Samuel von Brukenthal: verschil tussen versies

Samuel von Brukenthal werd op 26 juli 1721 geboren in Újegyház, het huidige [[Nocrich]], in een burgerlijke ambtenarenfamilie. Zowel zijn grootvader als zijn vader waren koninklijke rechters. Hij studeerde onder andere rechtswetenschappen, politieke wetenschappen en filosofie aan de universiteiten van [[Halle (Saale)|Halle]] en [[Leipzig]], en werd door zijn studies een voorvechter van de [[Verlichting (stroming)|Verlichting]].

 

 

Aanvankelijk bekleedde hij relatief bescheiden ambten, maar aan het begin van de jaren 1750 werd hij als gezant van de [[Saksische Natie-universiteit in Zevenburgen]], het politieke bestuursorgaan van de [[Zevenburger Saksen]], naar het hof in [[Wenen]] gestuurd, waar hij op audiëntie in de smaak viel bij [[Maria Theresia van Oostenrijk (1717-1780)|Maria Theresia]] en waarna een jarenlange en hechte vertrouwensrelatie met de keizerin ontstond. Vervolgens trad Brukenthal in Oostenrijkse staatsdienst en werd in 1762 aangesteld tot provinciekanselier van Zevenburgen en door haar man, [[Keizer Frans I Stefan|keizer Frans Stefan]], tot rijksbaron benoemd. In 1765 werd hij [[Lijst van kanseliers van Zevenburgen|voorzitter van de Zevenburgse hofkanselarij]] in Wenen. Vanaf 1774 was hij weliswaar al "gevolmachtigd commissaris en preses van de provincie [[Transsylvanië|Zevenburgen]]", pas in 1777 werd hij officieel tot gouverneur van Zevenburgen benoemd. In dat jaar haalde hij overigens [[Samuel Hahnemann]], de grondlegger van de [[homeopathie]], als zijn bibliothecaris en lijfarts uit Wenen naar Nagyszeben.