Brusselsestraat (Maastricht): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
afbeeldingen vervangen/toegevoegd; redactie |
|||
Regel 1:
{{Infobox straat
| straatnaam = Brusselsestraat
| afbeelding =
| onderschrift= Beelden van de Brusselsestraat: omgeving [[Beyart]] · detail Beyartpoort met [[Maria (moeder van Jezus)|Mariabeeld]] · gevelsteen [[Paus Urbanus I|Sint-Urbanus]] (nr. 17) · gezicht naar het westen · nabij de [[Kommel (Maastricht)|Kommel]] · poortje [[DD Stadsschutterij Maastricht]]
| locatie = [[Maastricht]]
| stadsdeel =
Regel 20:
| opvallend =
| overig =
| portaal = Maastricht
}}
Regel 29 ⟶ 27:
De Brusselsestraat, de daarop aansluitende Brusselseweg en de [[Brusselsepoort (Maastricht, buurt)|buurt Brusselsepoort]] zijn allemaal genoemd naar de stad [[Brussel (stad)|Brussel]], de hoofdstad van het [[hertogdom Brabant]], waartoe ook Maastricht (deels) behoorde. De Brusselsestraat leidde via de middeleeuwse [[Brusselsepoort (Maastricht, poort)|Brusselsepoort]] naar de grote handelsweg in de richting van [[Graafschap Vlaanderen|Vlaanderen]], via Brussel.<ref>Panhuysen/Dingemans/Minis/Sprenger (2013), p. 43: 'Brusselsestraat'.</ref>
De straat ligt in het westelijk deel van het [[Maastricht-Centrum|Maastrichtse stadscentrum]] en vormt daar de grens tussen de buurten [[Statenkwartier (Maastricht)|Statenkwartier]] en [[Kommelkwartier]].<ref group=noot>De straat zelf behoort in zijn geheel bij het Statenkwartier; de aangrenzende percelen worden tot de genoemde buurten gerekend. Panhuysen/Dingemans/Minis/Sprenger (2013), p. 48.</ref> De straat loopt min of meer van oost naar west tussen de [[Grote Gracht (Maastricht)|Grote Gracht]] en het [[Koningin Emmaplein (Maastricht)|Koningin Emmaplein]]. Aan de oostzijde ligt het beginpunt bij de splitsing van de Oude Tweebergenpoort en de Grote Gracht. Het Koningin Emmaplein aan de westzijde is een druk verkeersplein, waar de Brusselsestraat, de [[Hertogsingel]], de Sint Annalaan en de [[Statensingel (Maastricht)|Statensingel]] bijeen komen. De Brusselsestraat heeft zeven zijstraten: aan de zuidzijde de [[Kommel (Maastricht)|Kommel]], de Kruisherengang, het [[Herdenkingsplein]], de Jekerstraat en de Sint Nicolaasstraat, en aan de noordzijde de Cellebroedersstraat, de Zakstraat en de Herbenusstraat. De Cellebroedersstraat is niet toegankelijk voor het gemotoriseerd verkeer. De weg die vanaf de Brusselsestraat naar het Beyartterrein leidt is geen openbare weg.
De Brusselsestraat is vanouds een van de hoofdstraten in het centrum van Maastricht en vervult ook nu nog een belangrijke [[Wegverkeer|verkeersfunctie]]. In het smallere deel is eenrichtingverkeer ingesteld in de richting van het Koningin Emmaplein (geldt niet voor fietsers). Aan de zuidzijde is een [[Fietsstrook#Fietssuggestiestrook in Nederland|fietssuggestiestrook]] aangebracht. Tussen de Jekerstraat en de Hertogsingel wordt de straat geleidelijk breder en is verkeer in beide richtingen toegestaan. Hier en daar is (betaald) [[parkeren]] op een gedeelte van de stoep mogelijk; in de bredere delen zijn parkeervakken voor dwars- of schuinparkeren ingericht, afgewisseld met bomen.
Regel 38 ⟶ 36:
=== Middeleeuwen ===
De Brusselsestraat werd in de middeleeuwen Tweebergen(straat) genoemd ([[Latijn]]: ''Duobus Montibus''). De straat vormde de kern van de heerlijkheid [[Tweebergen]], het gebied buiten de [[Tweebergenpoort]] aan weerszijden van de oude Romeinse [[Heerweg (Romeinse Rijk)|heerweg]].<ref name="UE102">Ubachs/Evers (2005), p. 102: 'Brusselsestraat'.</ref> In de gecompliceerde staatkundige verhoudingen van het [[Tweeherigheid van Maastricht|tweeherige Maastricht]] was Tweebergen een van de [[elf banken van Sint-Servaas]], aanvankelijk behorend tot het bezit van het [[Sint-Servaaskapittel]]. Het bestuurscentrum van de heerlijkheid was de Hof van Tweebergen (genoemd in 1070), die ergens halverwege de straat lag. Vanaf 1232 werd dit gebied, dat toen nog buiten de ommuurde stad lag, rechtstreeks door de [[Lijst van proosten van het Sint-Servaaskapittel te Maastricht|proosten van Sint-Servaas]] bestuurd, zonder tussenkomst van het kapittel.▼
[[Bestand:Maastricht, Lindenkruis- en Brusselsepoort (cropped).jpg|thumb|Brusselsestraat tussen [[Tweebergenpoort|Oude]] (rechts) en [[Brusselsepoort (Maastricht, poort)|Nieuwe Tweebergenpoort]] (links). Kaartdetail [[Atlas van Loon]], 1649]]
[[Bestand:20171017 Maquette van Maastricht (kopie), Brusselsestraat (cropped).jpg|thumb|[[Cellebroederskapel (Maastricht)|Cellebroedersklooster]] (linksonder) en [[Beyart]] (linksboven) op de [[Maquettes van Maastricht|maquette van Maastricht]] (1752). Rechts de [[Kruisherenkerk (Maastricht)|Kruisherenkerk]]]]
[[Bestand:Omgeving Brusselsepoort, zuidzijde bastion Brusselsepoort, detail kopie Maquette van Maastricht, collectie Centre Céramique.JPG|thumb|
▲De Brusselsestraat werd in de middeleeuwen Tweebergen(straat) genoemd ([[Latijn]]: ''Duobus Montibus''). De straat vormde de kern van de heerlijkheid [[Tweebergen]], het gebied buiten de [[Tweebergenpoort]] aan weerszijden van de oude Romeinse [[Heerweg (Romeinse Rijk)|heerweg]].<ref name="UE102">Ubachs/Evers (2005), p. 102: 'Brusselsestraat'.</ref> In de gecompliceerde staatkundige verhoudingen van het [[Tweeherigheid van Maastricht|tweeherige Maastricht]] was Tweebergen een van de [[elf banken van Sint-Servaas]], aanvankelijk behorend tot het bezit van het [[Sint-Servaaskapittel]]. Het bestuurscentrum van de heerlijkheid was de Hof van Tweebergen (genoemd in 1070), die ergens halverwege de straat lag. Vanaf 1232 werd dit gebied, dat toen nog buiten de ommuurde stad lag, rechtstreeks door de [[Lijst van proosten van het Sint-Servaaskapittel te Maastricht|proosten van Sint-Servaas]] bestuurd, zonder tussenkomst van het kapittel.
Vanaf circa 1300 werd het gebied, waar zich al enkele huizen en boerderijen bevonden, door de bouw van de [[Vestingwerken van Maastricht#Tweede stadsomwalling|tweede middeleeuwse stadsmuur]] bij de ommuurde stad gevoegd. De Brusselsestraat werd nu een stadsstraat, gelegen tussen de Oude en Nieuwe Tweebergenpoort. Die laatste werd in 1427 herbouwd en kreeg later de naam [[Brusselsepoort (Maastricht, poort)|Brusselsepoort]].<ref>Schaepkens van Riemst (1907), pp. 103-104.</ref> De oude poort behield tot de 17e eeuw een secundaire functie bij de verdediging van de stad. De poort deed tevens diens als leube ([[gildehuis|gildekamer]]) van het [[Gilde (beroepsgroep)|ambacht]] der leemplakkers ([[stukadoor]]s).<ref>Schaepkens van Riemst (1907), pp. 225-228.</ref>
Regel 49 ⟶ 48:
=== Ancien régime ===
▲[[Bestand:Omgeving Brusselsepoort, zuidzijde bastion Brusselsepoort, detail kopie Maquette van Maastricht, collectie Centre Céramique.JPG|thumb|left|Brusselsbastion met ingekapselde stadspoort (Maquette van Maastricht)]]
Vanaf de 16e eeuw werd de vesting steeds verder uitgebouwd, aanvankelijk met [[Rondeel (vesting)|rondelen]] of bolwerken bij de stadsmuur, later met [[buitenwerk]]en. Ook bij de Brusselsepoort was dat het geval, waarbij de veldzijde van de poort in 1686 door de bouw van het gelijknamige [[bastion]] grotendeels aan het oog onttrokken werd en de poortdoorgang aanzienlijk werd verlengd.Vanwege dat laatste stonden er regelmatig files voor de poort en werd deze later dan de andere poorten gesloten.<ref>Morreau (1979), p. 90.</ref>
Regel 64 ⟶ 62:
De [[zoutziederij|zoutraffinaderij]] achter het pand Brusselsestraat 87 heeft mogelijk twee eeuwen of langer gefunctioneerd. In 1797 kochten Jan Cazeau en diens schoonzoon Maximiliaan den Appel de bestaande zoutziederij. In 1825 erfde Sophia Cazeau, die getrouwd was met Willem Jacob Strengnart, het bedrijf. In deze periode was Hubert Seidlitz bedrijfsleider. In 1871 kocht de brouwerszoon Joseph Marres de fabriek. Onder zijn leiding en die van zijn zonen breidde de raffinaderij verder uit tot zes [[zoutpan]]nen. In 1957 werd de productie stopgezet, waardoor 89 werknemers hun baan verloren.<ref name="marres">[https://web.archive.org/web/20181217234205/http://www.marres.nl/zoutziederij.htm 'Zoutziederij Jos Marres 1870-1957 Brusselsestraat'] op website ''marres.nl''.</ref> Begin jaren 1990 werd het terrein herontwikkeld naar plannen van de stedenbouwkundige Rein Geurtsen (met o.a. woningen ontworpen door [[Erick van Egeraat]]) en kreeg daarna de naam [[Herdenkingsplein]].<ref>Bisscheroux/Minis/Van den Berg/Humblé (1997), p. 29.</ref>
[[Bestand:Maastricht, Beyart07.jpg|thumb|De 'nieuwe Beyart' in aanbouw, ca. 1895]]▼
[[Bestand:NIMH - 2011 - 0326 - Aerial photograph of Beyart Monastery, Maastricht, The Netherlands - 1937 (detail).jpg|thumb|Het Beyartklooster in 1937. Linksboven de Sint-Aloysiusschool en de Cellebroederskapel]]▼
In 1859 liet de gemeente in het brede deel van de Brusselsestraat, tegenover de Jekerstraat, een [[bluswater]]reservoir aanleggen.<ref name="UE102" /> Kort na de opheffing van de vesting Maastricht in 1867, werden de Brusselsepoort, het wachthuis, de stadsmuur en de buitenwerken in dit gebied gesloopt. Hierdoor kon de Brusselsestraat met enkele tientallen meters worden verlengd; de abrupte overgang naar het nieuwe, bredere deel is nog steeds goed zichtbaar. Waar het Brusselsbastion had gelegen werd in 1903 het [[Koningin Emmaplein (Maastricht)|Koningin Emmaplein]] aangelegd, een groot verkeersknooppunt. Vanaf 1894 vertrok vanaf dit punt de [[Stoomtram in Nederland|stoomtram]] naar [[Glaaien]] (Glons), vanaf 1898 ook naar [[Maaseik]] en vanaf 1909 naar [[Tongeren (stad)|Tongeren]].<ref>Ubachs/Evers (2005), p. 288: 'Koningin Emmaplein'; p. 534: 'tram'.</ref> Een plan om de Brusselsestraat via het te verbreden Cellebroedersstraatje te verbinden met de [[Statensingel (Maastricht)|Statensingel]], is nooit uitgevoerd. Alleen de verlenging van de Zakstraat in 1881 is daarvan mogelijk een uitvloeisel.<ref>Martin (2000), p. 192.</ref> De laatste restanten van de Oude Tweebergenpoort werden in 1926 en 1934 gesloopt, nadat de poort al in 1734 voor een deel was afgebroken.
▲[[Bestand:Maastricht, Beyart07.jpg|thumb|De 'nieuwe Beyart' in aanbouw, ca. 1895]]
Het Beyartterrein werd in 1894 verkocht aan de [[Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria]], die er een nieuw, groot klooster bouwden (na sloop van de zwaar beschadigde restanten van het oude klooster, op een muurdeel na). De broeders speelden een grote rol in het katholiek onderwijs in Maastricht en heel Nederland. Vanaf de jaren 1960 nam het aantal kloosterlingen sterk af. Rond 1980 werd de neogotische kloosterkapel afgebroken om plaats te maken voor bejaardenflats en een verpleegkliniek, bedoeld voor de eigen broeders en andere congregaties, later ook voor [[Leek (christendom)|leken]].
Regel 85 ⟶ 84:
=== Religieus en institutioneel erfgoed ===
[[Bestand:BrusselsestraatBeyart5.jpg|thumb|Gezicht op het Beyartcomplex vanaf de Brusselsestraat]]
▲[[Bestand:NIMH - 2011 - 0326 - Aerial photograph of Beyart Monastery, Maastricht, The Netherlands - 1937 (detail).jpg|thumb|Het Beyartklooster in 1937. Linksboven de Sint-Aloysiusschool en de Cellebroederskapel]]
Een inrijpoort in het pand Brusselsestraat 58 geeft toegang tot de Cellebroedersstraat, waaraan enkele restanten van het [[Cellebroedersklooster (Maastricht)|Cellebroedersklooster]] liggen. De Cellebroederskapel uit 1512 is een eenvoudige, laatgotische [[zaalkerk]] van [[Limburgse mergel]] met een vijfzijdige [[koorsluiting]] en een westelijke [[topgevel]]. Tegen de noordzijde van de kapel is een deel van de [[kloostergang]] bewaard gebleven, met een [[Overstek|uitkragend]] gedeelte van [[Vakwerk (wandconstructie)|vakwerk]]. Bij de restauratie in 1963-66 is de barokke [[dakruiter]] uit 1705 gereconstrueerd. In het interieur valt vooral het beschilderde gotische [[netgewelf]] op, dat ondersteund wordt door [[gewelfrib]]ben met gebeeldhouwde [[Console (bouwkunde)|consoles]].<ref>Van de Boogard/Minis (2001), p. 64: 'Cellebroederskapel'.</ref>
Een andere poort (op nr. 38) vormt de toegang tot het [[Beyart]]klooster. Van het middeleeuwse klooster resteert slechts de [[Beyart#Ruïne kloosterkerk oude Beyart|ruïne van de kloosterkerk]], een eenbeukige [[Dubbelkapel (architectuur)|dubbelkapel]] van mergel in laat[[Gotiek (bouwkunst)|gotische]] stijl.<ref>Boogard/Minis (2001), p. 64.</ref> De 'nieuwe Beyart' is een
Een derde poort (op nr. 46) geeft toegang tot de Sint-Aloysiusschool van de Broeders van de Beyart. Het schoolgebouw in [[Eclecticisme (architectuur)|eclectische stijl]] kwam in 1907 tot stand naar een ontwerp van architect Joseph Hollman. Het bestaat uit twee bouwdelen, waarvan het grootste drie [[topgevel]]s heeft in neorenaissancestijl met [[smeedijzer]]en ornamenten. Het kleinere bouwdeel heeft één topgevel met een beeld van de [[Lodewijk IX van Frankrijk|Heilige Lodewijk van Frankrijk]] onder een neogotisch [[baldakijn]].<ref>{{Link rijksmonument|id=506665}}</ref>
Regel 97 ⟶ 96:
Bestand:Maastricht - rijksmonument 506708 - Brusselsestraat 38 - St. Lydwinahuis 20110423.jpg|Lidwynahuis
Bestand:Maastricht, Brusselsestraat, Aloysiusschool.jpg|Poort Sint-Aloysiusschool
</gallery>
Regel 114 ⟶ 112:
=== Overige monumenten ===
Onder de tientallen historische huizen in de straat bevinden zich goed bewaarde 17e-, 18e- en 19e-eeuwse herenhuizen met gevels in vereenvoudigde [[Lodewijk XV-stijl|Lodewijk XV-]] of [[Lodewijk XVI-stijl]]. Veel panden hebben moderne [[Pui (bouwkunde)|
<gallery widths="150" heights="150">
Bestand:2017 Maastricht, Brusselsestraat-Kommel.jpg|Nr. 35 en lager▼
Bestand:Maastricht - rijksmonument 26915 - Brusselsestraat 121 20100717.jpg|Nr. 121▼
Bestand:Rijksmonument 26920.JPG|Nr. 127▼
Bestand:Maastricht - Brusselsestraat 9 GM-1244 20190420.jpg|Nr. 9
▲Bestand:Maastricht - rijksmonument 26915 - Brusselsestraat 121 20100717.jpg|Nr. 121
▲Bestand:
</gallery>
|