Van Tuyll was lid van de familie [[Van Tuyll van Serooskerken]] en een zoon van mr. Diederik Jacob van Tuyll van Serooskerken (1706-1776), heer van Zuylen en Westbroek, en Helena Jacoba de Vicq (1724-1768). Hij was een broer van de schrijfster [[Belle van Zuylen]] en luitenant-kolonel [[Vincent Maximiliaan van Tuyll van Serooskerken]]. Hij trouwde in 1771 met Johanna Catharina Fagel (1747-1833), lid van de familie [[Fagel (geslacht)|Fagel]]. Zij kregen verscheidene kinderen, onder wie de Russische generaal [[Diederik Jacob van Tuyll van Serooskerken|Diederik Jacob baron van Tuyll van Serooskerken]] (1772–1826).
Vanaf 1774 tot 1792 was Van Tuyll na aankoop eigenaar van hetde buitenplaats [[Landgoed Vollenhoven]] te [[De Bilt (gemeente)|De Bilt]] en vanaf 1776 door erfenis eigenaar van [[Slot Zuylen]], dat het gezin daarna van 1803-1808 verhuurde om economische redenen. De meubelen van Slot Zuylen werden verkocht. Men verhuisde tijdelijk naar Zuylenhoven bij Den Haag.<ref>Isabelle de Charrière, ''Oeuvres complètes VI. Correspondance 1800-1805''. Amsterdam, Van Oorschot, 1984, brief 2471 (12-03-1803) aan Willem René (neef), noot 6 p. 817: Slot Zuylen verhuurd van 1803-1808; en in brief 2498 aan G.G. Taets van Amerongen (05-12-1803), noot 19, p. 831: verhuizing naar het nieuw genoemde ''Zuylenhoven'', het vroegere landhuis van de vader van Johanna Catharina, Henri Fagel; zie ook: [[Herman Hardenberg|H. Hardenberg]], ''Oostduin en de graven van Bylandt. Geschiedenis van een Haagse woonwijk''. 's-Gravenhage, Kruseman, 1971, 67-68</ref> Bij Slot Zuylen stichtte hij de [[Begraafplaats Oud-Zuilen]] voor de familie Van Tuyll van Serooskerken en andere belangstellenden, welke met ingang van 18 maart 1782 in gebruik werd genomen.
