Carl Wilson: verschil tussen versies

'''Carl Dean Wilson''' ([[Hawthorne (Californië)]], [[21 februari]] [[1946]] – [[Los Angeles]], [[6 februari]] [[1998]]) was een [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[rock]]- en popzanger en -leadgitarist van de band [[The Beach Boys]].

Carl Wilson kwam bij de band op 14-jarige leeftijd, toen hij nog op de middelbare school zat. Op de eerste albums van 1961 tot 1965 was hij actief als leadgitarist en in harmoniezang. In 1964 zong hij voor het eerst de hoofdstem in het nummer ''Pom Pom Play Girl''. Sinds het album ''Pet Sounds'' uit 1966 en de single ''Good Vibrations'' zong hij vaker. Aan het begin van zijn Beach Boys-carrière werd Carl Wilson overschaduwd door zijn broers [[Brian WilsinWilson|Brian]] en [[Dennis Wilson]]. Van 1968 tot 1973 componeerde hij talloze stukken voor de band en hij werkte ook als producent aan vele nummers en albums. Nadat Brian Wilson in 1976 actief terugkeerde naar de band, keerde Carl Wilson terug naar het tweede lid. Toen Brian Wilson een jaar later met pensioen ging, hadden bandleden [[Mike Love]] en [[Alan Jardine]] de touwtjes stevig in handen en werd de rol van Carl Wilson steeds kleiner. Op het door Jardine geproduceerde album ''M.I.U.'' viel Carl Wilson nauwelijks op, het album was zowel commercieel als muzikaal een fiasco voor de groep. Ten slotte slaagde Carl Wilson erin om weer op gewicht te komen en op de volgende twee albums ''L.A. (Light Album)'' en ''Keepin' the Summer Alive'' nam hij weer een actievere rol op zich.