P. Smit Jr.: verschil tussen versies

Pieter Smit (1848-1913) groeide op in een familie van scheepsbouwers te Slikkerveer. Op 20-jarige leeftijd maakte hij een reis naar de [[Verenigde Staten]] om daar de scheepsbouw te bestuderen. Na zijn terugkeer was hij eerst werkzaam op de werf van zijn voogd en oom Jan Smit Fzn, om vervolgens begin 1872 de werf van zijn oom Joost Pot in Slikkerveer over te nemen. Naast de werf die ingericht werd op de bouw van ijzeren schepen startte Smit ook met ijzerbewerking (ijzeren masten, ra's en waterketels) en een machinefabriek (voor de eigen scheepsketels en stoommachines). In 1890 werd het bedrijf omgezet in een vennootschap, de NV Scheepsbouw en Machinefabriek De Industrie. Omdat ter plaatse geen uitbreidingsmogelijkheden waren werd in 1893 het bedrijf overgeplaatst naar Rotterdam. Op 4 april 1906 werd het bedrijf ondergebracht in een nieuw opgerichte vennootschap: de NV Machinefabriek en Scheepswerf van P. Smit Jr. De naamgever was toen niet meer aan het bedrijf verbonden, de vennootschap stond onder leiding van JJan MMarius LLambertus van Ouwerkerk, een oud-medewerker van het bedrijf.

In 1912 verkocht Pieter Smit zijn aandelen in de vennootschap aan een consortium onder leiding van de Rotterdamse zakenman [[Daniël George van Beuningen|D.G. van Beuningen]]. Deze verkocht ze in 1938 weer aan de [[Rotterdamsche Droogdok Maatschappij|Rotterdamse Droogdok Maatschappij]] (RDM) en de [[Wilton-Fijenoord|NV Dok en Werf Maatschappij Wilton-Fijenoord]]. In beide gevallen bleef P. Smit Jr. gewoon onder eigen naam voortbestaan. De onderneming omvatte rond 1920 een ijzer-, staal- en metaalgieterij inclusief eigen modelmakerij, scheepsbouwloods, langshellingen, smederij en machinebouw- en ketelbouwwerkplaats. Er waren in de jaren twintig 1200 tot 15001600 werklieden werkzaam.

Pieter Smit was een van de eerste scheepsbouwers in Nederland die zich specialiseerde in de bouw van ijzeren [[sleepboot|sleepboten]] met compound [[stoommachine]]. In 1873 begon hij met de bouw van ijzeren loodsschoeners, in 1881 met de bouw van ijzeren zeegaande [[stoomboot|stoomschepen]]. Na de verplaatsing naar Rotterdam bouwde men sleep-, passagiers- en vrachtschepen en het eerste schip voor buitenlandse rekening. Tijdens de recessie in de jaren dertig wist men met de bouw en reparatie schepen voor de [[binnenvaart]] te overleven. Daarnaast waren drijvende bokken een van de specialiteiten: De Adelaar (1912 voor W A van der Tak) en een opvolger in 1931, Meeuw, met toepassing van elektrisch lassen. Verder behoorden kolentransporteurs, elevators en kraanbruggen tot het leveringsprogramma. Ook was een uitgebreide scheepsreparatie-afdeling aan het bedrijf verbonden.

Tot de bekendste schepen die P. Smit Jr. heeft gebouwd behoren de ijsbreker ''Jääkarhu'' (1925) en de passagiersschepen ''Colombia'' (1930), ''Noordam'' (1938), ''Klipfontein'' en ''Oranjefontein'' (1939-1940), ''Prins der Nederlanden'' (1957) en ''Cunard Ambassador'' (1972). Een bijzondere uitvoering betrof het eerste Nederlandse bergingsvaartuig voor het lichten van onderzeeers, in 1911