Raymond Loewy: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: ja:レイモンド・ローウィ |
k Robot-geholpen doorverwijzing: Greyhound |
||
Regel 3:
Van 1910-1914 studeerde hij in Parijs en diende tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] als tweede luitenant in het Franse leger. Na de oorlog vertrok hij in 1919 naar New York en werkte daar als mode-illustrator voor bladen als [[Vogue]], [[Harper's Bazaar]] en [[Vanity Fair]]. In 1929 opende hij zijn eigen bureau voor industrieel ontwerpen. Hij liet visitekaartjes drukken met de tekst: 'Als twee producten in prijs, functie en kwaliteit gelijk zijn, dan verkoopt de mooiste van de twee beter dan de ander.' Zijn eerste succes had met het restylen van de [[Gestetner]] stencilmachine. Het door Loewy vormgegeven apparaat verkocht beter, was door zijn vereenvoudigde vorm makkelijker te produceren, maar was technisch vergelijkbaar aan zijn voorganger.
Loewy maakte ontwerpen voor onder meer [[Pennsylvania Railroad]], [[Greyhound (bus)|Greyhound]], [[Lockheed]], [[Coca-Cola]], en Studebaker. Hij is bekend om zijn stoomlocomotieven, autobussen en koelkasten, maar hij ontwierp ook logo's voor [[Exxon]] en [[Royal Dutch Shell|Shell]], verpakkingen voor [[International Harvester]] en [[Lucky Strike]], en het interieur van [[Skylab]] voor [[NASA]]. Loewy's benadering van het vak van industrial designer is te lezen in zijn autobiografie ''Never Leave Well Enough Alone'' (1951).
Op het hoogtepunt van zijn carriëre werd berekend dat meer dan 75% van Amerikanen dagelijks in contact kwamen met een of meer door Loewy ontworpen producten. Loewy benaderde de status van een filmster en werd in 1949 op de cover van [[Time Magazine]] afgebeeld. Rond 1960 had hij 180 mensen in dienst, maar in 1977 moest hij door financiële problemen zijn kantoor in de Verenigde Staten sluiten.
| |||