Slag bij Akroinon: verschil tussen versies

De '''Slag bij Akroinon''' werd in [[740]] beslecht in [[Akroinon]] (nabij het huidige [[Afyonkarahisar (stad)|Afyon]]) in [[Frygië]], in het westelijk deel van de [[Anatolië|Anatolische hoogvlakte]], tussen een Arabisch leger van de [[Omajjaden]] en de [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse strijdkrachten]]. De Arabieren werden aangevoerd door 'Abdallah al-Battal en al-Malik ibn Su'aib, en de Byzantijnen door keizer [[Leo III van Byzantium|Leo III de Isauriër]] en zijn zoon, de toekomstige keizer [[Constantijn V Kopronymos|Constantijn V]]. DeIn slagde draaidelente uitvan op740 eenbereikte duidelijkehet Omajjadische leger het [[Thema (Byzantijnse overwinningRijk)|thema]] van Thrakesion en hiermeehierdoor werdbesloot eenkeizer haltLeo toegeroepenIII om tegen hen op te trekken. Het Byzantijnse leger viel hen bij Akroinon aan deen wist een groot veroveringslegersdeel van het leger te doden waarop de rest op de vlucht sloeg. Leo III zag zijn overwinning op de Arabieren inals een overwinning van het [[Iconoclasme]].<ref>{{Aut|auteur=Warren Treadgold}}, ''A History of the Byzantine State and Society'' (Stanford 1997), Anatolië356.</ref>

Acht jaar eerder had [[Karel Martel]] de noordwaartse expansie van de [[islam]] vanuit Spanje reeds tot staan gebracht in de [[Slag bij Poitiers (732)]]. Het Omajjadenrijk eindigde tien jaar later in [[750]] bij de [[Slag bij de Zab]].