Sippenhaftung: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Zevensprongen (overleg | bijdragen)
k Spellingsfoutje verbetert
Regel 4:
Bij heidense [[Germanen|Germaanse stammen]] was Sippenhaftung volkomen normaal. Men mocht wraak nemen op familieleden, echtgenoten of stamleden van de dader. Het idee erachter was dat de stamleden elkaar in de gaten zouden houden om te voorkomen dat een van hen ontoelaatbaar gedrag zou vertonen. Het leidde echter vaak tot stamvetes die letterlijk hele volksstammen konden uitroeien. Met de toename van het centraal gezag zag men in dat dit inefficiënt was, en werd Sippenhaftung verboden.
 
AlIn op 13 Julijuli 1933 werd deze traditie weer nieuw leven ingeblazen: Na een artikel in de New yorkYork Times van [[Philipp Scheidemann]] (degene die op 9 Novembernovember 1918 in Duitsland de republiek uitriep) werden vier verwanten van hem door de [[Gestapo]] gearresteerd. Ook na latere verzetsactiviteiten (de aanslag door [[Johann Georg Elser]] (1939), de vlugschriften van de informele verzetsgroep de [[Weisse Rose]] (1943), de aanslag door [[Claus Schenk Graf von Stauffenberg]] en zijn medestanders (1944)) werd deze rechtsregel toegepast. Pas nadat Nazi-Duitsland door de geallieerden was verslagen werd deze praktijk opnieuw afgeschaft. <REF> Zie ook Duitstalige Wikipedia over 'Sippenhaftung'</REF>
 
== Andere contexten ==