Paranthropus robustus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 66:
===Tweevoetigheid===
Meestal wordt aangenomen dat ''P. robustus'', zoals alle australopitheken, rechtop kon lopen. Het weinige dat van het postcraniaal skelet bekend is, lijkt dit te bevestigen. Verschillende onderzoekers hebben echter gesteld dat australopitheken nog een goed vermogen behouden hadden om in de bomen te klimmen. Het is niet duidelijk of ''P. robustus'' daar nog veel speciale aanpassingen voor had. Mocht dat wel zo zijn, duidt het op een breder dieet. In
"Radius of ''Paranthropus robustus'' from Member 1, Swartkrans Formation, South Africa", ''American Journal of Physical Anthropology'', '''84''': 229-248</ref> De vorm van het bovenste dijbeen met zeer dikke botwanden en een vrij kleine heupkop, wijst op een iets andere wijze van voortbewegen ten opzichte van de latere ''Homo''.<ref>C.B. Ruff, H.M. McHenry, J.F. Thackeray, 1999, "Cross-sectional morphology of the SK 82 and 97 proximal femora", ''American Journal of Physical Anthropology'', '''109''': 509-521</ref> In 2018 echter stelde een studie dat de botstructuur van het dijbeen wees op een tweevoetige gang; de verdikte botwanden zouden ontwikkeld kunnen zijn om de belasting daardoor op te vangen.<ref>T.M. Ryan, K.J. Carlson, A.D. Gordon, N. Jablonski, C.N. Shaw, J.T. Stock, 2018, "Human-like hip joint loading in ''Australopithecus africanus'' and ''Paranthropus robustus''", ''Journal of Human Evolution'' (2018), 10.1016/j.jhevol.2018.03.008</ref> De vorm van het eerste middenvoetsbeen wijst op een vermogen de eerste teen te strekken dat even goed is als bij de moderne mens. De stand van de eerste teen zou in wezen gelijk zijn aan die bij ''[[Homo habilis]]''.<ref>R.L. Susman, & T.M. Brain, 1988, "New first metatarsal (SKX 5017) from Swartkrans and the gait of ''Paranthropus robustus''", ''American Journal of Physical Anthropology'', '''77''': 7-15</ref>
| |||