Maurice Hines: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Verwijdering Unicode-tekens met Wikipedia:Wikiproject/Check Wikipedia, removed: (4) met AWB |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 29:
== Biografie ==
Hines werd geboren in 1943 in New York als zoon van Alma Iola (Lawless) en Maurice Robert Hines sr., een danser, muzikant en acteur.<ref>{{
Kort daarna begonnen de broers te toeren als openingsact voor headliners als [[Lionel Hampton]] en [[Gypsy Rose Lee]]. Hun vader voegde zich bij hen en Hines, Hines & Dad trad regelmatig op in New York, [[Las Vegas (Nevada)|Las Vegas]] en in heel [[Europa (werelddeel)|Europa]] en in veel televisieshows, waaronder ''The [[Pearl Bailey]] Show'', ''The Hollywood Palace'' en ''[[The Tonight Show]]''.
Regel 39:
Hines heeft muziekvideo's geregisseerd en gechoreografeerd, waaronder een voor [[Quincy Jones]]. Hij is de eerste Afro-Amerikaan die regisseert bij [[Radio City Music Hall]].
Hines is slechts in één speelfilm verschenen: [[Francis Ford Coppola]]s film ''[[The Cotton Club]]'' uit 1984, waarin Maurice en zijn broer Gregory het tapdansduo Williams Brothers portretteerden", dat doet denken aan de reallife [[Nicholas Brothers]].<ref>{{
Hines speelde de hoofdrol in [[Washington D.C.]]s Arena Stage productie van de [[Duke Ellington]]-geïnspireerde musical ''[[Sophisticated Ladies]]'' in het historische Lincoln Theatre in april en mei 2010, met de tienertap-dansende broers John en Leo Manzari.<ref>[https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/04/29/AR2010042904655.html Sarah Kauffman, "Washington tieners John en Leo Manzari hebben alle juiste dansbewegingen"], "Washington Post", 30 april 2010.</ref> [[The Washington Post]]-recensie was positief over zijn rol en de show in het algemeen.<ref>Pressley, Nelson. [https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/04/20/AR2010042004983.html?hpid=sec-artsliving "Theaterrecensie : Arena Stage's 'Sophisticated Ladies' in Lincoln Theatre"] ''Washington Post'', 21 april 2010</ref>
Hines bedacht, regisseerde en choreografeerde ''Yo Alice'', een [[urban]] [[hiphop]]-fantasie die werd opgevoerd voor een [[workshop]] in 2000 en een lezing in 2007 in het Triad Theatre.<ref>{{
In mei 2013 bracht hij een eerbetoon aan zijn overleden broer Gregory, getiteld ''Tappin 'Thru Life: An Evening with Maurice Hines'' in het Cutler Majestic Theatre, dat werd besproken door [[The Boston Globe]] als 'a class act by a class act'.<ref>[https://www.bostonglobe.com/arts/theater-art/2013/05/16/maurice-hines-taps-into-his-history/MhP2zEeC7rSeVdyLQiHzZN/story.html Don Aucoin, "Maurice Hines maakt gebruik van zijn geschiedenis"], '' Boston Globe '', 16 mei 2013.</ref> ''Tappin'' ging verder naar [[Boston]] en de Manhattan club 54 Below en opende in november 2013 voor een zes weken durende run in de Arena Stage, waar The Washington Post schreef: "Het is een genoegen om in het gezelschap te zijn van een schaamteloze, uitbundige vaudeville heart".<ref>[https://www.washingtonpost.com/entertainment/theater_dance/review-in-tappin-thru-life-maurice-hines-sings-his-heart-out/2013/11/24/ 564612ae-53ba-11e3-9ee6-2580086d8254_story.html Nelson Pressley, "In 'Tappin' Thru Life', zingt Maurice Hines zijn hart out"], ''Washington Post'', 24 november 2013.</ref>
Regel 49:
De productie bevatte opnieuw de Manzari Brothers en de eeneiige tweeling Max en Sam Heimowitz, die op het podium tapdansten met Hines.<ref>[https://www.washingtonpost.com/entertainment/theater_dance/tap-dancing-siblings-in-tappin-thru-life/2013/11/07/1c52c4a4-462f-11e3-95a9-3f15b5618ba8_story.html Rebecca Ritzel, "Tapdansende broers en zussen in ''Tappin' Thru Life''], ''Washington Post'', 8 november 2013.</ref>
Oorspronkelijk in opdracht van Arena Stage in 2004, bedacht en regisseerde Hines ''Ella, First Lady of Song'', een eerbetoon aan [[Ella Fitzgerald]], voor wie hij en zijn wijlen broer Gregory Hines was geopend in Las Vegas. [[Rhythm-and-blues|r&b]]/ jazzzangeres [[Freda Payne]] is vooral bekend van haar hit ''Band of Gold'' uit 1970,<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=daxiMb0rITA ''Band of Gold''] youtube</ref> en is geschreven door [[Lee Summers]] en ''Brings The Boys Home''.<ref>{{
In 2019 regisseerde [[John Carluccio]] de documentaire speelfilm [http://www.mauricehinesmovie.com/''Maurice Hines: Bring Them Back'',<ref>{{
== Discografie ==
|