Versie van 21 nov 2020 17:25 bewerken Wimmie07 (overleg \| bijdragen) 2 bewerkingen Ik heb de pagina uitgebreid met meer informatie Labels: Misbruikfilter: Interwiki Visuele tekstverwerker ← Oudere bewerking		Versie van 21 nov 2020 17:30 bewerken ongedaan maken Encycloon (overleg \| bijdragen) moderatoren 98.889 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 1: [[Bestand:Leon_Boellmann.jpg\|thumb\|100px\|Léon Boëllmann]] '''Léon Boëllmann''' ([[Ensisheim]] (Elzas), [[25 september]] [[1862]] - [[Parijs]], [[11 oktober]] [[1897]]) was een [[Frankrijk\|Frans]] [[componist]] en [[organist]]. Hij behoorde tot de [[Frans-Romantische Orgelschool]]. Zijn best bekende werk is de [[Suite gothique]] (1895), wat een erg bekend werk is, vooral het laatste stuk, de [[Toccata]]. == Leven == Boëllmann werd geboren in [[Ensisheim]], [[Haut-Rhin]], [[Elzas-Lotharingen]], zoon van een apotheker. In 1871, toen hij negen jaar oud was, begon hij met studeren aan de École de Musique Classique et Religieuse (L'École [[Niedermeyer]]) te [[Parijs]], samen met de directeur [[Gustave Lefèvre]], and with [[Eugène Gigout]]. Boëllmann won daar de eerste plekken met [[Piano (instrument)\|piano]], [[orgel]], [[Contrapunt\|contrapunct]], [[Fuga\|fuga's]], harmonisatie en [[Compositie (muziek)\|composities]].<ref>Felix Aprahamian, "Boëllmann, Léon", in ''New Grove Dictionary of Music and Musicians'', vol. 2, p. 841</ref> Nadat hij geslaagd was in 1881, werd Boëllmann gehuurd als ''"organiste de choeur"'' van de [[Église Saint-Vincent-de-Paul\|St Vincent-de-Paul]]<ref>The organ was built by one of the most noted makers of the nineteenth century, Aristide Cavaillé-Coll.</ref> in de [[10e arrondissement (Parijs)\|10th arrondissement van Parijs]]. Zes jaar later werd hij benoemt tot cantor en ''"organiste titulaire"''. Deze posities behield hij tot zijn vroege dood, die waarschijnlijk werd veroorzaakt door [[tuberculose]]. In 1885, trouwde Boëllmann ~~trouwde~~met Louise, de dochter van Gustave Lefèvre en de nicht van Eugène Gigout, waarbij het koppel in huis trok (aldaar Gigout geen kinderen had, adopteerde hij Boëllmann). Boëllmann gaf daarna in de school van Gigout les in orgelspel en improvisatie. Omdat Boëllmann werd gezien als een van de favoriete leerlingen van Gigout, kwam hij in de beste kringen van de Franse muziekwereld. Omdat hij een fijne personaliteit had, maakte hij veel vrienden met artiesten en kon hij concerten geven in Parijs en andere provincies.<ref name=":0">Havard de la Montagne.</ref> Boëllmann werd bekend als "Een toegewijde leraar, scherpe criticus, getalenteerde componist en succesvolle artiest ... die aangename klanken uit weerspannige instrumenten haalde". Boëllmann schreef ook kritiek voor ''L'Art musical'' onder het pseudoniem "le Révérend Père Léon" en "un Garçon van de [[Salle Pleyel]]".<ref>Aprahamian</ref> Boëllmann stierf in 1897, ~~slechts~~op 35-jarige ~~jaar oud~~leeftijd. Na de dood van zijn vrouw een jaar later, zorgde Gigout voor hun 3drie wezen, ~~waarvan~~van ~~een,~~wie [[Marie-Louise Boëllmann-Gigout]] (1891-1977), een bekend orgel -lerares werd.<ref>Denis Havard de la Montagne, "Léon Boëllmann", Musimem.com; Aprahamian.</ref> == Werken == Gedurende de zestien jaar van zijn professionele leven, composeerde Boëllmann ongeveer 160 stukken in allerlei genres. Getrouw aan de stijl van [[César Franck\|Franck]] en een bewonderaar van [[Camille Saint-Saëns\|Saint-Saëns]], vertonen de stukken van Boëllmann een [[post-romantische]] esthetiek van rond de eeuwwisseling waar, helemaal in de orgelstukken, een opmerkelijke helderheid van klank weergalmt.<ref name=":0" /> Zijn best bekende stuk is de [[Suite gothique]] (1895), nu een erg bekend werk,. alDie bekendheid geldt helemaal voor het laatste stuk, de [[Toccata]], een stuk "van gemiddelde moeilijkheid maar een briljant effect", met een dramatisch thema in minor en een ritmische nadruk die het zelfs in Boëllmanns tijd erg populair maakte.<ref>Aprahamian; Havard de la Montagne.</ref> Boëllmann schreef ook [[Motet\|motetten]], pianowerken, een symphonie,<ref>''Publisher's Catalog, including Boëllmann Symphony'' (PDF). Paris: Durand-Salabert-Eschig. p. 38. Archived from the original(PDF) on 2008-10-31. Retrieved 2008-08-24.</ref> werken voor cello, orkest en orgel zowel als een cello sonate (toegewijd aan [[Jules Delsart]]), en andere kamerwerken.<ref>Aprahamian; "Incomplete List of Boëllmann's Works" IMSLP. Retrieved 2008-08-24</ref> == Bronnen == *{{Bronvermelding anderstalige Wikipedia\|taal=en\|titel=Léon Boëllmann\|oldid=975537674}} <references />

Léon Boëllmann: verschil tussen versies