Paranthropus robustus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 24:
In 1941 vond Broom bij Kromdraai een kaak van een jong exemplaar, specimen TM 1536, gevolgd door specimen TM 1603 in 1944. In 1947 ontdekte hij bij Swartkrans een paar onderkaken van een jongvolwassen individu, specimen SK 6. Dit benoemde hij in 1949 als de nieuwe soort ''Paranthropus crassidens'', de "diktand", overigens zonder redenen te geven voor het onderscheid.<ref>Broom, R. 1949. "Another new type of fossil ape-man (''Paranthropus crassidens'')". ''Nature'' '''163''': 57</ref><ref>Broom, R. & Robinson, J.T. 1952. ''Swartkrans Ape-man'' Paranthropus crassidens. Transvaal Museum, Pretoria</ref> Later werd dat vaak gezien als een jonger synoniem van ''P. robustus''. Aan de soort werden ook de tanden SK 2, SK 3 en SK 4 toegewezen. Daarna kwam specimen SK 47 aan het licht, de onderkant van een schedel van een adolescent. In 1949 vonden steenwerkers schedel SK 46, van een man. Op 30 juni 1950 volgde de zeer complete schedel SK 48, meestal gezien als een volwassen man.
[[File:Sterkfontein Caves 69.jpg|thumb|GDA-2]]
In de grot bij Swartkrans zijn uiteindelijk resten gevonden van 130 individuen,<ref>R.L. Susman, D. de Ruiter, C.K. Brain, 2001, "Recently identified postcranial remains of ''Paranthropus'' and early ''Homo'' from Swartkrans Cave, South Africa", ''Journal of Human Evolution'', '''41''': 607-629</ref> bij Kromdraai van zeventien. Beide grotten vertegenwoordigen verreweg het meeste gevonden materiaal van de soort.<ref>José Braga & John Francis Thackeray (ed.), 2016, ''Kromdraai : a Birthplace of'' Paranthropus ''in the Cradle of Humankind, A South African Heritage Site'' African Sun Media, Stellenbosch, 111 pp</ref> In Zuid-Afrika zijn er echter ook kleinere vindplaatsen.<ref>Herries, A.I.R.; Curnoe, D.; Adams, J.W. 2009. "A multi-disciplinary seriation of early ''Homo'' and ''Paranthropus'' bearing palaeocaves in southern Africa". ''Quaternary International''. '''202'''(1–2): 14–28</ref> Van de grot van Drimolen zijn sinds 1992 negenenzeventig specimina gemeld, waaronder de zeer complete schedel DNH 7 gevonden op 21 oktober 1994 die ook de onderkaken bewaart, wellicht van een vrouw. Tegelijkertijd werd een onderkaak van een man aangetroffen, specimen DNH 8.<ref>Keyser, A.W. 2000. "The Drimolen skull: the most complete australopithecine cranium and mandible to date". ''South African Journal of Science''. '''96''': 189–197</ref> Specimen DNH 5 is paleomagnetisch gedateerd op twee miljoen jaar en daarmee het oudste exemplaar van ''P. robustus'' waaraan een exacte leeftijd is toegekend.<ref>Herries, A.I.R.; Martin, J.M.; A.B. Leece, Justin W. Adams, Giovanni Boschian, Renaud Joannes-Boyau, Tara R. Edwards, Tom Mallett, Jason Massey, Ashleigh Murszewski, Simon Neubauer, Robyn Pickering, David S. Strait, Brian J. Armstrong, Stephanie Baker, Matthew V. Caruana, Tim Denham1, John Hellstrom, Jacopo Moggi-Cecchi, Simon Mokobane, Paul Penzo-Kajewski, Douglass S. Rovinsky, Gary T. Schwartz, Rhiannon C. Stammers, Coen Wilson, Jon Woodhead, & Colin Menter. 2020. "Contemporaneity of ''Australopithecus'', ''Paranthropus'', and early ''Homo erectus'' in South Africa". ''Science''. '''368'''(6486): eaaw7293</ref> Van Sterkfontein zijn veel fossielen bekend; de specimina StW 566 en StW 569 lijken in ieder geval tot ''P. robustus'' te behoren. In de grot Gondolin is er in 1997 een kies gevonden, specimen GDA-2, die echter zo extreem breed is dat hij voorlopig aan een ''Paranthropus'' sp. is toegewezen.<ref>Menter, C.G.; Kuykendall, K.L.; Keyser, A.W.; Conroy, G.C. 1999. "First record of hominid teeth from the Plio-Pleistocene site of Gondolin, South Africa". ''Journal of Human Evolution''. '''37'''(2): 299–307</ref><ref>Andy I.R.Herries & Justin W.Adams, 2013, "Clarifying the context, dating and age range of the Gondolin hominins and ''Paranthropus'' in South Africa",''Journal of Human Evolution'' '''65'''(5): 676-681</ref> In de Coopersgrot zijn enkele fragmenten aangetroffen en de rechterhelft van een gezicht, specimen COB 101.<ref>Darryl J.de Ruiter, Robyn Pickering, Christine M.Steininger, Jan D.Kramer, Phillip J.Hanco, Steven E.Churchill, Lee R.Berger, Lucinda Backwell, 2009, "New ''Australopithecus robustus'' fossils and associated U-Pb dates from Cooper's Cave (Gauteng, South Africa)", ''Journal of Human Evolution'' '''56'''(5): 497-513</ref>
 
Vondsten uit [[Tanzania]] van ''[[Paranthropus boisei]]'' zijn door sommige onderzoekers aan ''Paranthropus robustus'' toegewezen. Beide soorten zijn ook als synoniemen gezien.