De verder afgelegen nederzettingen ("''Outliers''"), waarvan sommige metdoor de bovengenoemde wegen met het centrum verbonden waren, worden beschreven als zeer heterogeen, hoewel ze een aantal belangrijke dingen gemeen hebben: ze zijn, hoewel ze zich buiten de eigenlijke Chaco Canyon bevinden. hiermee verbonden door wegen en / of seinstations (ronde torenachtige constructies). Ze hebben ofwel een grote kiva of kiva's met meerdere verdiepingen en tonen dezelfde metseltechniek met stenen kern en metselwerk in hun gebouwen als de gebouwen in Chaco Canyon zelf, en bevatten ook dezelfde samenstelling van het gebruikte aardewerk. De grootste afstand van Chaco Canyon van een nederzetting die volgens deze criteria nog tot het Chaco-systeem behoort, is ongeveer 80 km. De opgravingen van enkele van deze afgelegen dorpen hebben aangetoond dat hun constructie was gebaseerd op een nauwkeurig plan. Voordat de bouw begon, werd de basis gelegd voor de hele nederzetting. Planning is ook duidelijk in andere details, met het voorbeeld van [[Salmon Ruin]] aan de San Juan-rivier, ten noorden van Chaco Canyon: het compacte dorp omvatte bijna 300 kamers en werd gebouwd in drie bouwfasen tussen 1088 en 1106. De vier kamers waarin plantenzaden werden gemalen, moeten worden beschouwd als bewijs van organisatie. Elk van deze kamers bevatte 6 tot 8 maalstenen, dus moet door een groter aantal gezinnen gezamelijk zijn gebruikt. Op een andere plek werden de maalstenen gemaakt en gestapeld.
Het zijn juist de afgelegen nederzettingen die inzicht geven in de structuur van de Chaco-samenleving. Vanuit historisch perspectief werd de opname van een bepaalde regio in het Chaco-systeem geïnitieerd door kleine kolonies van mensen die kennelijk vanuit de Chaco Canyon afkomstig waren. De lokale bevolking bleef vooralsnog grotendeels onberoerd. Pas in een tweede fase werden de grote buitenposten, wegen en seinstations opgericht en de culturele kenmerken van het Chaco-systeem overgenomen. Maar zelfs toen bleven de buitenposten relatief geïsoleerd binnen een groot aantal kleinere, lokaal gedomineerde nederzettingen, met een verhouding van ruwweg 1 op 80. Aangenomen kan worden dat de buitenposten van het Chaco-systeem de hogere, heersende klasse omvatte, die de lokale nederzettingen overheerste. Deze aanname van een dominantie door kolonisten wordt ook ondersteund door de interne uniformiteit van de buitenpost-nederzettingen, waarbinnen geen hiërarchische stratificatie van de materiële overblijfselen herkenbaar is.
