Het '''gerechtelijk tweegevecht''' (Latijn: ''duellum'') valt in de middeleeuwse rechtspraak onder het [[godsoordeel]]. De twee tegenpartijen (duellum) of hun plaatsvervangers gaan een tweegevecht aan met behulp van een zwaard, een stok of een ander gekozen wapen. Het gerechtelijk tweegevecht heeft als doel om de schuldige vast te stellen en dient niet als straf. De verliezer is de schuldige en zal vervolgens berecht worden.
InVooral in de vroege middeleeuwen werd het tweegevecht toegepast als rechtsmiddel,bewijsmiddel. maarDoor laterde evolueerdeopkomende dithandel totraakte eenhet heiligegeleidelijk tweestrijdin tussenonbruik. tweeStedelingen kemphanenwerden omsoms teexpliciet bepalendoor wiekeuren de gunstvrijgesteld van deduelplicht, goden hadbv. in [[Ieper]] (1116), [[Sint-Omaars]] (1128) en [[Luik (stad)|Luik]] (1208).
