Versie van 1 mrt 2020 19:48 bewerken Hobbema (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 109.340 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Huidige versie van 16 dec 2020 om 19:19 bewerken ongedaan maken Bdijkstra (overleg \| bijdragen) interfacemoderatoren, moderatoren 131.045 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1: [[File:Abell 39.jpg\|thumb\|Abell 39, een planetaire nevel met duidelijke centrale ster]] [[Afbeelding:Diagramme HR Be star.png\|right\|250px\|thumb\|Centrale sterren van planetaire nevels bevinden zich rond de positie aangegeven met PNNV in het Hertzsprung-Russelldiagram. Jongere planetaire nevels bevinden zich meer naar rechts langs de stippellijn en oudere nevels meer naar beneden in de richting van de witte dwergen (DOV)]] De '''centrale ster''' in een [[planetaire nevel]] is het restant van een [[rode reus\|reuzenster]] die de nevel vormde door in een fase van zijn leven een deel van zijn massa weg te blazen. De [[ster (hemellichaam)\|ster]] die overblijft kan een [[effectieve temperatuur\|oppervlaktetemperatuur]] hebben van 200.000 [[Kelvin (eenheid)\|~~Kelvin~~kelvin]]. Na enkele tienduizenden jaren koelt de ster af en wordt een [[witte dwerg]]. De ster evolueert langs de stippellijn in het [[Hertzsprung-Russelldiagram]] (rechts). Vergeleken met een levensduur van een typische ster van enkele miljarden jaren is de levensduur van een planetaire nevel daarmee klein. Een deel van de centrale sterren behoren tot de klasse van de [[Wolf-Rayetster]]rren.

Centrale ster: verschil tussen versies