Kruidengeneeskunde: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Historie: +starttijd: enkel het stuk over de historie van kruidengeneeskunde |
k redirect 2 direct link |
||
Regel 2:
[[Bestand:H Hartog kruiden busje pic1.JPG|thumb|"Geneeskrachtige kruiden nummer 84" van H. Hartog]]
'''Kruidengeneeskunde''', ook wel '''fytotherapie''', ('behandeling met planten') genoemd, is het behandelen van gezondheidsklachten en [[ziekte]]n met plantaardige middelen.
In de kruidengeneeskunde gebruikte plantaardige middelen noemt men ''kruidengeneesmiddelen'' of ''fytotherapeutica''. De definitie van de Nederlandse Vereniging voor Fytotherapie luidt: "Geneesmiddelen die als actieve ingrediënten uitsluitend planten, delen van planten of plantenmaterialen of combinaties daarvan bevatten, in ruwe of bewerkte staat."<ref>[https://web.archive.org/web/20071021135103/http://fyto.nl/definities.htm#fytotherapeutica%20Definitie Definitie] fyto.nl</ref> Volgens deze definitie valt therapeutisch gebruik van geïsoleerde inhoudsstoffen van planten (bijvoorbeeld [[curcumine]], [[morfine]], [[digoxine]], [[galantamine]], [[Paclitaxel|taxol]]) uitdrukkelijk niet onder de fytotherapie.
Fytotherapie wordt zowel in diverse [[natuurgeneeswijze]]n als op beperkte schaal in de reguliere context gebruikt. Veel fytotherapeutische kennis is gebaseerd op eeuwenlang behouden en doorgegeven gebruiken. Vanuit deze kennis zijn veel enkelvoudige geneesmiddelen ontwikkeld, bijvoorbeeld [[digoxine]] en [[reserpine]]. Binnen de [[farmacognosie]] wordt onder andere wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de medicinale werkzaamheid van kruiden en kruidenextracten. Diverse farmaceutische bedrijven onderzoeken kruidengeneesmiddelen uit niet-Westerse culturen om nieuwe geneesmiddelen te kunnen ontdekken.
| |||