Weinreb-affaire(s): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 73:
W.F.Hermans opende zijn aanval op Weinreb en de door hem gestelde [[naiviteit]] van zijn pleitbezorgerds in zijn essay over de affaire in Haagse Post begin maart 1970 en zou zich er nog lang mee bezighouden. <ref>[''Hermans en Weinreb'', Het Vrije Volk, 09 maart 1970]</ref> Vele jaren bleef hij in diverse publicaties met scherpe pen snedig en verbeten de rol van Weinreb hekelen, en ook de lichtgelovigheid van zijn naoorlogse aanhangers, met name Nuis en Rubinstein. Hij verweet zijn tegenstanders een elkaar napraten in plaats van de feiten te onderzoeken.
Hermans repte in dat verband onder meer ook over wat hij betitelde als "de linkse papegaaienkooi". In 1970 verscheen Hermans' ''Van Wittgenstein tot Weinreb'', waarin hij opmerkte: "Ik zie in Wittgenstein ene man die bezeten is door de vraag: Wat is waarheid? en als hij zijn handen wast dat niet in onschuld doet. Een man die alles wat niet gedsacht of gedaan wordt zonder te vragen of het waar is, wantrouwt - Ik zie in Weinreb een man die een stelling voor waar houdt zodra er maar een aantal mensen in geloven." Een recensent noemde dit het grondthema van dat boek. <ref>Riekus Waskowsky ''W.
In zijn essay ''Koning Holleweinreb: Frederyk de vrome'' (in het opinieweekblad [[Haagse Post]], maart 1970) noemde hij Weinreb een ""heilige van links" en in zijn ''Houten leeuwen en leeuwen van goud '' (1979) een "bellenblazer".<ref>[https://www.historischnieuwsblad.nl/w-f-hermans-en-de-weinreb-affaire/ ''W.F. Hermans en de Weinreb-affaire - Altijd gelijk maar eeuwig verongelijkt''], Historisch Nieuwsblad</ref>
| |||