Paranthropus robustus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 65:
===Tweevoetigheid===
Meestal wordt aangenomen dat ''P. robustus'', zoals alle australopitheken, rechtop kon lopen. Het weinige dat van het postcraniaal skelet bekend is, lijkt dit te bevestigen. Verschillende onderzoekers hebben echter gesteld dat australopitheken nog een goed vermogen behouden hadden om in de bomen te klimmen. Het is niet duidelijk of ''P. robustus'' daar nog veel speciale aanpassingen voor had. Mocht dat wel zo zijn, duidt het op een breder dieet. In 1991 meldde een studie dat de vorm van het spaakbeen zou duiden op een grote flexibiliteit van de onderarm en een goed grijpvermogen vergeleken met de moderne mens.<ref>F.E. Grine & R.L. Susman, 1991,
Radius of Paranthropus robustus from Member 1, Swartkrans Formation, South Africa
''American Journal of Physical Anthropology'', '''84''': 229-248</ref>
Het is geopperd dat tweevoetige mensachtigen snel hun vacht verloren om oververhitting te voorkomen tijdens het overdag afleggen van grote afstanden op de schuduwloze savanne. In 2016 stelde een studie echter dat ''P. robustus'' alleen aangetroffen is op een hoogvlakte boven de één kilometer en dus behoefte zou hebben gehad aan een dichte vacht om warm te blijven. Daarbij konden de mensachtigen minder actief geweest zijn tijdens de hete middaguren.<ref>Dávid-Barrett, T. & Dunbar, R.I.M. 2016. "Bipedality and hair loss in human evolution revisited: The impact of altitude and activity scheduling". ''Journal of Human Evolution''. '''94''': 72–82</ref>
| |||