In [[1901]] werd Deterding, na het overlijden van directeur [[August Kessler|J.B. August Kessler]], zijn opvolger bij de ''N.V. Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot Exploitatie van Petroleumbronnen in Nederlandsch-Indië'' (K.N.M.E.P.). Hij was de motor achter een Europese coalitie tegen de Amerikaanse oliemaatschappij [[Standard Oil]], die zich aan prijs[[dumping]] schuldig maakte, en was tot 1937 directeur bij [[Royal Dutch Shell|Koninklijke Shell]].
Deterding verkreeg door de samenwerking met Shell de toegang tot het kapitaal van de bankiersfamilie [[Rothschild (geslacht)|RothshieldRothschild]]. Hierdoor bouwde hij in hoog tempo vestigingen in olierijke landen, zoals [[Roemenië]], [[Venezuela]] en [[Mexico (land)]] op te bouwen. Doordat het machtige bedrijf [[Standard Oil]] (Esso) van [[John D. Rockefeller]] op last van een gerechtelijke uitspaak in 1911 ontbonden moest worden in 34 kleine maatschappijen, en de monopolie positie van Standard Oil gebroken was, kon Deterding doordringen tot de [[Verenigde Staten|V.S.]]. Hij nam wereldwijd bedrijven over, ook deels de [[Nederlandse Aardolie Maatschappij]] (N.A.M.), dat nog steeds een aparte tak binnen het bedrijf vormt. Doordat Deterding het oliewinningsproces in samenwerking met andere olieproducenten beheerste, liep de productie nooit te ver op, en bleven de prijzen voor ruwe olie beheersbaar. Hij had de bijnaam ''The Petrol Napoleon''. Zijn relatieve onbekendheid is te wijten aan zijn sympathieën voor het naziregime van [[Adolf Hitler]], waardoor hij in de vergetelheid belandde.
