Levantijns Aurignacien: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
tekst beetje geredigeerd |
||
Regel 16:
Het '''Levantijns Aurignacien''' (35.000-29.000 [[Before Present|BP]]), in oudere literatuur ook '''Antelien''' genoemd naar de vindplaats [[Wadi Antelias]] in Libanon, is een archeologische cultuur van het [[laatpaleolithicum]] in de [[Levant]]. Het maakt deel uit van de technologische verschuiving van het middenpaleolithicum naar het laatpaleolithicum. Ze volgt chronologisch op het [[Emiran]] en het vroege [[Ahmarian]] in hetzelfde gebied van het Nabije Oosten, en is nauw verwant aan deze.
De cultuur wordt zo genoemd vanwege de gelijkenis van de [[stenen werktuigen]] met het Europese [[Aurignacien]]. Overeenkomsten met het Aurignacien worden gevonden bij de vervaardiging van [[Kling (archeologie)|klingen]] en beenderen werktuigen. De belangrijkste innovatie was de introductie van enkele typische
Vanaf dit stadium migreerden de [[Europese vroege moderne mens|eerste moderne mensen]] waarschijnlijk naar Europa en ontstond het Europese laatpaleolithicum, inclusief het [[Proto-Aurignacien]] en het vroege Aurignacien. De relatie tussen het Levantijnse Aurignacien en het Europese Aurignacien is echter nog onzeker.
Het Ahmarian bezat de eerste technieken om volwaardige klingen- en [[Microkling|microklingen]]-
Tegen het einde van het Levantijnse Aurignacien vonden geleidelijke veranderingen plaats in de steenindustrie. De eerste fase van het [[Epipaleolithicum|epipalaeolithische]] Nabije Oosten, ook bekend als het [[Kebaracultuur|Kebaran]], duurde van 20.000 tot 12.150 BP. Voor het eerst vindt men
{{Appendix|2=
| |||