Intendant (Frankrijk): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
De rommel van het bewerkingsconflict opgeruimd
Regel 1:
De '''intendant''' was een politieke functionaris, die veel bestuurlijke macht had binnen een provincie in [[Frankrijk]]. De intendant was de degene die bijna het gehele bestuur voerde binnen een provincie. Door de omvang van zijn werk had de intendant onder hem binnen elk kanton, deeen ''gevolmachtigde'', deze werd door hem benoemd. Ten tijde van koning [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Lodewijk XIV]] waren er 33 intendanten aangesteld.
 
De intendant kwam uit de lagere leden van de raad en was op elk moment afzetbaar. Vanwege deze lage afkomst was de intendant nooit populair onder de oude aristocratie, die met minachting op hem neerkeek. [[John Law (econoom)|John Law]] (1671-1729), Schots bankier en econoom, vertelde een markies: "ik geloofde niet wat ik zag toen ik inspecteur van financiën was. U moet weten dat dit Franse koninkrijk wordt bestuurd door dertig intendanten. Er is geen parlement, er zijn geen staten, geen gouverneurs; het zijn dertig ondergeschikte ambtenaren die aan de provincies zijn toegewezen en van wier besluiten het wel en wee van deze provincies afhangt, hun welvaart of hun schraalheid". Naast het bestuur trad de intendant ook op als [[penningmeester]], hij inde belastingen als de ''taille (belasting)|'', het ''[[hoofdgeld]]'' en de ''twintigsten'' en verdeelde de opbrengst.
De Intendant was een politieke functie, welke veel bestuurlijke macht had binnen een provincie in [[Frankrijk]]. De intendant was de degene die bijna het gehele bestuur voerde binnen een provincie. Door de omvang van zijn werk had de intendant onder hem, en door hem benoemd een beambte binnen elk kanton, de ''gevolmachtigde''. Ten tijde van koning [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Lodewijk XIV]] werden er 33 intendanten aangesteld.
De intendant kwam uit de lagere leden van de raad en was op elk moment afzetbaar. Vanwege deze lage afkomst was de intendant nooit populair onder de oude aristocratie, die met minachting op hem neerkeek. [[John Law (econoom)|John Law]] (1671-1729), Schots bankier en econoom, vertelde een markies: "ik geloofde niet wat ik zag toen ik inspecteur van financiën was. U moet weten dat dit Franse koninkrijk wordt bestuurd door dertig intendanten. Er is geen parlement, er zijn geen staten, geen gouverneurs; het zijn dertig ondergeschikte ambtenaren die aan de provincies zijn toegewezen en van wier besluiten het wel en wee van deze provincies afhangt, hun welvaart of hun schraalheid". Naast het bestuur trad de intendant ook op als [[penningmeester]], hij inde belastingen als de ''taille'', het ''[[hoofdgeld]]'' en de ''twintigsten'' en verdeelde de opbrengst.
 
De intendant kwam uit de lagere leden van de raad en was op elk moment afzetbaar. Vanwege deze lage afkomst was de intendant nooit populair onder de oude aristocratie die met minachtig op hem neer keek. [[John Law (econoom)|John Law]] (1671-1729), Een schots Bankier en econoom vertelde aan een markies "Ik geloofde niet wat ik zag toen ik inspecteur van financiën was. U moet weten dat dit Franse koninkrijk wordt bestuurd door dertig intendanten. Er is geen parlement, er zijn geen staten, geen gouverneurs; het zijn dertig ondergeschikte ambtenaren die aan de provincies zijn toegewezen en van wier besluiten het wel en wee van deze provincies afhangt, hun welvaart of hun schraalheid"Naast het bestuur trad de intendant ook op als penningmeester, hij nam belastingen als de ''taille'', het ''[[hoofdgeld]]'' en de ''twintigsten'' in en verdeelde de opbrengst.
Ook het aanstellen van de 'nieuwe' [[militie]], die door middel van [[dienstplicht]] werd gevuld, werd door de intendant geregeld. Hij bepaalde wie en hoeveel jongens per parochie naar de militie gingen. Onder de naam van de intendant zorgden zijn gevolmachtigden ook voor de afhandeling van vrijstelling. (Veel jongens probeerde te ontkomen aan de verplichte dienst door bijvoorbeeld hun vinger af te hakken.)
 
Ondanks de enorme macht die een intendant had was hij nooit bekend onder de bevolking en door de geschiedenis. Het was namelijk de adel die de koning omringde en de adel die commandeerdehet veld voerde over de maritieme [[vloot]] en het leger. Dankzij titel, fortuin en eer genoot de adel bij haar tijdgenoten meer bekendheid en aanzien.
Ook het aanstellen van de 'nieuwe' [[militie]] welke met dienstplicht werd gevuld, werd door de intendant geregeld Hij bepaalde wie en hoeveel jongens per parochie naar de militie gingen. Onder de naam van de intendant zorgden zijn gevolmachtigden ook voor de afhandeling van vrijstelling. (Veel jongens probeerde te ontkomen aan de verplichte dienst door bijvoorbeeld hun vinger af te hakken.)
 
Ondanks de enorme macht die een intendant had was hij nooit bekend onder de bevolking en door de geschiedenis. Het was namelijk de adel die de koning omringde en de adel die commandeerde over de maritieme [[vloot]] en het leger. Dankzij titel, fortuin en eer genoot de adel bij haar tijdgenoten meer bekendheid en aanzien.
 
{{Appendix|2=[[Alexis de Tocqueville]]: Het ancien regime en de revolutie (1856)}}