Herman I van Henneberg: verschil tussen versies

Door op eigen kracht naam te maken en handig politiek manouvreren, wist Herman van Henneberg zijn aanzien te vergroten. Ondanks dat hij zelf een kandidaat was, steunde Herman in 1246 zijn neef Hendrik Raspe IV als tegenkoning tegen de [[koning van Duitsland]], [[Koenraad IV (rooms-koning)|Koenraad IV van Hohenstaufen]].<ref name="Mötsch" /> Na diens overlijden werd Herman wederom gezien als potentiële opvolger, ware het niet dat graaf [[Willem II van Holland]] om politieke redenen door [[paus Innocentius IV]] naar voren werd geschoven.<ref name="Groffen">Dimphéna Groffen: [http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/DVN/lemmata/data/Henneberg,%20Margaretha%20van Holland, Margaretha van (1234-1276)], in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland, Huygens KNAW, 27-03-2019</ref> Uit de nalatenschap van Hendrik Raspe viel aan Herman nog wel ten deel de heerlijkheid [[Henneberg-Schmalkalden|Schmalkalden]].<ref name="Schwennicke NR16-146">Detlev Schwennicke: Europäische Stammtafeln, nieuwe reeks, deel 16, Tafel 146, Uitgeverij Vittorio Klostermann, Frankfurt am Mainz 1995, ISBN 3465027418</ref> Toen door het overlijden van hertog [[Otto II van Meranië]] het Huis Andechs uitstierf, volgde er een verdeling van diens bezittingen onder de vele verwanten. Herman trad in dienst bij een van de erfgenamen, Hendrik I van Bilversheim, bisschop van Bamberg, om diens belangen in deze zaak te verdedigen. Via hem wist hij uit de nalatenschap van het Huis Andechs de heerlijkheid [[Coburg (stad)|Coburg]] te verwerven.<ref name="Mötsch">Johannes Mötsch: [https://books.google.nl/books?id=wCKFDAAAQBAJ Große und kleine Dynastien? Die Wettiner/Ernestiner und die Grafen von Henneberg-Schleusingen], in: Volume 50 van Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Thüringen, pagina's 55-73, ISSN 0944-4149, Uitgeverij Böhlau Verlag Köln Weimar 2016, ISBN 3412504025</ref><ref name="Schwennicke NR16-146" /> Met de verwerving in 1265 van Coburg in aanvulling op Schmalkalden werd de feitelijke grondslag gelegd voor het graafschap Henneberg-Coburg.<ref>Dr. Stefan Nöth: [https://fis.uni-bamberg.de/handle/uniba/16534 Zur Einführung: Coburg 1056], in: ''Coburg 1056–2006. Ein Streifzug durch 950 Jahre Geschichte von Stadt und Land'', Uitgeverij Wi•Komm, Stegaurach 2006, ISBN 9783866520820</ref>

 

 

Toen het er in 1276 op leek dat graaf [[Floris V van Holland]] geen wettelijke mannelijke nakomelingen zou krijgen, aangezien liefst zes van zijn zonen jong waren gestorven, wees Rooms-koning [[Rudolf I (rooms-koning)|Rudolf I van Habsburg]] twee van diens verwanten aan als opvolgers in [[Graafschap Holland|Holland]] en [[Graafschap Zeeland|Zeeland]]: [[Jan II van Avesnes]] (zoon van [[Aleid van Holland]]) en Herman van Henneberg vanwege diens huwelijk met de dochter van Floris IV. Herman liet zich echter in 1281 het opvolgingsrecht afkopen door de graaf van Avesnes. Op 18 december 1290 overleed Herman van Henneberg in Aschach, waarna hij werd bijgezet in klooster Frauenroth bij [[Burkardroth]].<ref name="Schwennicke NR16-146" /> Opvolger van Floris V werd diens pas in 1284 geboren zoon [[Jan I van Holland]]. Die zou echter slechts enkele jaren regeren voordat hij in 1299 overleed, waarna Jan II van Avenes alsnog de scepter zou zwaaien over de twee graafschappen.<ref>Roel Zijlmans: [https://pure.uvt.nl/ws/portalfiles/portal/13312519/Zijlmans_Troebele_16_09_2016.pdf (PDF) Troebele betrekkingen (...)], pagina's 187, 189, Uitgeverij Verloren 2017, ISBN 9087046375</ref>