanlokkelijk om te zien en heerlijk om van te eten; daarbij was ook de boom van het leven midden in de tuin en de boom van de kennis van goed en kwaad. 10_Uit Eden stroomt de rivier die water geeft aan de tuin; hij splitst zich in vier armen. 11_De naam van de eerste is Pison, hij stroomt om geheel Chawila heen, waar goud is; 12_ het god van dat land is voortreffelijk; en ook balsemhars en edelstenen worden er gevonden. 13_ De tweede heet Gichon, hij stroomt om geheel Kus heen. 14_De derde heet Tigris; hij loopt ten oosten van Assur. De vierde is de Eufraat. 15_Toen bracht Jahwe God de mens in de tuin van Eden, om die te bewerken en te beheren. 16_En Jahwe God gaf de mens dit gebod: 'Van al de bomen in de tuin moogt ge vrij eten, 17_maar van de boom van de kennis van goed en kwaad moogt ge niet eten, want op de dag dat gij daarvan eet, moet ge sterven.' 18_Jahwe God sprak: 'Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Ik ga een hulp voor hem maken die bij hem past. 19_Toen boetseerde Jahwe God uit de aarde alle dieren op het land en alle vogels van de lucht, en bracht die bij de mens, om te zien hoe hij ze noemen zou: zoals de mens ze zou noemen, zo zouden ze heten. 20_De mens gaf dus namen aan al de tamme dieren en aan al de vogels van de lucht en aan al de wilde beesten; maar een hulp die bij hem paste vond de mens niet. 21_Toen liet Jahwe God de mens in een diepe slaap vallen; en terwijl hij sliep, nam Hij één van zijn ribben weg en zette er vlees voor in de plaats. 22_Daarna vormde Jahwe God uit de rib die Hij bij de mens had weggenomen, een vrouw, en bracht haar naar de mens. 23_Toen sprak de mens: 'Eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees! Mannin zal zij heten, want uit een man is zij genomen.' 24_Zo komt het dat een man zijn vader en zijn moeder verlaat en zich zo aan zijn vrouw hecht, dat zij volkomen één worden. 25_ Zij waren beiden naakt, de mens en zijn vrouw, maar zij voelden geen schaamte voor elkaar.'''|[[Genesis (boek)|Genesis]] 2:8-25.}}
.
== Vrouw(on)vriendelijk... ==
De naam 'Eva' is afgeleid van 'leven'. Na de moord op Abel verlaat ze Kaïn - haar moordende zoon - niet, zo sterk is ze met het leven verbonden, wat natuurlijk een dubieuze interpretatie toelaat. De oorsprong van haar naam gaat verder terug dan het bijbelverhaal. De [[Sumer|Soemeriërs]] noemen haar '[[Inanna]]', de [[Babylonië|Babyloniërs]] noemen ze '[[Tiamat (godin)|Tiamat]]' en de [[Egyptenaren]] spreken over '[[Isis (godin)|Isis]]', een oerverhaal dus. De vrouwonvriendelijke toon ontstaat in de Joodse traditie en het latere Christendom van de [[Kerkvader|kerkvaders]]. Die laatsten gebruiken de rib en de appel als symbolen voor Eva's minderwaardigheid op intellectueel, lichamelijk en zedelijk vlak. de Joodse traditie plaats Eva evenmin op een gelijkwaardige positie als Adam. Ze is immers uit zijn lichaam ontsproten. 'Niet uit zijn hoofd opdat ze niet trots zou worden, niet uit zijn oog opdat ze geen begerige blikken om zich heen zou werpen, niet uit zijn oor opdat ze geen luistervink zou worden, niet van zijn mond opdat ze geen kletskous zou worden, en niet van zijn voet opdat ze niet zou rond dwalen. Maar van een kuis deel van zijn lichaam; en toen God haar maakte, sprak hij tot ieder lichaamsdeel; 'Wees kuis, weest kuis!' Ondanks deze behoedzaamheid heeft de vrouw vele van die eigenschappen gekregen, die God haar niet wilde geven: menige vrouw is trots, Sara luisterde in het geheim mee, Rachel benijdde Lea en Eva greep naar de verboden vrucht.'<ref>HERBERT HAAG, JOE H. KIRCHBERGER & DOROTHEE SÖLLE. ''Vrouwen in de bijbel''. Davidsfonds, Leuven, 1993, p. 10-31.</ref> Eva was in de oudere culturen geen 'vat vol zonden' maar de moeder der levenden. Later plaatse het Christendom Eva naast Maria waarbij een correctie optreedt: de zachtmoedige.
.
[[Bestand:Oer-Weimarer_Musenhof.jpg|thumb|550px|De Duitse schrijver en filosoof Friedrich Schiller (1759-1805) leest voor in een park buiten [[Weimar (Thüringen)|Weimar]]; Wieland en Herder zitten links, [[Johann Wolfgang von Goethe|Goethe]] staat rechts bij de pilaar. Schilderij uit 1860 door Theobald von Oer.]]
== Of hét moment in de wereldgeschiedenis? ==
[[Friedrich Schiller]] ziet de zondeval als 'het gelukkigste moment van de [[wereldgeschiedenis]]'. 'Zonde' en 'val' kent de bijbel als woorden niet. Het woord 'verdrijven' daarentegen wel. Het uitdrijven van de ''vrucht'' is een fase bij de geboorte. De schoot van de moeder die in adem, vocht en voedsel voorzag, is niet meer. Hier begint het leven, de inspanning. Dat god het koppel uit het paradijs verdrijft is omdat ze zelf 'God' willen zijn. De [[zondeval]] is echter niet het einde van het paradijs. Nergens vermeldt de bijbel dat God het paradijs vernietigt of dat het verdwijnt. Aldus kon men er fantastische, beeldende en paradijselijke voorstellingen van maken of er naar zoeken, wat een soort symbolisch begin van het nomadische bestaan zou kunnen betekenen. Een rondtrekkend bestaan in kuddes, dat tot op heden het grootste deel van het menselijk bestaan uitmaakt. Als het nomadische bestaan als jager-verzamelaar zich op de tijdlijn van 2,5 meter, toch ruim de breedte van een klassiek schoolbord zou uitstrekken, dan is het supplement van het [[Sedentarisme|sedentair]] bestaan hooguit één centimeter. De vroegste 'nomaden' onder hen, de [[Homo habilis]] en de [[Homo rudolfensis]] leefden 2,4 miljoen jaar terug. Hun opvolgers - [[Homo erectus]], [[Homo heidelbergensis]], de [[Neanderthaler|Homo neanderthalensis]] - leefden eveneens van jacht en voedsel verzamelen. Bij het verlaten van de tuin ontdekken Adam en Eva de koude en het harde leven, ontdekken zichzelf, en leren leren.
(.. Vergelijk het met de Verlichting - Loskomen)
== Lilith ==
Wat doorgaans verzwegen wordt is dat [[Eva (persoon)|Eva]] als eerste vrouw ter wereld een voorganger had. Adams eerste vrouw was niet Eva, maar [[Lilith]]. In de [[joodse mythologie]] komt ze voor als een vrouwelijke [[demon]] en mogelijk is dit verschijnen gebaseerd op [[Lilitu]], een demonisch wezen in de [[Mesopotamische mythologie]]. Lilith wordt geassocieerd met ziekte, nacht, duisternis, mannenverleiding, kindermoord, buitenechtelijke aantrekking... kortom alles wat de vrouw voor Eva ook zondig maakt. Een verhaal gaat dat Adam Lilith wil bewerken alsof hij een akkergrond ploegt. Niet dat Adam de sedentaire boerenstiel kent, maar als het verhaal later door die sedentaire boeren is opgetekend (wat heel erg waarschijnlijk is), kan dit betekenen dat het mannelijke ploegen en de vrouwelijke reactie daarop ergens enige waarheidsgetrouwheid moet kennen. Door Lilith te onderwerpen behandelt Adam Lilith als een akker met een voor waarin hij zijn zaad plant. Die onderdanigheid is niets voor Lilith, waarop ze kreisend wegvlucht en Adam nooit terugziet.
.
.
[[Bestand:Australopithecus afarensis („Lucy) Rekonstruktion.jpg|thumb|550px|Vier miljoen jaar geleden verschijnt de [[Australopithecus afarensis|Australopithecus Afarensis]] in Afrika. Lucy is een soortgenote maar geen tijdgenote. [[Australopithecus afarensis|Lucy]] leefde 3,2 miljoen jaar geleden en stierf in de regio [[Ethiopië]]. Ze is ontdekt in 1974 en genoemd naar de hit van The Beatles [[Lucy in the Sky with Diamonds]], uit 1967. Het nummer verscheen op het legendarische album [[Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band]]. De elpee stelt The Beatles voor als de groep Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band. De extravagante hoes is beroemd om zijn fotocollage. Aanvankelijk, in de niet gedrukte collages, stond Adolf Hitler tussen het bonte gezelschap. Helaas heeft Wikipedia in ons taalgebied geen rechten op de foto. Die kan je bekijken op de Engelstalige versie. Op de laatste rij herkennen we onder meer [[Carl Jung]] (7de van rechts), [[Edgar Allan Poe]] (8), [[Fred Astaire]] en [[Bob Dylan]] (15). Op de voorlaatste rij [[Aldous Huxley]] (18), [[Dylan Thomas]] (19), [[Marilyn Monroe]] (25), [[Stan Laurel]] (28), [[Oliver Hardy]] (30), [[Karl Marx]] (31), [[H. G. Wells]] (32), [[James Joyce]] (34A, nauwelijks te zien, onder Bob Dylan). Op de derde rij: staan [[Marlon Brando]] (39), [[Oscar Wilde]] (41), [[David Livingstone]] (44), [[Johnny Weissmuller]] (45), [[George Bernard Shaw]] (48), [[Lewis Carroll]] (52) en [[Lawrence of Arabia]] (53). Op de eerste rij zien we de wassen beelden van The Beatles, [[Shirley Temple]] (58), [[Albert Einstein]] (61), [[Bette Davis]] (65A), [[Marlene Dietrich]] (67) en nogmaals [[Shirley Temple]] (71).]]
== Van Lucy tot de Homo habilis ==
| |||