Renine: verschil tussen versies

Renine is een belangrijke regulator van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem ([[Bloeddrukregulatie|RAAS]]). Het juxtaglomerulaire apparaat reageert op hoog [[kalium]], laag [[natrium]] of lage bloeddruk/bloedvolume met de uitscheiding van renine. Renine zet [[angiotensinogeen]] (een in de [[lever]] gevormd [[peptide|polypeptide]], en voorstadium van angiotensine) om in actief [[angiotensine I]]. Angiotensine I wordt door [[angiotensine-converterend enzym]] (ACE) omgezet in [[angiotensine II]], dit stimuleert de afgifte van [[aldosteron]] door de [[bijnier]], en [[antidiuretisch hormoon]], of kortweg [[Antidiuretisch hormoon|ADH]] door de [[hypofyse]]. Hierdoor neemt in de nieren de terug[[resorptie]] van natrium en water toe, waardoor de bloeddruk stijgt. Ook stimuleert renine de hart[[spiercontractie|contractiliteit]] (de [[Systole (hart)|systole]]) en de [[perifere vaatweerstand]], waardoor de bloeddruk eveneens stijgt. Bij een ontregelde (verhoogde of verlaagde) bloeddruk kan in het [[klinisch chemisch laboratorium]] de hoeveelheid renine in [[bloedplasma]] gemeten worden. Het is ook mogelijk om de activiteit van renine te bepalen door de vorming van angiotensine I uit angiotensinogeen te meten.