Park van Hoegaarden: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
+bron |
||
Regel 23:
Hoewel het geheel "hof" genoemd werd, was het geen moestuin, maar veeleer een [[lusthof]]. Stelselmatig volgde aanplanting. In het begin van de 20<sup>ste</sup> eeuw werden exotische boomsoorten aangeplant. In die tijd had het domein het uitzicht van ‘een door bomen overschaduwd park’. Een aantal van deze bomen is ook in 2021 nog aanwezig.
Dymphna Dumont, dochter van Clement, trouwde in 1911 met Albert Charles Bail, waardoor het geheel in handen kwam van de familie Bail.<ref>[http://www.nieuwsblad.be/cnt/blrbi_20111229_001 Familie Bail in Het Nieuwsblad]</ref> Hun zoon Paul Bail werd meteen de laatste privé-eigenaar van het park: in 1980 werd hij vermoord aangetroffen in een kofferbak.<ref>[http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-hoegaarden/gewurgd-in-koffer-van-auto-a2422595/ Moord op Paul Bail]</ref><ref>{{Citeer web|url=https://www.hln.be/hoegaarden/vermoord-voor-zijn-postzegelverzameling-de-kasteelmoord-van-hoegaarden-steenrijke-paul-bail-64-werd-40-jaar-geleden-dood-teruggevonden-in-zijn-autokoffer~a0e582f0/|titel=“Vermoord voor zijn postzegelverzameling” De kasteelmoord van Hoegaarden: steenrijke Paul Bail (64) werd 40 jaar geleden dood teruggevonden in zijn autokoffer|bezochtdatum=2021-09-17|werk=myprivacy.dpgmedia.be}}</ref> Bail was ongehuwd en kinderloos en had geen erfgenamen. Op die manier werd de staat eigenaar van de gronden. Enkele jaren later kocht de gemeente Hoegaarden het geheel aan en stelde het open voor publiek.
'''Vlaamse Toontuinen (1991 – 2003)'''
| |||