Vina Bovy: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k #add_Authority_control
k →‎Carrière als zangeres: beknopter zonder herhalingen
Regel 6:
 
===Carrière als zangeres===
Haar eerste optreden vond plaats op [[17 september]] [[1916]] te [[Gent]] waar ze tijdens de opening van een nieuwe feestzaal de [[Aria (compositie)|aria's]] uit ''[[Roméo et Juliette (Gounod)|Roméo et Juliette]]'' van [[Charles Gounod]] zong. In 1917 werd Bovy lid van het Operagezelschap van de [[NTGent|Vlaamse Schouwburg]] van Gent. HiermeeTot in 1921 trad ze totmet indie 1921nummers op in de verscheidene Gentse [[theater (gebouw)|theaters]] en zong er werk van [[Frankrijk|Franse]], [[Italië|Italiaanse]] (zoals [[Giacomo Puccini]]) maar ook van [[Vlaanderen|Vlaamse]] componisten (zoals [[August De Boeck]]).
 
In [[1921]] tradkwam Bovy voor het eerst op in [[Parijs]] interecht en speelde de rol van ''Rosina'' in ''[[Il barbiere di Siviglia]]'' van [[Gioacchino Rossini]]. Tussen 1922 en 1925 was Bovy verbonden aan de [[Koninklijke Muntschouwburg]] te [[Brussel (stad)|Brussel]], waar ze debuteerde in ''[[Manon (opera)|Manon]]'' van [[Jules Massenet]]. Diezelfde rol zong ze vanaf 1925 in de Parijse [[Opéra-Comique (theater)|Opéra-Comique]]. In 1926 kwam Bovy op uitnodiging van [[Arturo Toscanini]] naar [[Milaan (stad)|Milaan]], waar ze bijkomend onderricht kreeg van de [[correpetitor|repetitor]] van het [[Teatro alla Scala]]. Het daaropvolgend jaar zong ze opnieuw Manon in [[Buenos Aires (stad)|Buenos Aires]] en in [[Rio de Janeiro (stad)|Rio de Janeiro]]. In 1928 keerde Bovy terug naar Europa en trok naar de opera van [[Monte Carlo (Monaco)|Monte Carlo]], waar ze vele rollen zong uit het Franse en Italiaanse repertoire. Ze leerde er de Italiaan Norberto Fischer kennen (ex-minnaar en erfgenaam van prinses Maria Letizia Bonaparte, hertogin van Aosta) met wie ze in 1928 trouwde. Het echtpaar ging in [[Villa Cyrnos]], de voormalige villa van [[Eugénie de Montijo|keizerin Eugénie]] aan de [[Côte d'Azur|Azurenkust]] wonen. Bovy stopte haar carrière voor een aantal jaar.
 
Vanaf 1933 nam Bovy de draad weer op en trad op in verscheidene Zuid-Franse steden. Onder leiding van [[André Cluytens]] zong ze in 1934 in [[Toulouse (stad)|Toulouse]] ''Il barbiere di Siviglia'' en in 1941 in [[Bordeaux (stad)|Bordeaux]] ''Manon'', ''[[Faust (Gounod)|Faust]]'' en ''[[La traviata]]'' van [[Giuseppe Verdi]]. Op [[12 oktober]] [[1935]] maakte Bovy haar debuut in de [[Opéra Bastille|opera van Parijs]] met ''[[Rigoletto]]''. In [[1936]] tekende Bovy een driejarig contract met de [[Metropolitan Opera]] in [[New York (stad)|New York]] en debuteerde daar in ''La traviata''. Op [[23 januari]] [[1937]] schreef Bovy er geschiedenis door als eerste sopraan ter wereld de vier vrouwenrollen in ''[[Les contes d'Hoffmann]]'' van [[Jacques Offenbach]] te zingen.
Regel 18:
 
==Talent==
Bovy had een uitgebreide [[ambitus|stemomvang]] die ging van lyrische sopraan over lichte sopraan tot [[coloratuur]]sopraan. DitMet lietgroot haarinlevingsvermogen toewist omze alle vier de vrouwenrollen in ''[[Les contes d'Hoffmann]]'' van [[Jacques Offenbach]] te zingen, hetgeen op dat moment uniek was. Ze had een groot inlevingsvermogen, wat haar toeliet om de meest diverse rollen te zingen.
 
==Eerbetoon==