Raoul van Zuylen van Nyevelt: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
==Familie ==
Raoul was de enige zoon van baron Georges van Zuylen van Nyevelt ([[Brugge]], 1858 - [[Dilbeek]], 1891) en van Alice Moeremans d'Emaus (Dilbeek, 1860 - [[Oostkamp]], 1933). Een van zijn ooms was [[Albert van Zuylen van Nyevelt]], rijksarchivaris en historicus in Brugge. Hij was een achterkleinzoon van baron [[Jean-Jacques van Zuylen van Nyevelt|Jean-Jacques van Zuylen van Nyevelt van de Haar]] (1752-1846), die onder het Franse keizerrijk en onder het [[Verenigd koninkrijk der Nederlanden]] burgemeester van Brugge was, en die met zijn tweede echtgenote, zijn nicht Julienne van Zuylen van Nyevelt (1794-1866) tussen 1818 en 1835 dertien kinderen
Hij trouwde in 1908 met burggravin Marguerite de [[Spoelberch]] ([[Elsene]], 1886 - Veldegem 1955), dochter van burggraaf Alfred de Spoelberch en van jonkvrouw Zoé de Kerchove de Denterghem. Het gezin bleef kinderloos.
Regel 12:
Behalve enkele beheerderschappen, leefde Raoul grotendeels zonder de noodzaak een beroep uit te oefenen.
De kleine gemeente was tot stand gekomen door samenvoeging van het vroegere gehucht Veldegem van de gemeente [[Zedelgem]] (768 ha), met kleinere delen van de gemeenten [[Aartrijke]] (43 ha), Ruddervoorde (127 ha) en [[Torhout]] (152 ha). De totale oppervlakte bedroeg 1090 ha en de gemeente telde bij de oprichting 2467 inwoners, voor het grootste deel afkomstig uit Zedelgem. Vanaf de stichting van de gemeente en de eerste samenstelling van de gemeenteraad in 1920 (die er kwam door het indienen van een enkele lijst en dus zonder verkiezingen), maakte van Zuylen er als raadslid deel van uit. Van 1932 tot 1938 werd hij burgemeester. Er ontstond toen wel enige politieke spanning en voor de verkiezingen van 1938 werd, naast de lijst 'Gemeentebelangen' een 'Lijst Jonkheere' ingediend. Die lijst had succes en kreeg 52 procent van de stemmen, zodat de lijst van burgemeester Van Zuylen met 42 procent en vier zetels naar de oppositie werd verwezen. De lijst Jonckheere behaalde, met vijf zetels, de meerderheid en vanaf 1939 werd Henri Vandaele, vekozen op die lijst, burgemeester. Van Zuylen bleef gemeenteraadslid als lid van de oppositie.
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was Van Zuylen politiek niet actief. De gemeente werd toen bestuurd door burgemeester Vandaele en één of twee schepenen. Hoewel de gemeente in september 1944 werd bevrijd en de gemeenteraad vanaf 20 oktober weer regelmatig werd bijeengeroepen, kwam van Zuylen pas op de zitting van 13 april 1945 voor het eerst weer opdagen.
Op 15 juni 1945 schorste de minister van Binnenlandse Zaken voor zes maanden Henri Vandaele die tijdens de oorlog burgemeester was gebleven. Hij bleef als raadslid zetelen en weldra opnieuw als burgemeester. Hij voerde bij de verkiezingen van 1946 een eigen lijst aan, maar werd niet meer verkozen en verdween derhalve uit de gemeentepolitiek. Oorlogsschepen Jozef Janssens werd nog in 1946 geschorst en kwam slechts een legislatuur later weer terug in de gemeenteraad, verkozen op de lijst van burgemeester Van Zuylen.
In augustus 1945 werd August Keirsebilck dienstdoende burgemeester en baron van Zuylen dienstdoende schepen. In de zitting van 4 december 1945 besliste de gemeenteraad, op voorstel van Keirsebilck en Van Zuylen dat aan de raadsleden met 25 jaar dienst (oorlogsjaren inbgrepen) een straatnaam werd gewijd. De ''Gravier van ’t Klooster'' werd de ''Van Zuylenlaan''.
Bij de gemeenteverkiezingen van 24 november 1946 werd de lijst ''Gemeentebelangen'' de winnaar,
Op zondag 22 juni 1947 werd van Zuylen plechtig ingehuldigd. In de namiddag trok een huldestoet door de gemeente, waar een dertigtal praalwagens en een twintigtal gekostumerde groepen aan deelnamen. Alles wat de gemeente telde aan ruiters, schoolkinderen en muziekkorpsen stapte mee op. ’s Avonds werden muziekconcerten gehouden en werd het feest afgesloten met een vuurwerk dat door de burgemeester als dank aan de bevolking werd aangeboden.
Regel 25:
Van Zuylen liet vanaf 1952 op het nieuw aangelegde Marktplein, een gemeentehuis bouwen naar een ontwerp van de Brugse architect Jos Priem. Het werd een indrukwekkend gebouw, geïnspireerd door plaatselijke voorbeelden, in historiserende 'Brugse' stijl, dat zelfs in een grotere gemeente of stad niet zou hebben misstaan. Het was afgewerkt in 1957. Hij spande zich ook in voor de verbetering van de elektriciteitsvoorziening en van het wegennet.
Bij de verkiezingen van 1952 had Van Zuylen alleen de 'Lijst Jonckheere' als tegenstrever. Hij haalde het met 75 procent van de stemmen. In 1958 behield de lijst aangevoerd door Van Zuylen haar meerderheid, maar ditmaal waren er vier lijsten en werd zijn meerderheid gereduceerd tot zes zetels op elf. Het plaatselijk ACW trad met een eigen lijst aan onder de naam ''Kristelijke sociale organisaties''. Ze werd aangevoerd door het van de burgemeesterslijst afgevoerde raadslid Devlieghere. In die jaren liet Van Zuylen een sportterrein aankopen en een nieuw kerkhof aanleggen. Gedurende korte of zelfs een paar langere perioden was hij wegens ziekte afwezig.
Na zijn overlijden werd hij in 1963 opgevolgd door zijn schepenen Jozef Janssens (1963-1969) en Henri Beselaere (1969-1971), die bij de verkiezingen van 1964 de meerderheid behielden. Bij de gemeenteverkiezingen van 1970 behaalde de lijst 'Vernieuwing', met 37 procent, voldoende zetels om in een coalitie te treden met de ACW-lijst en de 'Gemeentebelangen' naar de oppositie te verwijzen. De lijsttrekker van de lijst 'Vernieuwing', Roger Vandierendonck werd burgemeester, meteen de laatste van de zelfstandige gemeente Veldegem.
== Literatuur ==
| |||