Suezcrisis: verschil tussen versies

 

==Aanvalsplannen tegen Egypte==

Juli 1956 beval Eden veldmaarschalk [[Gerald Walter Robert Templer]], de ''Chief of the Imperial General Staff'', een invasie van Egypte voor te bereiden. Hij had voor ogen dat de op Cyprus gelegerde 16th Independent Parachute Brigade Group snel een luchtlanding zou uitvoeren bij [[Port Said]] en van daaruit de kanaalzone zou bezetten. Templer gaf aan dat zo'n actie een te beperkte opzet had. De parachutisten waren slecht getraind. Beter was het heel Egypte onder de voet te lopen door de mariniers vanuit zee Port Said te laten veroveren en daar dan drie divisies naar toe te verschepen. Begin augustus werd dit uitgebreid met een plan om strategische bombardementen te laten uitvoeren door straalbommenwerpers. Die konden de Egyptische industrie en infrastructuur verwoesten waarna Nassers regime in elkaar zou storten. Uiteindelijk werd besloten de landing in Port Said toch door een luchtlanding van de 16th IPBG te ondersteunen.

 

 

Eind augustus bleek dat de opbouw van een invasiemacht lang zou duren. Het was de vraag of men voor november klaar kon zijn, wanneer de weersomstandigheden voor luchtacties ongunstg zouden worden. Het langdurig samentrekken van troepen zou daarbij Egypte de gelegenheid bieden politieke steun te mobiliseren. Op voorstel van Barjot werd het plan daarom toch weer beperkt tot een landing in Port Said, tot grote ergernis van Keightley, die door Eden in het ongewisse werd gelaten wat nu precies het politieke doel was van de hele operatie. Het herziene plan kreeg de naam Operatie Musketeer Revise. Dit werd op 8 september door het Britse en Franse kabinet goedgekeurd. De operatie zou bestaan uit drie fasen. Fase I behelsde de vernietiging van de Egyptische luchtmacht door bombardementen op de vliegvelden. Fase II hield een campagne van tien dagen in waarin door strategische bombardementen de Egyptisch economie moest worden verwoest. Daarna zou Fase III volgen bestaande uit luchtlandingen en zeelandingen in de kanaalsector. Men liet in het midden wat er daarna moest gebeuren. Er was dus geen beluitvorming over een mogelijke verdere opmars of de toekomst van Nasser.

 

== Protocol van Sèvres ==