Vuurtoren van Egmond aan Zee: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
beetje ontreisgidst |
||
Regel 32:
| bemand = nee
}}
De '''vuurtoren J.C.J. van Speijk''' is een [[vuurtoren]] aan de [[Noordzee]]kust bij [[Egmond aan Zee]]. De J.C.J. van Speijktoren
== Vuurtoren ==
De zee bij Egmond kon, en kan nog steeds, zeer verraderlijk zijn. Daarom werden er in tussen 1833 en 1834 twee door Jan Valk ontworpen vuurtorens gebouwd. Na de aanleg van het [[Noordzeekanaal]] in 1876 en de bouw van de twee vuurtorens in IJmuiden, werden de torens in Egmond, om verwarring te voorkomen, voorzien van rode ruiten, zodat het uitgestraalde licht in kleur kon worden onderscheiden van dat van IJmuiden. In 1891 werd de vuurtoren J.C.J. van Speijk voorzien van een draailicht. De zuidertoren op het Torensduin werd in datzelfde jaar gedoofd en in 1915 afgebroken.
In 1922 werd het [[lichthuis]] verbouwd, omdat de toren elektrisch licht kreeg. De balustrade is toen in [[beton]] gegoten. Het ontwerp voor deze verbouwing was van Otto Jelsma. In 1967 werd het wachtlokaal gebouwd. De noordzijde van het licht is rood van kleur om te waarschuwen voor gevaarlijke ondieptes ten noorden van Egmond. Zodra schepen uit deze gevarenzone komen, wordt het licht weer wit.
== Van Speijkmonument ==
Deze vuurtoren werd in 1834 uitgekozen als J.C.J. van Speijkmonument, ter nagedachtenis aan luitenant-ter-zee [[Jan van Speijk]], die liever de lucht in vloog dan zijn schip over te geven aan de Belgische vijand. Hij ontstak de voorraad kruit aan boord van het schip op 5 februari 1831. Behalve Van Speijk, vonden ook 25 andere bemanningsleden en een aantal Belgen de dood bij de ontploffing.
De vuurtoren werd bekostigd met de opbrengst van de veiling van relikwieën en overblijfselen van de kanonneerboot en persoonlijke eigendommen van de bemanning. Het Rijksmuseum van Amsterdam kocht een deel van de bebloede scheepsjas van Van Speijk en zijn mes. Het monument is ontworpen door [[Jan David Zocher]] en gebouwd door aannemer K. Bos uit Sliedrecht. Het gebruikte materiaal is natuursteen.
Regel 51:
Bert de Boer, die in 1978 als lichtwachter in dienst gekomen was, werd objectbeheerder tot 1990. Na 1990 is de vuurtoren niet meer bemand maar wel nog steeds actief.
De toren wordt nog steeds gebruikt als herkenningspunt en controle voor de plaatsbepalingsapparatuur aan boord van schepen en is zeker voor de recreatievaart, die vaak zonder ultramodern navigatiesysteem werkt, onmisbaar. De [[KNRM]] gebruikt de vuurtoren bij reddingacties en oefeningen.
==Korte geschiedenis==
Regel 65:
* 1922: Elektrificatie, balustrade in beton gegoten, lichthuis vernieuwd
* 1936: Lichtkarakter wordt Iso 10s
* 1967: Bouw wachtlokaal naar ontwerp van F. de Ruyter en
Bij de verbouwing in 1967/68 werd de kop opgetild, de oude omloop weggehaald en de nieuwe uitkijkpost, ontworpen door F. de Ruijter, er tussen gevoegd.
Regel 73:
==Openstelling Vuurtoren==
Alle vrijdagen in de maanden juli en augustus is zowel het
{{Clearboth}}
| |||