Versie van 2 jun 2020 11:58 bewerken Piero (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 62.518 bewerkingen k →‎BSA B40 Sportsman (USA 1961) / BSA B40 Star USA (USA 1962-1963) / BSA B40 Super Star (USA 1964-1967) ← Oudere bewerking		Versie van 12 nov 2020 23:42 bewerken ongedaan maken Piero (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 62.518 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 37: Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] had BSA het druk met de productie van 125.000 [[BSA M20-serie#BSA K-M20 en W-M20 (WD M20)\|BSA W-M20]]'s voor het Britse leger, maar in 1945 had het de productie van haar 350cc-modellen weer opgepakt met de introductie van de [[BSA B31-serie#BSA B31 en B32 Competion\|BSA B31]]. Voor dit model was het merk schatplichtig aan constructeur [[Val Page]], die in 1938 de basis had gelegd met machines als de [[BSA Empire Star-serie#B24 Empire Star\|B24 Empire Star]]. De belangrijkste veranderingen die Page, die in 1939 was vertrokken naar [[Ariel (motorfiets)\|Ariel]], aanbracht was de verhuizing van de [[magdyno]] van de voorkant naar de achterkant van de [[cilinder (motor)\|cilinder]], de tunnel waar de [[stoterstang]]en in werden "verborgen" en het typische vleugelvormige distributiecarter met [[tandwiel]]trein voor de aandrijving van de magdyno. De B31-serie werd een groot succes en bracht uiteindelijk ook de 350cc-[[BSA Gold Star-serie\|Gold Stars]] voort. De B31 ging in 1959 uit productie. Dat betekende dat BSA in 1960 slechts één 350cc-model had, de zeer sportieve [[BSA Gold Star-serie#BSA DB32GS Gold Star (1956-1957 en 1959-1962) en DB34GS Gold Star (1956)\|DB32GS Gold Star]] die een beperkt aantal klanten aantrok. ===Concurrentie=== Tot die tijd hadden de Britse merken alleen naar elkaar gekeken. Concurrentie van buiten was er nauwelijks. In de 350cc-klasse ging het om de [[Triumph ~~3 TA~~3TA]] (18,5 pk), het [[Norton Model 50]] (18 pk), de [[Matchless Model G3-serie#Matchless G3/LS en AJS Model 16MS\|Matchless G3/LS]] en het identieke [[AJS Model 16-serie#Model 16MS 1949-1966\|AJS Model 16 MS]] (beiden 18 pk). Sinds 1959 was dat anders geworden. [[Honda (motorfiets)\|Honda]] bracht de [[Honda Dream-serie#C 76 Dream\|C 76 Dream]] uit, die uit slechts 305 cc 23 pk leverde, maar die wel de voor Europeanen onhandige [[repeteerversnellingsbak]] had. De [[Honda Dream-serie#CB 77 Super Sport (CB 77 Super Hawk)\|CB 77 Super Sport]] met [[sequentiële versnellingsbak]] uit 1960 leverde zelfs 28 pk. Daar kon alleen de DB32GS Gold Star aan tippen. Die leverde 30 pk, maar was duur, niet zo betrouwbaar, zeer oncomfortabel en bij lage snelheden nauwelijks te berijden. De laatste versie van de B31 leverde slechts 17 pk. ===12 juni 1961=== Op 12 juni 1961 maakte [[Honda (motorfiets)\|Honda]] grote indruk op het Britse publiek. Het merk startte tijdens de [[Isle of Man TT 1961\|TT van Man]] in twee klassen. In de [[Isle of Man TT 1961#Lightweight 125 cc TT\|Lightweight 125 cc TT]] waren de eerste vijf plaatsen voor Honda, met [[Mike Hailwood]], [[Luigi Taveri]], [[Tom Phillis]], [[Jim Redman]] en [[Sadao Shimazaki]]. In de [[Isle of Man TT 1961#Lightweight 250 cc TT\|Lightweight 250 cc TT]] ging het precies zo met Hailwood, Phillis, Redman, [[Kunimitsu Takahashi]] en [[Naomi Taniguchi]]. Voor de samenwerkende merken Triumph en BSA waren raceresultaten van geen belang, maar voor veel van hun klanten wel.

BSA B40-serie: verschil tussen versies