Ariane 6: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Referenties naar twee kolommen en navigatie Europese Ruimtevaartorganisatie opgenomen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Afbeelding: Ariane 62 and 64.svg|thumb|250px|Ontwerpen voor Ariane 6.2 en Ariane 6.4]]
De '''Ariane 6''' is de zesde generatie [[draagraket]] van het [[Ariane (raket)|Arianeprogramma]]. De ontwikkeling van de Ariane 6 wordt gefinancierd door de [[Europese Ruimtevaartorganisatie|ESA]], gebouwd door ArianeGroup en geëxploiteerd door [[Arianespace]] dat de raketten zal gebruiken om commerciële kunstmanen te lanceren. Eind 2014 is het definitieve ontwerp vastgesteld. De Ariane 6 sindsdien in ontwikkeling en lijkt in de tweede helft van 2021 klaar voor gebruik zijn.<ref>{{en}}{{aut|Caleb Henry}}, [https://spacenews.com/esa-confirms-ariane-6-delay-to-2021/ ESA confirms Ariane 6 delay to 2021], SpaceNews, 10 juli 2020</ref> De aanvankelijke planning voorzag in een eerste lancering in 2020.<ref>{{en}}{{aut|Peter B. de Selding}}, [http://spacenews.com/42699esa-members-agree-to-build-ariane-6-fund-station-through-2017/ ESA Members Agree To Build Ariane 6, Fund Station Through 2017], SpaceNews, 2 december 2014</ref> Zo’n vertraging is overigens niet ongebruikelijk. De ontwikkeling van drie concurreren nieuwe raketten ([[Vulcan (raket)|Vulcan]], [[OmegA]] en [[New Glenn]]) is ook enkele jaren uitgelopen) Met de Ariane 6 zou de kostprijs voor het lanceren van satellieten tot 6500 kg in GTO beduidend lager moeten uitvallen dan met de Ariane 5. Toch zou de prijs van €85 miljoen voor een lancering met de Ariane 6.4 en €69 miljoen met de Ariane 6.2 te hoog zijn om de concurrentie aan te gaan met [[SpaceX]] en Chinese [[Lange Mars (raket)|Lange Mars raketten]].
 
De aanvankelijke planning voorzag in een eerste lancering in 2020.<ref>{{en}}{{aut|Peter B. de Selding}}, [http://spacenews.com/42699esa-members-agree-to-build-ariane-6-fund-station-through-2017/ ESA Members Agree To Build Ariane 6, Fund Station Through 2017], SpaceNews, 2 december 2014</ref> Zo’n vertraging is overigens niet ongebruikelijk. De ontwikkeling van drie concurreren nieuwe raketten ([[Vulcan (raket)|Vulcan]], [[OmegA]] en [[New Glenn]]) is ook enkele jaren uitgelopen) Met de Ariane 6 zou de kostprijs voor het lanceren van satellieten tot 6500 kg in GTO beduidend lager moeten uitvallen dan met de Ariane 5. Toch zou de prijs van €85 miljoen voor een lancering met de Ariane 6.4 en €69 miljoen met de Ariane 6.2 te hoog zijn om de concurrentie aan te gaan met [[SpaceX]] en Chinese [[Lange Mars (raket)|Lange Mars raketten]].
De eerste boeking voor een Ariane 6 werd in 2017 gesloten met ESA dat vier [[Galileo (navigatiesysteem)|Galileo-satellieten]] wil laten lanceren op twee Ariane 6.2 vluchten. ESA houdt echter de mogelijkheid om dit door vier Sojoez-raketten van Arianespace te laten gebeuren mocht de Ariane 6 niet op tijd klaar zijn.<ref>{{en}}{{Aut|Caleb Henry}}[http://spacenews.com/esa-signs-up-as-ariane-6-inaugural-customer-with-two-galileo-missions/ ESA signs up as Ariane 6 inaugural customer with two Galileo missions], SpaceNews, 14 september 2017</ref>
Het eerste contract voor commerciële lanceringen werd op 11 september 2018 bekendgemaakt. Het betreft een aantal lanceringen voor Eutelsat.<ref>{{en}}{{aut|Stephen Clark}}[https://spaceflightnow.com/2018/09/11/arianespace-signs-eutelsat-as-first-commercial-customer-for-new-ariane-6-rocket/ Arianespace signs Eutelsat as first commercial customer for new Ariane 6 rocket], Spaceflight Now, 11 september 2018</ref>
De eerste Ariane 6 lancering zal een aantal satellieten voor satelliet-internetbedrijf OneWeb zijn. Deze vlucht zal in de 6.2-configuratie zijn.<ref>{{en}}[https://twitter.com/chenry_sn/status/1100901887216373760?s=21 Tweet van Caleb Henry], Twitter, 28 februari 2019</ref>
 
De eerste boeking voor een Ariane 6 werd in 2017 gesloten met ESA dat vier [[Galileo (navigatiesysteem)|Galileo-satellieten]] wil laten lanceren op twee Ariane 6.2 -vluchten. ESA houdt echter de mogelijkheid open om dit door vier Sojoez-raketten van Arianespace te laten gebeuren mocht de Ariane 6 niet op tijd klaar zijn.<ref>{{en}}{{Aut|Caleb Henry}}[http://spacenews.com/esa-signs-up-as-ariane-6-inaugural-customer-with-two-galileo-missions/ ESA signs up as Ariane 6 inaugural customer with two Galileo missions], SpaceNews, 14 september 2017</ref>
Op 6 mei 2019 maakte ArianeSpace bekend een eerste serie Ariane 6 raketten bij ArianeGroup te hebben besteld. Hierbij is niet de testraket voor de eerste vlucht inbegrepen.
 
Het eerste contract voor commerciële lanceringen werd op 11 september 2018 bekendgemaakt. Het betreft een aantal lanceringen voor Eutelsat.<ref>{{en}}{{aut|Stephen Clark}}[https://spaceflightnow.com/2018/09/11/arianespace-signs-eutelsat-as-first-commercial-customer-for-new-ariane-6-rocket/ Arianespace signs Eutelsat as first commercial customer for new Ariane 6 rocket], Spaceflight Now, 11 september 2018</ref> De eerste Ariane 6-lancering zal een aantal satellieten voor satelliet-internetbedrijf OneWeb zijn. Deze vlucht zal in de 6.2-configuratie zijn.<ref>{{en}}[https://twitter.com/chenry_sn/status/1100901887216373760?s=21 Tweet van Caleb Henry], Twitter, 28 februari 2019</ref>
 
Op 6 mei 2019 maakte ArianeSpace bekend een eerste serie Ariane 6 -raketten bij ArianeGroup te hebben besteld. Hierbij is niet de testraket voor de eerste vlucht inbegrepen.
 
== Varianten ==
 
De Ariane 6 wordt ontwikkeld in twee varianten. De '''A62''' -variant met 2 vaste brandstof boostersvastebrandstofboosters en een zwaardere variant '''A64''' met 4 vaste brandstof boostersvastebrandstofboosters.<ref>https://web.archive.org/web/20150108070604/http://www.cnes.fr/web/CNES-en/11591-ariane-6.php</ref>
De lichtere A62 is een medium-lift -configuratie die samen met de toekomstige krachtiger uitvoeringen van de Vega-raket (Vega C en Vega E) de Ariane-Sojoez op den duur overbodig moet maken. De A64-configuratie vervangt de krachtiger Ariane 5.
 
== Integratie ==
Regel 20 ⟶ 22:
Voor de Ariane 6 zijn drie type raketmotoren ontwikkeld. In oktober 2020 waren deze allen getest en goedgekeurd om in gebruik te worden genomen.
==== P120C ====
De side-boosters, vaste brandstofmotoren van het type P120C worden ook toegepast als eerste trap van de [[Vega (raket)#Afgeleidde conceptontwerpen|Vega C]] een krachtiger uitvoering van de [[Vega (raket)|Vega]] die in 2019 in gebruik genomen zou moeten worden. Dit levert een besparing op de ontwikkelingskosten op. De P120C is de grootste vastebrandstofmotor uit een stuk die ooit gebouwd werd<ref>{{en}}{{aut|Swapna Krishna}}[https://www.engadget.com/2018/07/09/esa-p120c-ready-for-static-fire-test-rocket-engine/ The largest-ever solid rocket engine is ready for its first static fire],Engadget, 9 juli 2018</ref>. Op 16 juli 2018 werd de eerste P120C op lanceerplatform ELA-1 (Vega-platform) van het Centre Spatial Guyanais aan een Static Fire-test onderworpen<ref>{{en}}[https://twitter.com/arianespaceceo/status/1018840192696938497?s=21 Tweet van Arianespace-CEO Stéphane Israël], Twitter, 16 juli 2018</ref>. Op 28 januari 2019 werd deze test herhaald. Deze eerste twee P120C waren naar Vega-C -specificaties gebouwd. Op 7 oktober 2020 werd ook een P120C Ariane 6-sidebooster getest.
 
==== Vulcain 2.1 ====
De eerste Vulcain 2.1 -hoofdmotor is in 2018 en 2019 op het testterrein van de [[Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt|DLR]] in het [[Duitsland|Duitse]] [[Lampoldshausen]] getest. Het is een gemoderniseerde versie van de [[Vulcain (raketmotor)|Vulcain]] die als hoofdmotor van de Ariane 5 wordt gebruikt. De straalpijp is een stuk steviger en moderne technieken als 3D-printen worden toegepast in de productie. De ontsteking vindt plaats vanaf de grond in plaats van in de motor zelf wat de motor simpeler houdt.
 
==== Vinci ====
De upperstage van de Ariane 6 zal door de nieuwe Vinci -motor worden aangedreven. De Ontwikkelingontwikkeling van deze motor begon in 2006 en was aanvankelijk als een upgrade voor de Ariane 5 bedoeld. De Vinci heeft dezelfde specifieke impuls als de RL10 van [[Aerojet Rocketdyne]] ([[Centaur (raket)|Centaur]], [[Delta IV]], [[Space Launch System|SLS]], [[OmegA]]) maar levert 64% meer stuwkracht. In oktober 2018 werd de testfase van de Vinci succesvol afgerond na 15 minuten achterelkaarachter elkaar te hebben gebrand en is deze gecertificeerd voor gebruik<ref>{{en}}{{Aut|Eric Bergerr}} [https://arstechnica.com/science/2018/10/rocket-report-spacex-nabs-another-contract-vector-cashes-in-vulcan-delay/ Rocket Report], ArsTechnica, 26 oktober 2018</ref>.
 
=== Neuskegel ===
De neuskegel wordt geleverd door RUAG-Space dat marktleider is op het gebied van de productie van grote neuskegels is.
 
=== Lanceerplaats ===