Napoleon Bonaparte: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Vanaf 1799: staatsgreep, Consulaat en kroning tot keizer: Politiek en symbolisch belangrijk moment: de nieuwe titel van keizer ipv eerste consul |
|||
Regel 81:
Napoleon echter was dan reeds aan land gegaan en was onderweg naar [[Caïro (stad)|Caïro]]. Zijn leger, dat geen ervaring had met dit soort klimaatomstandigheden, werd al gauw geteisterd door hitte, uitdroging en ziekte. Uiteindelijk stierven hierdoor meer soldaten dan op het slagveld. Napoleon behaalde een overwinning op de [[mammelukken]] in de [[Slag bij de piramiden]]. Intussen stond het Italiaanse front op instorten en was de terugweg afgesloten door de Britse vloot. Daarnaast verklaarde de [[Sultan (rang)|sultan]] van het [[Ottomaanse Rijk]] Napoleon de oorlog omdat hij de mammelukken had verdreven. Napoleon trok naar [[Syrië]] om de sultan voor te zijn. Na aanvankelijke successen gaf Napoleon het beleg van [[Akko (stad)|Akko]] op en trok hij zich terug naar Caïro. Omdat de situatie hopeloos was keerde hij weer naar Frankrijk terug.
=== Vanaf 1799: staatsgreep, Consulaat
[[Bestand:Bouchot - Le general Bonaparte au Conseil des Cinq-Cents.jpg|thumb|''Napoleon belaagd in de [[Raad van Vijfhonderd]]''. Schilderij van [[François Bouchot]] (1840)]]
[[Bestand:Gros - First Consul Bonaparte (Detail).png|thumb|''Napoleon als [[eerste consul]]'' (Schilderij van [[Antoine-Jean Gros]], ca. 1802)]]
Regel 103:
[[Bestand:Jacques-Louis David, The Coronation of Napoleon edit.jpg|thumb|''Napoleon kroont zichzelf tot keizer in aanwezigheid van [[paus Pius VII]]'', geschilderd door [[Jacques-Louis David]]]]
=== Kroning tot keizer ===
Bonaparte had nu alle macht en regeerde als dictator. Op 18 mei 1804 verleende de senaat Napoleon de titel van keizer en op 2 december [[Kroning van Napoleon|kroonde hij zichzelf]], in aanwezigheid van de paus in de [[Notre-Dame van Parijs]] als Napoleon I, keizer der Fransen. Het keizerrijk had zijn eigen symbolen. De adelaar verwees naar de Romeinse legioenen, maar ook naar Karel de Grote. De rode mantel verwees naar het purper van het Romeinse imperium. Napoleon presenteerde zichzelf dus als erfgenaam van de Romeinse keizers en van [[Karel de Grote]].▼
Bonaparte had nu alle macht en regeerde als dictator. Op 18 mei 1804 verleende de senaat Napoleon de titel van keizer. In de voorstelling van de Fransen werd de koningstitel geassocieerd met het absolutisme van het Ancien Régime. Napoleon wou zich hier duidelijk van distanciëren om de publieke opinie niet te kwetsen. Bovendien riep de titel van keizer beroemde historische figuren op zoals Augustus en Karel de Grote.
▲
Deze keizerstitel en erbovenop zijn nieuwe titel ''koning van Italië'' werd niet gewaardeerd door de traditionele vorsten die hun status verworven hadden tijdens het [[ancien régime]], omdat hij in hun ogen een ''"[[parvenu]]"'' was. De Franse [[Bourbons]], de uitgeweken Franse adel (''les émigrés'') en het Britse rijk zouden zijn keizerstitel nooit erkennen. Voor de broers van Lodewijk XVI, de latere koningen [[Lodewijk XVIII van Frankrijk|Lodewijk XVIII]] en [[Karel X van Frankrijk|Karel X]] was hij een [[usurpator]], die wederrechtelijk zichzelf tot vorst van Frankrijk had uitgeroepen.
| |||