Igor de Camargo: verschil tussen versies

| onderschrift = Dede Camargo in 2011 als speler van [[Borussia Mönchengladbach]].

Igor Dede Camargo sloot zich op jonge leeftijd aan bij het bescheiden Bonsucesso FC. Hij doorliep er alle jeugdreeksen alvorens de overstap te maken naar Estrela FC. Lang bleef de aanvaller niet bij Estrela, waar hij soms ook als verdediger werd uitgespeeld. In 2000 maakte de Braziliaanse tiener de overstap naar Europa.

Via makelaar Paul Stefani, die wist dat [[KRC Genk]] op zoek was naar een jonge, sterke spits, belandde Dede Camargo in 2000 in België. De Braziliaan vestigde zich in Maasmechelen en werd in eerste instantie uitgeleend aan [[Patro Eisden Maasmechelen|Maasland]], waar hij enkele wedstrijden met de invallers afwerkte. In november 2000 tekende hij een contract voor vier seizoenen bij Genk.

In de zomer van 2004 keerden Dede Camargo en Bailly terug naar Genk. Hij toonde zich meteen waardevol in de [[Intertoto Cup]]. Genk schakelde in juli 2004 het Duitse [[Borussia Dortmund]] uit na twee goals van Dede Camargo. Achteraf beloofde het bestuur om over een contractverlenging te onderhandelen. De Braziliaan kreeg regelmatig speelkansen onder coach [[René Vandereycken]], maar kwam niet vaak genoeg tot scoren. In 15 competitiewedstrijden maakte hij één doelpunt. Tijdens de winterstop trok Genk de Serviër [[Nenad Stojanović]] aan. De Camargo werd vervolgens in de etalage geplaatst.

[[FC Brussels]], dat reeds in december 2004 interesse toonde in Dede Camargo, nam de spits in januari 2005 over. De Brusselaars boden hem een contract tot juni 2007 aan. De Camargo verklaarde achteraf dat hij bij Genk te weinig vertrouwen had gekregen en dat de beloofde contractverlenging er nooit was gekomen. Bij Brussels kreeg hij onder trainer [[Emilio Ferrera]] wel het nodige vertrouwen. De fysiek sterke aanvaller scoorde in de terugronde 5 keer en wist zich met Brussels van het behoud te verzekeren. Na het seizoen nam [[Albert Cartier]] het roer over van Ferrera. Ook onder de Fransman ontwikkelde Dede Camargo zich goed. Hij scoorde 9 keer in de heenronde van het seizoen 2005/06 en speelde zich meermaals in de kijker. In november 2005 toonde [[SBV Vitesse|Vitesse]] interesse in hem. De Nederlanders zagen in hem een opvolger voor [[Matthew Amoah]]. Ook [[Club Brugge]] en [[Standard Luik]] hadden de spits op hun verlanglijstje staan.

Op 31 januari 2006, op de laatste dag van de transferperiode, tekende Dede Camargo een contract voor 4,5 jaar bij Standard. Sportief manager [[Marc Degryse]] wilde hem ook graag bij Club Brugge, dat lange tijd als enige club een akkoord had met FC Brussels. Maar Dede Camargo zelf koos in laatste instantie voor de Rouches, die ongeveer €1,5 miljoen neerlegden voor de spits. Niet veel na zijn aankomst in Luik diende Dede Camargo ook een aanvraag in om Belg te worden.

Op 11 februari 2006 maakte Dede Camargo tegen Beveren zijn officieel debuut voor Standard, maar niet veel later sloeg het noodlot toe. De Braziliaan liep tijdens een bekerduel tegen [[AA Gent]] een ernstige blessure op. Hij brak zijn scheenbeen en miste daardoor de rest van het seizoen.

In de volgende seizoenen ontpopte Dede Camargo zich bij Standard tot een waardevolle speler. Als spits roteerde hij regelmatig met [[Dieumerci Mbokani]] en [[Milan Jovanović (Servië)|Milan Jovanović]]. Na het vertrek van [[Marouane Fellaini]] in 2008 werd Dede Camargo als aanvallende middenvelder ingeschakeld en vormde hij samen met Mbokani en Jovanović de aanvalslinie van de Rouches. In 2006/07 scoorde hij in de beker een hattrick tegen [[VW Hamme]]. Standard stootte uiteindelijk door tot de finale, waarin het met 1-0 verloor van [[Club Brugge]]. Een seizoen later veroverde Dede Camargo voor het eerst met Standard de landstitel, waardoor de Rouches aan de voorrondes van Champions League mochten deelnemen. [[Liverpool FC]] haalde het in de laatste voorronde na verlengingen. Een seizoen later eindigden de Rouches met hetzelfde aantal punten als concurrent [[RSC Anderlecht]]. Na twee testwedstrijden kroonde Standard zich opnieuw tot kampioen. De Camargo stond in de testwedstrijden telkens 90 minuten op het veld.

Door de blessure van [[Steven Defour]] mocht Dede Camargo ook regelmatig de aanvoerdersband dragen bij Standard.

Reeds in april 2010 raakte bekend dat Dede Camargo een transfer naar het Duitse [[Borussia Mönchengladbach]] had versierd. Hij sloot zich in juli 2010 aan bij de club uit de [[Bundesliga (mannenvoetbal Duitsland)|Bundesliga]]. Borussia Mönchengladbach betaalde zo'n €4,5 miljoen voor de spits. De Camargo werd in Duitsland verenigd met oud-ploegmaats Logan Bailly en [[Bonfim Costa Dante|Dante]] en landgenoot [[Filip Daems]].

De Camargo werd al snel een belangrijke pion bij de Duitse club. Hij scoorde regelmatig en was door zijn inzet en fysieke kracht ook geliefd bij de supporters. In zijn eerste seizoen werd de club wel op twee na laatste, waardoor het testwedstrijden moest spelen tegen [[VfL Bochum]], de nummer drie uit de [[2. Bundesliga]]. De Camargo scoorde in de heenwedstrijd in de 93e minuut het enige doelpunt van de partij. In de terugwedstrijd kwam Bochum op voorsprong, maar [[Marco Reus]] maakte gelijk op aangeven van Dede Camargo. In augustus 2011 versloeg Borussia Mönchengladbach het grote [[FC Bayern München]] met 0-1. De Camargo maakte toen het beslissende doelpunt. Zijn team sloot het seizoen af als vierde en mocht daarom deelnemen aan de voorrondes van de Champions League. Borussia Mönchengladbach haalde het kampioenenbal uiteindelijk niet en belandde zo in de groepsfase van de Europa League. De Braziliaanse Belg scoorde daarin drie keer, waardoor zijn team Europees overwinterde.

Door zware enkel- en knieblessures miste Dede Camargo zowel bij Borussia Mönchengladbach als de nationale ploeg regelmatig duels.

In het seizoen 2012/13 belandde Dede Camargo op een zijspoor bij Borussia Mönchengladbach. De spits moest zich tevreden stellen met een rol als invaller en verkaste op 29 januari 2013 naar reeksgenoot [[TSG 1899 Hoffenheim]].

Met Hoffenheim streed Dede Camargo tegen de degradatie. Op 23 februari 2013 maakte hij tegen [[FC Augsburg]] zijn eerste en enige doelpunt voor de Duitse club. De late treffer was niet voldoende om zijn team de overwinning te schenken, Hoffenheim verloor het duel met 2-1.

Op 8 juli 2013 keerde De Camargo terug naar zijn ex-club Standard. Hij tekende een contract voor drie seizoenen bij de Luikse club.<ref>[https://web.archive.org/web/20130712002612/http://www.sporza.be/cm/sporza/voetbal/Jupiler_Pro_League/130708_decamargo_standard_getekend Dede Camargo speelt drie jaar voor Standard] Sporza, 8 juli 2013</ref> Op 28 juli 2013 vierde hij zijn terugkeer bij Standard op het veld van [[KV Mechelen]].

Op 23 juni 2015 ruilt Dede Camargo de Rouches voor Racing Genk, de voetbalclub waar hij in 2001 zijn profcarrière begon. De Braziliaan is de eerste transfer van Peter Maes als coach bij Genk en komt transfervrij over, hij tekent er een contract voor twee seizoenen met een optie voor een derde jaar. De Camargo komt bij Genk oud-ploegmaat Dimitri De Condé, huidig technisch directeur bij Genk, terug tegen. Beide speelden samen bij Heusden-Zolder. De Camargo krijgt bij Genk het rugnummer 11 toegewezen. Op de eerste competitiematch van het nieuwe seizoen, scoorde Dede Camargo al direct 2 maal tegen [[OH Leuven]].<ref>[http://www.vi.nl/nieuws/kortom-de-camargo-verkast-eerste-aanwinst-anderlecht.htm VI - Kortom - Dede Camargo verkast, eerste aanwinst Anderlecht]</ref>

In mei 2018 raakte bekend dat Dede Camargo getekend had bij [[KV Mechelen]].<ref>[https://web.archive.org/web/20180703220523/http://archief.sporza.be/cm/sporza/voetbal/Jupiler_Pro_League/1.3198155 Transfer naar KV Mechelen] Sporza.be, 15 mei 2018</ref>

De Camargo werd in 2008 genaturaliseerd tot Belg. Op 26 januari 2009 zat de aanvaller van Standard voor het eerst in de voorselectie van de [[Belgisch voetbalelftal (mannen)|Rode Duivels]]. Op 11 februari 2009 maakte de Braziliaanse Belg zijn debuut tegen [[Sloveens voetbalelftal|Slovenië]]. Tijdens zijn debuut lag Dede Camargo aan de basis van het tweede doelpunt dat door [[Daniel Van Buyten]] werd gescoord. Door verscheidene blessures miste De Camargo veel interlands.

! style="text-align:left;" colspan = 7 | Interlands van Igor Dede Camargo voor {{BELf}}

{{DEFAULTSORT:DeCamargoDe Camargo, Igor}}