Röntgenfoto: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 185.9.255.130 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Tulp8 |
|||
Regel 15:
De oudste methode van beeldvorming is die zoals hierboven beschreven, met alleen een fotografische film. Al vrij snel na de invoering van de röntgenfoto (Kodak ca. 1913) werd de gevoeligheid verhoogd door gebruik te maken van een extra stralingsgevoelige laag die aan een of beide zijden tegen de film aanligt en die oplicht als hij door röntgenstraling werd getroffen, waardoor de film met veel minder straling (dit kan wel een factor 100 schelen) toch een voldoende zwarting kon krijgen. De prijs die hiervoor wordt betaald is een gering verlies in detailscherpte.
Tegenwoordig wordt het beeld steeds vaker gedetecteerd met behulp van zogenaamde geheugen-[[fosforplaat|fosforplaten]], die geen zilverhoudende fotografische film meer bevatten maar in plaats daarvan een gevoelige laag die niet chemisch hoeft te worden ontwikkeld maar die na de foto kan worden uitgelezen en digitaal opgeslagen. Er wordt steeds meer gebruikgemaakt van 'volledig digitale apparatuur'. Dit gebeurt met behulp van een seleniumplaat die de opgevangen röntgenstralen meteen omzet in een computerbeeld. Dit verkort tevens de wachttijd van de patiënt op de uitslag van de foto's, wat veel stress voorkomt.
==Energie==
Voor verschillende soorten foto's kan het nuttig zijn verschillende soorten röntgenstraling te gebruiken: voor een [[mammogram]] zachte straling die weinig doordringend is en verschillen tussen vet en klierweefsel laat uitkomen, voor botfoto's hardere (meer energetische) straling die goed door alle zachte weefsels heen gaat en alleen door bot wordt tegengehouden. De energie van röntgenstraling wordt meestal uitgedrukt in [[elektronvolt|kiloelektronvolt]] (keV). Straling die geschikt is voor het maken van röntgenfoto's heeft een energie van rond 80-120
==Strooistraling==
| |||