Emiraat Tlemcen: verschil tussen versies

Na de [[islamitische verovering van de Maghreb]] kwamen de Berbers in opstand tegen het [[Umayyadensoennisme|soennitische]] [[Omajjaden|Omajjaden-kalifaat]]. Deze opstanden werden in het midden van de achtste eeuw geassocieerd met de Kharidjietische leer, die een goed deel van de Maghreb met zijn puritanisme en egalitaire boodschap veroverde. De eerste islamitische staten in Noord-Afrika waren daardoor Kharidjitiesch. In de centrale Maghreb stichtten de [[Rustamiden]] een koninkrijk met een hoofdstad in [[Tahert]]. Rond dezelfde tijd creëerde [[Abu Qurra]], hoofd van de Ifren-stam, een [[Sufrisme|Sufritisch]] koninkrijk bij Agadir (vroegere naam van Tlemcen).

Tijdens de opstand van de [[Zenata]]-stam van de Ifraniden riepen deze hun leider Abu Qurra tot [[kalief]] uit, en deze vestigde zich in Tlemcen. De stichting van deze stad wordt toegeschreven aan de Ifraniden, maar de site was al bezet door de Romeinse stad [[Pomaria]]. In 767 lanceerde Abu Qurra samen met de Kharidjites van [[Tahert]] en het [[Nafoesagebergte|Nafusagebergte]] een expeditie naar het oosten en omsingelde de [[Abbasiden|Abbasidische]] gouverneur in het fort van [[Tobna]] in de Aures en bereikte [[Kairouan (stad)|Kairouan]]. Terug in Tlemcen, verenigde hij zich met de [[Maghraouides]] en moest hij de expansionistische doelstellingen van de [[Idrisiden]] onder ogen zien. De kalief [[Al-Mansoer (kalief)|Al-Mansoer]] stuurde een sterk leger uit het oosten onder de nieuwe gouverneur, [[Yazid ibn Hatim al-Muhallabi]], die de Kharidjieten in [[Ifriqiya]] trotseerde, maar de rest van de Maghreb ontsnapte aan het gezag van de kalief van [[Bagdad]].

Abu Qurra kon zijn afstammelingen niet toestaan een [[dynastie]] te stichten. Het koninkrijk heeft niet lang geduurd, in overeenstemming met de strikte regels van de Sufriten. Hij verwelkomde [[Idris I]] met open armen, wiens koninkrijk hij erkende en aldus brak met de Rostemiden. Idris I onderhandelde met de Maghrawa's over de overdracht van de stad Tlemcen. Een van zijn nakomelingen, [[Mohammed Sulayman]], creëerde in de regio het "Sulaymani-koninkrijk", een staat die de steden leek te beheersen en die eindigde onder de sjiitische [[Fatimiden]] in 931. Tlemcen werd een vooraanstaande stad, groeiend in verband met de Arabische cultuur van [[Al-Andalus]], maar op het platteland behielden Ifraniden hun [[heterodoxie]]. In 955 kwam hun leider [[Yala Ibn Mohamed]] in opstand tegen de Fatimiden.