Versie van 16 jul 2020 09:27 bewerken Edoderoo (overleg \| bijdragen) Uitgezonderden van IP-adresblokkades, Terugdraaiers 142.444 bewerkingen k #add_Authority_control Label: PAWS [1.2] ← Oudere bewerking		Huidige versie van 25 apr 2021 om 11:03 bewerken ongedaan maken StrepuBot (overleg \| bijdragen) bots 72.109 bewerkingen k Authority control uit Appendix
Regel 1: [[Bestand:Terenci Moix.jpg\|thumb~~\|right~~]] '''Terenci Moix''', [[pseudoniem]] van ''Ramón Moix i Messeguer'' ([[Barcelona (Spanje)\|Barcelona]], [[5 januari]] [[1942]] - Barcelona, [[2 april]] [[2003]]), was een vaak bekroonde [[Spanje\|Spaans]]-[[Catalonië\|Catalaanse]] schrijver en journalist, die zowel in het [[Catalaans (taal)\|Catalaans]] als in het [[Spaans]] publiceerde. Regel 6: Terenci Moix groeide op in Barcelona ten tijde van de [[Dictatuur (regeringsvorm)\|dictatuur]] van generaal [[Francisco Franco\|Franco]]. In 1962 trok hij naar [[Parijs]], wat zijn leven een andere wending gaf. Na terugkeer in Spanje schreef hij artikelen voor het tijdschrift ''Nuevos Fotogramas'' en publiceerde hij zijn eerste Spaanstalige [[Roman (literatuur)\|roman]], ''Besaré tu cadáver'', gevolgd door ''El desorden'' (1965). Vanaf die tijd begon hij ook in het Catalaans te schrijven. In 1967 kreeg hij de ''Premio Víctor Català'' voor zijn boek ''La torre de los vicios capitales''. Een jaar later werd hij met de [[Premi Josep Plá]] onderscheiden voor ''Onades sobre una roca deserta''. Moix brak bij het grote publiek door met ''El día en que murió Marilyn'' (1970), een familiekroniek die de geschiedenis van zijn geboortestad weerspiegelde. Hij kreeg hiervoor de [[Premi Crítica Serra d'Or de Literatura i Assaig\|Serra d'Or]], evenals voor zijn boek ''Siro o la increada conciencia de la raza'' (1972). Moix had veel succes met omvangrijke [[~~Historische~~historische roman~~\|historische romans~~]]s, zoals met ''No digas que fue un sueño'' (1986), waarvoor hij werd onderscheiden met de [[Premio Planeta]]. Voor zijn in het Barcelona van de jaren zestig spelende ''El sexo de los ángeles'' (1992) werd hem de [[Premi Ramon Llull]] verleend. In 1996 werd zijn boek ''El amargo don de la belleza'' bekroond met de [[Premio Fernando Lara]]. De laatste prijs die hij kreeg was de [[Premio Fundación José Manuel Lara]] voor ''El arpista ciego'' in 2003. Moix, die ook reisverhalen, [[essay]]s en televisiescenario's schreef, werkte tijdens zijn schrijverscarrière tevens als journalist, onder meer bij [[El País]]. Hij overleed op 3 april 2003 op 61-jarige leeftijd te Barcelona. Regel 49: * {{es}}[https://web.archive.org/web/20050209145321/http://www.carm.es/brmu/literatura/especiales/moix.html Región de Murcia - ''Terenci Moix (1942-2003), Guía de lectura''] ([[Internet Archive]]) * {{es}}[http://www.epdlp.com/escritor.php?id=2053 El Podor de la Palabra - ''Terenci Moix''] }} ~~{{Authority control}}}}~~ {{Bibliografische informatie}} {{DEFAULTSORT:Moix}}

Terenci Moix: verschil tussen versies