Jacques de Duve: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k interpunctie |
Geen bewerkingssamenvatting Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus |
||
Regel 1:
{{weg}}
[[Bestand:1946 Autoportrait Jacques de Duve.jpg|thumb|rechts|Jacques de Duve, zelfportret]]
'''Jacques de Duve''' ([[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[18 juli]] [[1911]] - [[Linkebeek]], [[12 juni]] [[1978]]) was een [[België (hoofdbetekenis)|Belgische]] patriot, kunstschilder en zakenman. Hij behoorde tot de adellijke familie [[de Duve]].
== Biografie ==
De ouders van Jacques de Duve waren immobiliënmakelaar Alphonse de Duve (1883-1961) en Madeleine Pungs (1884-1977), dochter van een Duitse vader en een Belgische moeder. Het echtpaar kreeg zeven kinderen, van wie Jacques de derde was. Ten tijde van de [[Eerste Wereldoorlog|Duitse inval van 1914]] emigreerde de familie naar Engeland. Jacques keerde in 1922 naar België terug, twee jaar na zijn ouders. Hij maakte zijn studies af in een kostschool in Brussel.
In 1937 trouwde hij in Antwerpen met Beatrix Lindsay Thomson (New-York, 1915 - Ukkel, 2000), kleindochter van een Engelse industrieel, kolonel Benjamin Lindsay Thomson en dochter van Arthur Lindsay Thomson en Beatrix Robbins.
In mei 1940, kort voor de [[Achttiendaagse Veldtocht|Belgische capitulatie]], vluchtte Beatrix de Duve naar haar familie in Engeland. Jacques de Duve bevond zich in het zuiden van Frankrijk en werd door de firma Bunge naar Bordeaux gestuurd om er gedurende meer dan een jaar de belangen van het bedrijf te beheren. Daar deed hij twee vergeefse pogingen om Engeland via Spanje te bereiken. Bij zijn terugkeer in Antwerpen nam hij zijn ontslag bij Bunge, om zich geheel aan de schilderkunst te wijden.
==Tweede Wereldoorlog ==
In 1943 stelde Friedrich Pungs, een oom van moederszijde van Jacques de Duve, hem voor om Engeland te bereiken met belangrijke militaire inlichtingen, waaronder de recente beslissing van [[Adolf Hitler|Hitler]] om 's werelds eerste vaste basis te bouwen voor de montage en lancering van ballistische raketten (de [[V2 (raket)|V2]]'s), nu bekend als
De Duve vertrok uit Antwerpen en bereikte Spanje. Op 13 december 1943 overhandigde hij aan de Britse consul in Barcelona alle inlichtingen die hij had vergaard, met inbegrip van alles wat hij te weten was gekomen over de werking van de Abwehr in België en Frankrijk. Vervolgens reisde hij door naar Portugal en van daar naar Engeland. Bij zijn aankomst in Engeland, in januari 1944, werd hij door de Engelse geheime dienst niet geloofd en integendeel verdacht een Duitse agent te zijn. Hij werd gearresteerd en zonder vorm van proces twaalf maanden lang geïnterneerd in Latchmere House, een geheime [[MI5]]-gevangenis bij Londen. Zijn echtgenote, die privé-secretaris was geworden van [[Paul-Henri Spaak]], minister van Buitenlandse Zaken van de Belgische regering in ballingschap, vernam niets meer van haar man tot aan de bevrijding van België. Pas in maart 1944, vier maanden nadat Jacques de Duve de Britten had gewaarschuwd, voegden de geallieerden ''La Coupole'' bij hun doelwitten toe voor de Operatie ''Crossbow''.
Regel 18:
Na de oorlog hervatte het echtpaar het echtelijke leven en kregen ze twee zoons en een dochter. Jacques de Duve hernam zijn activiteiten als kunstschilder. Om zijn vaardigheden te vervolmaken ging hij in Italië studeren aan de Academia Belgica in Rome en op Sicilië. Hij nam deel aan talrijke tentoonstellingen in België, Italië en de Verenigde Staten.
Na enkele jaren stopte hij met schilderen en werd in Brussel door [[D'Ieteren (bedrijf)|D'Ieteren]] aangeworven als verantwoordelijke voor de ontwikkeling van een scooter die in 1949 door Vincent [[Piatti (voertuigen)|
Hij overleed in Linkebeek op 12 juni 1978.
== Familie ==
De familie [[
De familie (von) Duve werd in 1767 door [[Keizer Jozef II|Jozef II]], keizer van het Heilige Roomse Rijk in de adelstand verheven. Ze verfranste haar naam tot
Alphonse en Madeleine de Duve, de ouders van Jacques de Duve, hadden zeven kinderen:<br>▼
# Madeleine (1907-1913), die op jonge leeftijd door een ongeluk om het leven kwam;<br>▼
# Antoine (1908-1992), overleden zonder nakomelingen;<br>▼
# Jacques (1911-1978), Kruis der Ontsnapten, getrouwd met Beatrix Lindsay Thomson. Zij kregen drie kinderen;
# Madeleine (1914-1982), overleden zonder nakomelingen;
# [[Christian de Duve|Christian]] (1917-2013), burggraaf de Duve, Nobelprijs voor geneeskunde 1974, gehuwd met Ninon Herman. Zij kregen vier kinderen;
# Pierre (1921-2014),
# Daniel (°1924), Medaille van de Werkweigeraars, Medaille Gedeporteerde voor Dwangarbeid, huwde Françoise Terlinden. Zij hadden zeven kinderen.
== Literatuur ==
Regel 38 ⟶ 40:
* {{de}} Claus Taaks, ''Jacques de Duve, Spion für England 1943/44'', 2019
* {{fr}} Charles-Albert DE BEHAULT, ''Tu rendras un grand service à l'Angleterre', 1943-1944. L'odyssée de Jacques de Duve'', Wavre, Ed. Mols, 2020
* {{fr}} Bernard van de Walle de Ghelcke, ''Boekbespreking "Tu rendras un grand service à l'Angleterre", in: Bulletin van de Vereniging van de Belgische adel,
==Bron ==
* {{en}} National Archives UK, file ''de Duve, Jacques KV-2-1314''
== Voetnoten ==
{{Referenties}}
{{DEFAULTSORT:
[[Categorie:Belgische adel|Duve, Jacques de]]
[[Categorie:Belgisch verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog]]
|