Clarence Feldmann: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k #add_Authority_control |
→Levensloop: toevoeging naturalisatie en doodsoorzaak echtgenote - dit staat ook bij dezelfde referentie. |
||
Regel 28:
Na zijn studie werkte Feldmann dertien jaar in elektrotechnische industrie, onder andere in [[Hongarije]] bij [[transformator]]producent [[Ganz (onderneming)|Ganz & co]] en in [[Duitsland]] bij Helios in Keulen, een producent van [[elektriciteitscentrale]]s. Als hoofdingenieur was Feldmann onder andere verantwoordelijk voor het ontwerp van de uitbreiding van de Helios-centrale aan de Haarlemmerweg in Amsterdam.<ref name="Hooff"/> Zijn industriële carrière verliep maar moeizaam, doordat hij zich erg beperkt zag in zijn mogelijkheden om zich te ontwikkelen en te experimenteren met nieuwe technologieën. Feldmann voelde zich bij Helios op een gegeven moment meer [[handelsreiziger]] dan elektrotechnicus.
In 1905 werd Feldmann op voordracht van professor Snijders benoemd tot hoogleraar aan de [[Technische Universiteit Delft|Technische Hogeschool Delft]], waar op dat moment net de studie elektrotechniek als zelfstandige studierichting was ingesteld. Hij bleef hoogleraar tot in 1937. In 1911 werd hij benoemd tot de eerste Erevoorzitter van de [[Electrotechnische Vereeniging]] (ETV), de studievereniging voor elektrotechniek in Delft. Het jaar 1912 zag zijn [[naturalisatie]] tot Nederlander.<ref>''Nederlandsche Staatscourant'', 16 februari 1912</ref> In 1913 volgde zijn aanstelling als buitengewoon hoogleraar bij de in dat jaar opgerichte Nederlandsche Handels-Hoogeschool in Rotterdam (voorloper van de [[Erasmus Universiteit Rotterdam|Erasmus Universiteit]]), met als leeropdracht
Feldmann was de eerste voorzitter van het Nederlands Elektrotechnisch Comité (NEC). Hij vervulde deze functie 28 jaar lang, tot aan eind 1940. Gelijktijdig was hij voorzitter van de internationale studiecommissie voor machines en transformatoren. Van 1927 tot 1930 was hij tevens, als eerste Nederlander, president van de [[International Electrotechnical Commission]] (IEC).
Feldmann stierf in 1941 op 74-jarige leeftijd een natuurlijke dood. Hij werd op 24 juli 1941 gecremeerd in het crematorium te [[Driehuis (Velsen)|Driehuis]]. Zijn as is begraven op de Algemene Begraafplaats [[Jaffa (Delft)|Jaffa]] in Delft. Zijn echtgenote, Lina Feldmann-Stamm, overleed op 1 april 1943 in de ziekenbarak van het concentratiekamp en doorgangs[[kamp Westerbork]] in Drenthe: zij kreeg haar [[astmamedicijnen]] niet meer.<ref>{{Link Joods Monument|id=472965|label=Lina Feldmann-Stamm}}</ref> Hun zoon Carl Albert Feldmann (1894-1966) was kunstschilder.
== Werk ==
| |||