Patrice Lumumba: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Spelling |
|||
Regel 25:
Vanaf 1950 ging hij zich steeds meer toeleggen op de [[journalistiek]]. Hij schreef over sociaal-economische onderwerpen, zoals de [[emancipatie]] van de Congolese vrouw en de trek van het [[platteland]] naar de steden. In 1955 werd Lumumba een van de 200 Congolezen (van de 13 miljoen) met een ''Carte d'Immatriculation''. Dit was een [[geste]] vanwege de Belgische administratie jegens ''geëvolueerde'' inlanders, als bewijs van goed burgerlijk en beschaafd gedrag, maar die eigenlijk niets veranderde aan de sociale en politieke ongelijkheid. Hij werd daarna provinciaal secretaris van de ''Association du Personnel Indigène de la Colonie'' (APIC), kort daarop werd Lumumba voorzitter van deze vakvereniging van inlandse beambten in Belgisch Congo. Onder invloed van het tot dan toe onbekende [[antiklerikaal|antiklerikale]] beleid van de Luikse liberaal [[Auguste Buisseret]], [[Lijst van Belgische ministers van Koloniën|minister van Koloniën]] in de [[Regering-Van Acker IV|regering van Acker]], werd Patrice Lumumba provinciaal ondervoorzitter van de ''Amicale Liberale''. In Stanleystad hoorde hij nu bij de ''inheemse notabelen'', twee zoontjes volgden er les op het interraciale [[lyceum]].
Bij het bezoek van [[koning Boudewijn]] in 1955 was Lumumba een van de genodigden in de [[ambtswoning]] van de
Het jaar daarop maakte Lumumba deel uit van een Congolees gezelschap dat op uitnodiging van minister Buisseret België bezocht. Hij maakte er kennis met liberale en andere politici en bedrijfsleiders. Ook in 1956 schreef hij een boek over het koloniale beleid, waarin hij de zienswijze van de Congolezen op hun situatie vertolkt, maar ook stelt dat het land belang heeft bij een voortgezette samenwerking met België. Het boek heet ''Le Congo terre d'avenir est-il menacé?'' en werd toegestuurd aan een Brusselse uitgeverij, die echter haar nek niet durfde uit te steken en de zaak traineerde, waardoor het boek pas in 1961, na Lumumba's dood, werd gepubliceerd.
Regel 35:
De posterijen weigerden hem weer in dienst te nemen, maar hij werd in [[Leopoldstad|Leopoldstad (Kinshasa)]] door een van de grootste [[brouwerij]]en van de kolonie, ''Brasseries du Bas-Congo'', gevraagd om hun [[Marketing|marketing manager]] te worden. Hij verdiende er een veelvoud van een PTT-salaris en slaagde erin om zowel de omzet van de brouwerij in de volkswijken van de hoofdstad te verhogen als zijn persoonlijke populariteit aan te zwengelen.
De etnische verscheidenheid in de hoofdstad dwong Lumumba om te laveren tussen de verschillende, meestal op
=== MNC ===
Regel 61:
Wij hebben gezien dat er in de steden prachtige huizen voor de blanken waren en bouwvallige barakken voor de zwarten.
Wie zal ooit de slachtingen vergeten waarbij zo velen van onze broeders omkwamen, de cellen waarin degenen werden geworpen die weigerden zich aan een regime van onderdrukking en uitbuiting te onderwerpen. Wij, die in ons hart en met ons lijf geleden hebben onder de koloniale onderdrukking, wij zeggen nu luid en duidelijk: dat alles is voortaan gedaan!|
Lumumba werd door o.a. Kasavubu aangespoord om later die dag een vriendelijkere speech te geven om de woedende Boudewijn te sussen, wat hij ook deed.<ref name="ReferenceA" /> De houding van Lumumba leidde ertoe dat de Belgische regering hem van het politieke toneel wilde verwijderen, en gaf daartoe opdracht om hem politiek te ondermijnen. De regering schakelde daar de Belgische geheime dienst voor in.<ref>{{Citeer boek|titel=Geheim België. Geschiedenis van de inlichtingendiensten, 1830-2020|auteurlink=|auteur=Kenneth Lasoen|medeauteurs=|taal=nl|url=https://www.lannoo.be/nl/geheim-belgi%C3%AB|uitgever=Lannoo|datum=2020|pagina's=pp. 233-237|ISBN=978-94-014-5819-1}}</ref>
Regel 84:
Lumumba werd vervolgens op 17 januari 1961 uit de militaire gevangenis in [[Thysstad]] nabij Leopoldstad weggebracht naar een 'veiliger' gevangenis in Jadotstad in [[Staat Katanga|Katanga]], waardoor hij feitelijk werd overgeleverd in de handen van zijn vijanden.
Dezelfde nacht zou Lumumba samen met zijn twee kompanen geëxecuteerd zijn in nooit volledig opgehelderde omstandigheden. Hij was immers eerst geïsoleerd, daarna tijdens zijn vluchtpoging gevangengenomen en uiteindelijk, na behoorlijk mishandeld te zijn, met twee
De dag waarop hij vermoord werd, 17 januari, is een feestdag geworden in Congo.
| |||