Pieter A. Scheen: verschil tussen versies

'''Pieter Arie Scheen''' ([[Den Haag]], [[1 april]] [[1916]] – [[Apeldoorn (stad)|Apeldoorn]], [[10 november]] [[2003]]) was een Nederlandse kunsthandelaar en schrijver. Hij schreef onder andere het tweedelige standaardwerk ''[[Lexicon Nederlandse beeldende kunstenaars 1750-1950]]'', gepubliceerd in 1969-1970.<ref>P. van der Eijk. "[http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611697:mpeg21:p017 "HAAGSE EXPERT PIETER SCHEEN: Twee eeuwen kunst in boek - het werk van een malloot"], ''[[De Tijd (Nederland)|De Tijd]]'' , 26 oktober 1968.</ref><ref>"[http://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000033622:mpeg21:p011 Veel goede onbekende kunstenaars in Nederland Pieter Scheen's lexicon moet dan best zijn"], ''[[Algemeen Handelsblad]]'', 22 augustus 1969.</ref>

Eind jaren zeventig vertrokken Scheen en zijn echtgenote, de kunstenares [[Elske van Santen]], naar Frankrijk waar ze zeven jaar aan de [[Rivièra]] woonden. Halverwege de jaren tachtig keerden ze terug naar Nederland en vestigden ze zich nabij de Kroondomeinen in Apeldoorn. Met hetzelfde elan waarmee hij zich eerder aan kunst wijdde, ging hij zich met vogels bezighouden.<ref>Bronmateriaal voor Pieter Scheens passie voor vogels: ''Amersfoortse Courant'', 16 juni 1998, Joke Korving. </ref> In zijn tuin verscheen alras een volière voor zieke, aangereden of aangeschoten vogels. Scheen noteerde jarenlang zijn waarnemingen en het echtpaar legde samen beelden op foto en film vast. Deze mondden uit in zijn publicaties ''De uilenkast en andere verhalen'' en ''De race en andere verhalen'', geïllustreerd door zijn vrouw.

{{appendix|bron|}}