Sadi Carnot: verschil tussen versies

Carnot bestudeerde het werk van de Schotse ingenieur [[James Watt]] (1736-1819) die erin geslaagd was het [[Rendement (energie)|rendement]] van de stoommachine te verhogen van 1% tot 19%. Carnot probeerde dat vanuit een wetenschappelijk oogpunt te begrijpen en tot een theorie te komen die dehet haalbaremaximaal efficiëntierendement voorspellen kon. Hij ging daarbij uit van de [[Algemene gaswet|idealegaswet]] pV=nRT en beschouwde een [[Kringproces|kringloop]], bestaande uit twee isotherme en twee adiabatische veranderingen. Hij toonde daarmee aan dat het hoogst haalbare rendement geheel werd bepaald door de twee temperaturen T_hoog en T_laag in de cyclus. Hij publiceerde in [[1825]] deze analyse in zijn boek ''Sur la puissance motrice du feu'', Over de bewegende kracht van het vuur. Hierin gaf hij een eerste formulering van de [[tweede wet van de thermodynamica]], waarmee hij de grondslag legde voor de ontwikkeling van de [[thermodynamica]]. [[Benoît Paul Émile Clapeyron|Benoît Clapeyron]] zou zijn ideeën later een strengere wiskundige vorm geven.