Georges Baines: verschil tussen versies

Baines, telg uit het geslacht [[Baines]], groeide op in een kunstzinnig milieu en had aanvankelijk vooral interesse in schilderkunst. Tijdens zijn middelbare studies werd hij bevriend met kunstkenner [[Paul Haesaerts]] die hem in contact bracht met het Vlaamse [[expressionisme]] en eigentijdse ontwikkelingen. Hij studeerde architectuur aan het Antwerpse [[NHIBS]] (1943-50) maar was teleurgesteld over het oppervlakkige niveau van het daar toen verstrekte onderwijs. Hij vond er geen toegang tot de verworvenheden van het modernisme, ook niet bij [[Léon Stynen]], bij wie hij afstudeerde en nadien nog een jaar als stagiair werkte. Om te ontkomen aan de desoriëntatie die na de oorlog in de Belgische architectuur heerste, zocht Baines steunpunten in de internationale ontwikkelingen. Hij maakte studiereizen in [[Scandinavië]] en [[Zwitserland]] waar hij bevriend raakte met [[Alfred Roth]], die hem introduceerde in de wereld van de abstracte kunst. Roth bracht Baines in contact met avant-gardekunstenaars als [[Max Bill]], [[Friedrich Vordemberge-Gildewart]] en [[Georges Vantongerloo]]. Hij herontdekte de architectuur via de schilderkunst. Daarnaast ontwikkelde hij ook een sterke belangstelling voor het werk van [[Le Corbusier]] en [[Aldo van Eyck]]. Na zijn deelname aan de zomerschool van [[Congrès Internationaux d'Architecture Moderne|CIAM]] in [[Venetië (stad)|Venetië]] (1952), startte Baines zijn eigen bureau in Antwerpen. Baines was tijdens zijn actieve loopbaan leraar architectonisch ontwerpen aan het Antwerpse NHIBS (1965-1990). In 2009 was hij eregast bij de inhuldiging van de reconversie van een van zijn eigen realisaties, het Albitum kantoorgebouw te Hoboken, dat werd heringericht als [[wijkgezondheidscentrum]] van [[Geneeskunde voor het Volk]] door [[Burobill|Burobill architecten]].