Canoniek recht: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Canoniek recht in de middeleeuwen: Typefout gecorrigeerd Labels: Ongedaan gemaakt Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
|||
Regel 6:
== Canoniek recht in de middeleeuwen ==
Kennis over het canonieke recht vond men eeuwenlang in een reeks kleine en grote verzamelingen. Omdat er gedurende vele eeuwen nauwelijks of geen officiële rechtsverzamelingen of [[concilie]]akten werden uitgevaardigd, bleef het kerkelijk recht tamelijk diffuus. In de elfde eeuw herleefde in Italië de studie van het [[Romeins recht|Romeinse recht]]. In het
[[Paus Gregorius IX|Gregorius IX]] gaf de Spaanse [[Dominicanen|Dominicaan]] [[Raymundus van Peñafort]] opdracht om uit de vele duizenden decretalen van zijn voorgangers een nieuwe officiële verzameling samen te stellen met exclusieve werking: de decretalen die niet erin werden opgenomen, verloren hun rechtskracht. In 1234 verschenen de ''Decretales Gregorii IX'', meestal de ''Liber Extra'' genoemd. De paus liet deze verzameling met bijna 2000 decretalen meteen aan de universiteiten van [[Universiteit van Bologna|Bologna]] en [[Universiteit van Parijs|Parijs]] sturen. [[Paus Bonifatius VIII]] gaf drie canonisten de opdracht om een aanvullende verzameling decretalen te redigeren. Dit werk verscheen in 1298 en heet meestal de ''Liber Sextus''. Latere verzamelingen uit de veertiende eeuw zijn de ''Clementinae'' (1317) en de ''Extravagantes Johannis XXII'' (1325-1327). In 1582 verschenen al deze verzamelingen voor het eerst onder één titel, ''Corpus Iuris Canonici'', in druk, nadat er al eerdere vele tientallen losse drukken waren verschenen in de vijftiende eeuw. Eind zestiende eeuw kwam er een officiële pauselijke editie van deze bronnen van het canonieke recht, waartoe de zogeheten ''correctores Romani'' de betreffende werken nog verder hadden bewerkt.
|