Jean-Claude Carrière: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Overlijdensplaats
aanvulling
Regel 15:
| imdb = 0140643
}}
'''Jean-Claude Carrière''' ([[Colombières-sur-Orb]], [[19 september]] [[1931]] – [[Parijs]], [[8 februari]] [[2021]]) was een [[Frankrijk (hoofdbetekenis)|Frans]] [[acteur]], [[scenarioschrijver]] en [[filmregisseur]].
Carrière maakte naam met zijn scenario's voor ''[[Le Charme discret de la bourgeoisie]]'' (1972), ''[[The Unbearable Lightness of Being]]'' (1988) en ''[[Cyrano de Bergerac (1990)|Cyrano de Bergerac]]'' (1990). Daarnaast iswas hij op talrijke andere creatieve gebieden actief.
== Scenarioschrijver ==
 
Zijn talrijke scenario's schreef hij vaak samen met de regisseurs, zoals [[Luis Buñuel]], [[Jacques Tati]] en [[Pierre Étaix]]. Met Étaix won Carrière in 1963 de [[Oscar (filmprijs)|Oscar]] in de categorie 'Best Live Action Short' voor ''[[Heureux Anniversaire]]''. Met Buñuel maakte hij zes films.
 
Jean-Claude Carrière was onder andere betrokken bij de films ''[[La Piscine]]'' (1969) en ''[[Borsalino (film)|Borsalino]]'' (1970) van [[Jacques Deray]] voor wie hij zes scenario's schreef. Hij werkte samen met [[Louis Malle]] voor ''[[Viva Maria!]]'' (1965), ''[[Le Voleur (1967)|Le Voleur]]'' (1967) en ''[[Milou en mai]]'' (1990). Ook met [[Miloš Forman]] werkte hij drie keer samen (''[[Taking Off]]'' (1971) en, ''[[Valmont (film)|Valmont]]'' (1989) vanen ''[[MilošGoya's FormanGhosts]]'' (2006)), net zoals met met [[Volker Schlöndorff]] (''[[Die Blechtrommel (film)|Die Blechtrommel]]'' (1979), van ''[[VolkerUn Schlöndorff]]amour ende ''[[DasSwann weiße(film)|Un Bandamour de Swann]]'' (20091984) vanen ''[[MichaelDer HanekeUnhold]]'' (1996)). In 1988 bewerkte hij [[Milan Kundera]]’s roman ''[[De ondraaglijke lichtheid van het bestaan]]'' tot scenario voor regisseur [[Philip Kaufman]]. Hij stond regisseur [[Michael Haneke]] bij bij het schrijven van het scenario voor ''[[Das weiße Band]]'' (2009).
== Samenwerking met toneelregisseur Peter Brook ==
 
Jean-Claude Carrière werkt in het [[Theater (kunstvorm)|theater]] al tientallen jaren samen met regisseur [[Peter Brook]]. Gezamenlijk bewerkten ze het [[Mysticisme|mystieke]] gedicht van de [[Iran|Perzische]] dichter [[Farid ad-Din Attar]], ''[[De samenspraak van de vogels]]'' (1177), tot een theatervoorstelling in 1979. Ook werkte Carrière jarenlang mee aan Brooks theaterproductie ''[[The Mahabharata]]'', een bewerking van het aloude [[Veda's|vedische]] [[epos]] ''[[Mahabharata]]''.
== Andere werken ==
Naast scenario's schreef carrière ook romans, toneelstukken, gedichten, essays, vertalingen, een autobiografie... Carrière debuteerde in 1957 als romanschrijver met ''Lézard''. In 2012 verscheen zijn laatste roman, ''Désordre''.
== Privéleven ==
Carrière was drie keer gehuwd. Eerst was hij getrouwd met de schilderes Augusta Bouy met wie hij een dochter had: Iris (1962). Zijn tweede vrouw was Nicole Janin die vroeg overleed. Tenslotte hertrouwde hij met de Iraanse schrijfster Nahal Tajadod met wie hij een dochter had: Kiara (2003).
 
Carrière debuteerde in 1957 als romanschrijver met ''Lézard''. In 2012 verscheen zijn laatste roman, ''Désorde''. Begin 2021 overleed hij thuis in Parijs op 89-jarige leeftijd.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nu.nl/cultuur-overig/6115272/franse-schrijver-jean-claude-carriere-89-overleden.html|titel=Franse schrijver Jean-Claude Carrière (89) overleden|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=2021-02-09|uitgever=[[NU.nl]]}}</ref><ref>{{Citeer web|url=https://www.lefigaro.fr/culture/mort-du-scenariste-et-ecrivain-jean-claude-carriere-20210208|titel=Jean-Claude Carrière, écrivain et scénariste, est mort à 89 ans|bezochtdatum=|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=2021-02-09|uitgever=[[Le Figaro]]|taal=fr}}</ref>
 
== Externe link ==