Theriak: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
een bepaald of een onbepaald lidwoord, maar niet beide |
middeleeuwen |
||
Regel 9:
Weer zo'n honderd jaar later wijdde de Griekse arts [[Claudius Galenus|Galenus]] een heel boek, de ''Theriaké'' aan het geneesmiddel. Een van zijn patiënten, de Romeinse keizer [[Marcus Aurelius]], nam het middel op regelmatige basis, onder andere ter bestrijding van zijn [[slapeloosheid]]. Hij nam het middel vers. Er is een langlopende discussie of Marcus Aurelius door zijn regelmatige gebruik van theriak al of niet verslaafd raakte aan [[opium]]. Mogelijk omdat hij uit de eerste hand de negatieve effecten van overmatig gebruik van theriak had gezien, weigerde zijn zoon [[Commodus]] het middel te nemen.
De productie van theriak was in de [[late middeleeuwen]] en in de [[vroegmoderne tijd]] geconcentreerd in [[Venetië (stad)|Venetië]]. De producenten legden in Venetië zelfs speciale addertuinen aan om zo in de grote vraag naar [[adder|addervlees]] (toen nog steeds of weer een essentieel [[ingrediënt]] van theriak) te kunnen voorzien. Ter verhoging van de betrouwbaarheid gebeurde de productie in officiële bijeenkomsten in het openbaar. Ook werkte men met certificaten van echtheid. Theriak gold toen als een universeel geneesmiddel met buitengewone geneeskracht en werd onder meer gebruikt bij de [[Pest (ziekte)|pest]]<nowiki/>epidemieën van de 14e eeuw. Toch werd er ook gewaarschuwd voor het gebruik ervan, gelet op de erin verwerkte opium.
Tot in de 19e eeuw bleef theriak een belangrijk geneesmiddel. Hoewel het gebruik door de opkomst van de moderne geneeskunde sterk is afgenomen, wordt het middel in de volksgeneeskunde nog steeds gebruikt. Theriak wordt zelfs tot op de huidige dag op het [[internet]] aanbevolen.
| |||