Weduwschap: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nielzke23 (overleg | bijdragen)
k Toevoeging van inclusievere taal
Algemene redactie; start het artikel met de naam van het artikel.
Regel 1:
[[Bestand:Cordeliere.jpg|thumb|[[Cordelière]] rondom een schild van een [[vrouwenwapen]]]]
[[Bestand:Arens-Tepe - Weduwe op een hofje 83jr.jpg|thumb|"Weduwe op een hofje, 83 jaar", portretstudie ([[Toni Arens-Tepe|T. Arens-Tepe]], ca. 1932)]]
EenHet '''weduweweduwschap''' is eende [[vrouw]]toestand van iemand wier of wiens [[huwelijkspartner]] is overleden. Een man'''weduwe''' wiensis een vrouw wier huwelijkspartner is overleden, is; een '''weduwnaar'''. is een man wiens huwelijkspartner is overleden.
 
In vroegere tijden betekende de [[dood]] van een echtgenoot vaak [[armoede]]. De [[Kerk (instituut)|Kerk]] leverde dan vaak financiële steun, net als rijke [[christendom|christelijke]] particulieren.
 
De [[Nederland]]se AWW ([[Algemene_nabestaandenwet|Algemene weduwen- en wezenwet]]), die weduwen en [[Wees (kind)|wezen]] financieel steunde, is recentper afgeschaft1 enjuli 1996 vervangen door de ANW ([[Algemene nabestaandenwet]]).
 
Veel van de gebruiken rond het weduwschap zijn in de 20e eeuw verdwenen. In de 19e eeuw was het weduwschap nog lange tijd herkenbaar aan de rouwkleding en ingetogen of door de dood geïnspireerde rouwsieraden. Sommigen rouwenden legden hun rouw nooit af.
 
In de [[heraldiek]] is het in Nederland, Engeland en Frankrijk nog steeds gebruikelijk dat een weduwe een [[cordelière]] om haar wapenschild hangt.
 
Een [[adel (klasse)|adellijke]] weduwe wordt een "douairière" genoemd. Correct is het om in de adressering van een brief te spreken van (bijvoorbeeld) de ''"Douairière Anton graaf van Aldenburg"''.
 
Ook in niet-adellijke kringen werd een weduwe vroeger vaak aangeduid met de naam van haar overleden echtgenoot, bijvoorbeeld ''"de weduwe Klaas-Jan de Jong"''. Als de eigenaar van een bedrijf overleed en zijn weduwe de zaak voortzette, werd vaak de afkorting ''Wed.'' aan de firmanaam toegevoegd. Een voorbeeld hiervan was de ''"Fa. Wed. A.W. de Haas"'' te [[Veenendaal]].
 
Een Joodse weduwe scheurt, wanneer zij de traditie van haar volk volgt, de zomen en naden van haar kleding op ten minste één plaats stuk en brengt enige tijd klagend en "met de tenen in de as" door waarbij de familie en kennissen haar bezoeken. In Prediker 3:7 heet het daarom "(er is) een tijd om te scheuren, en een tijd om toe te naaien; een tijd om te zwijgen, en een tijd om te spreken".
 
De gebruikelijke [[rouw]]kleur is in veel landen zwart. maarIn wijktsommige ooklanden af;is mende kangebruikelijke kiezen voorrouwkleur paars of wit. Voor [[Vrijmetselaars]] kiezenis de gebruikelijke voorrouwkleur wit, wat ook de Chinese rouwkleur is. Franse koninginnen hielden zich aan de voor hen gereserveerde "[[dœuil blanc]]". Zij kleedden zich in het wit en sloten zich op in een wit vertrek.
 
== Zie ook ==