Adriaan Barnouw werd in Amsterdam geboren als zoon van Pieter Jacobus Barnouw, arts, en Willemina Cornelia Matthes. Na het Amsterdamse gymnasium doorlopen te hebben, schreef Barnouw zich in aan de [[Rijksuniversiteit Leiden|Rijksuniversiteit te Leiden]]. Met onder andere de [[neerlandicus]] [[Gerrit Kalff]] als docent, studeerde hij er van [[1895]] tot [[1900]] [[Middeleeuwse_literatuur#Talen|middeleeuwse]] en [[moderne talen]]. Daarnaast volgde hij geschiedenis bij [[Petrus Johannes Blok|P.J. Blok]] en verdiepte zich in de [[beweging van Tachtig]] en las de stukkenboeken van [[Joris-Karl Huysmans|J.K Huysmans]]. In de periode van [[1902]] tot [[1919]] was Barnouw leerkracht op het [[Openbaar Gymnasium]], het latere [[Gymnasium Haganum]], in [[Den Haag]]. Ook begon hij in deze periode met het vertalen van vroeg-Nederlandse werken in het Engels en Engelse werken in het Nederlands.
Na een oproep in het Amerikaanse weekblad ''[[The Nation]]'' kwam Barnouw in contact met [[Harold de Wolf Fuller]], redacteur van die krant. Fuller vroeg Barnouw [[correspondent]] voor de krant te worden en Barnouw stemde daar mee in. In [[1918]] zette Fuller de ''[[The Weekly Review]]'' op en vroeg Barnouw naar Amerika te komen om samen met hem het blad te [[redactie|redigeren]]. In [[1919]] werd hij vervolgens uitgenodigd het Queen Wilhelmina-[[lector|lectoraat]] aan de [[Columbia University]] in New York te bekleden. Deze functie werd tot [[1949]] door Barnouw bezet. In de periode 1924 tot 1961 schreef hij de ''Monthly Letters'', brieven voor de [[Netherland-America Foundation]], een organisatie die meer begrip wilde kweken voor Nederland in Amerika en voor Amerika in Nederland. Hij schreef in de brieven over onderwerpen uit de Nederlandse historie en actualiteit. In [[1967]] werd een deel van deze brieven uitgegeven. Barnouw overleed in 1968 op 90-jarige leeftijd in New York.
